HABAK

25 : Pag-ibig_Pagpapagaling

Hi Friends,

This is dedicated to Lulai2323 thank you for reminding me to write. Akala ko wala akong maisusulat ngayon dahil kagigising ko lang para kumain ng lunch at kailangan ko ring matulog ulet para may lakas mamayang gabi. Alam nyo naman bampira mode ako. Sana makapagsulat din ako ng tungkol sa bampira kahit napakarami ng naglipanang story tungkol sa kanila. Anyways I hope you will like this chapter. Salamat po ulit sa lahat ng nagbabasa ng Habak at ng Habay. Ang Habay ay isang subok lang na story na para sa dalawang kaibigan na mahilig sa katatakutan. O sha bukas na lang ulit Ill cross my fingers. Hehehehe Be safe everyone....

Don't forget to vote, comment and share. Enjoy reading.

God bless you all,

Alex_Camiller

=======================

This may be a work of fiction I pray that whoever read this story will be protected under the mantle of love of our Blessed Virgin Mary.

=======================

Adelina's POV

Gising na ang diwa ko subalit hindi ko pa makayang imulat ang aking mga mata. Sa tuwing pinipilit ko napapapikit agad ako sa tindi ng liwanag na nakikita ko. Wala na akong alam kung nasaan na ako basta ang naririnig ko ay yabag ng paa; para bang naglalakbay ako ng nakahiga dahil marahang nararamdaman ko ang paggalaw ng katawan ko. Hindi ko alam kung kinabukasan na ba ito o pang ilang araw ng maimulat ko ang aking mata nasa isang silid ako ngunit nang tangkain kong ikilos ang aking katawan upang makaupo ay mistulang bato ito. Natakot ako sa naramdaman kong reaksyon ng aking katawan kaya naman nagpasya na lamang akong ipikit ang aking mga mata. 

"Hanggang ngayon wala pa rin syang malay," narinig kong sabi ni Sonya.

"Masyadong nahirapan ang katawan nya sa pakikipaglaban. Huwag kayong mag-alala dahil mabisang gamot ang ibinigay ko sa kanya," sabi ng isang lalaking hindi ko kilala.

"Salamat sa pag-liligtas sa amin," sabi ni Sonya.

"Wala talaga akong balak tulungan kayo. Pero noong makita ko ang lahat ng ginawa ni Marquis para sa inyo ay nagdalawang isip ako. Talagang itataya nya ang buhay nya para sa inyo."

"Nagpapasalamat pa rin ako. Pero nagtataka ako paano mo nagagawang pigilan ang sarili mo kasama naming mga tao?"

"Ako ma'y nagulat din sa nangyayari. Lalo pa't may sanggol kayong kasama. Alam nyo bang napakabango nya at maihahalintulad sa isang masarap na putahe."

"Maawa ako sa anak ko."

"Huwag kang mag-alala wala akong balak na kainin sya. Noon galit ako kay Marquis dahil nakikipaghalubilo sya sa mga tao. Pagkain ang tingin namin sa inyo. At ang pinakanais ng mga tulad namin ay pamunuan ang mundo at maging alipin kayo. Wala kayong gagawin kundi ang magparami para manatili kaming buhay."

Narinig kong napaiyak si Sonya.

"Huwag kang mag-alala hindi naman mangyayari ngayon iyon. Magpasalamat ka kay Marquis at nahabag sya sa inyo."

"nais kong malaman kung anong plano mo?"

"Kapag maayos na si Adelina dadalhin ko kayo sa malayong lugar para magsimula ulit."

"Paano si Marquis?"

"Iuuwi ko na sya."

Pinigilan ko ang sarili kong magsalita sapagkat kailangan ko pang marinig ang sasabihin nya. At isa pa baka kung anong gawin nya kung sakaling magkamali ako ng desisyon kawawa naman ang anak ni Sonya.