Deal Breaker (Published under Pop Fiction, Summit Publishing)

Chapter 10: WDF?!

Matapos kong maligo syempre nagpatuyo, tapos nagbihis. Normal na gawain.

Pero parang nagmamadali yata ako ngayon? Excited lang?

20 mins lang set to go na ko. Mabilis na yun di ba? Para sa isang babae? O hindi? Baka iniisip ko lang na mabilis yun. 'Di kaya??

Well. Whatever.

Kinuha ko yung bag ko at bumababa na ko para puntahan yung boyfriend ko?

Tama. Bakit pa ko nagtatanong? Boyfriend ko nga siya.

Pagbaba ko parang ang daming tao. Yung mga katulong nandun silang lahat at nakatitig sila sa akin.

Bakeeettttt??

Inikot ko pa yung tingin ko sa sala then **BOOM!

There Isaw my mother, who looks worried; my brother, who looks like an idiot with his big wide smile; my boyfriend, who is, I think, not in a good mood...AGAIN , and my bestfriend, who is smiling oh so handsomely.

WAAAAHHHHH!!

NANDITO NA SI ERICK?

Nakalimutan ko na naman na pupunta nga pala siya para ihatid ako. At nandito din si Dominic para ihatid din ako.

HAYAAAAAA!!

Ano nang gagawin ko? Para 'kong tanga na nakatayo sa hagdan. Daig ko pa ginamitan ng bulldog super glue. (NO CAMERA TRICKS)

When everyone, including me, ay alam na ang nangyayari sa kapaligiran, next followed silence. i

Isip Nick. Isip! Nung finally  may sasabihin na ko, 

"Let's go princess, or you'll be late." Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. Si Dominic, nagsalita siya. Bakeeet?!

"Ha?? Eh kasi, ano, ahmmmm..." 

"Nick. Hindi pa ba tayo aalis?" si Erick.

Napatingin naman ako sa direksyon niya. Nagsalita din siya. Bakeeet uleeet? Bakit kailangan niyong gawing komplikado ang pagpasok ko?

JUSKOO NAMAN OH! Tumingin ako sa kapatid ko for help, pero iniwas niya yung tingin niya. Sino pa hihingan ko ng tulong? Waaah!

"What princess?" tanong ni Dominic. Does he really need to be this pushy?

*TING!*

Finally! This may not be the best solution pero, ano pa bang magagawa ko? Ito lang ang pumasok sa utak ko sa panahon na to. Tss. Bumaba ako ng hagdan. Mabilis. Para wala nang explanation na mangyari. Tapos dali dali kong hinawakan yung kamay ni Dominic, tapos hinatak ko siya palabas.

May narinig akong gasp. Maybe from Mrs. Madrigal. Minsan talaga medyo over acting siya. But Erick, I'm sorry. Sorry talaga, sabi ko sa sarili ko. I don't know kung bakit si Dominic. Siguro kasi nakakadami na si Erick. Si Dominic ngayon lang, kaya siya? O baka naman kasi, mas gusto ko na si... hindi! Yung una yung dahilan. Tama. Yun nga.

Nasa labas na kami ng bahay at hawak ko pa din yung kamay niya. Dumiretso ako sa kotseng naghihintay sa labas. I still feel sorry. Siguro dapat bumalik na ko sa loob tapos magexplain man lang. Sabihin yung point ko, o kaya naman... Hay. Ano ba kasing magagawa ko pa? I just don't know what to do.

HAY.

Nakaupo na ko sa passenger seat. Huli na ba ang lahat? Dapat ba kong bumalik? Ano Nick? Decide! Dominic started the car. Hindi ko siya matignan. He started driving now. Huli na nga ang lahat? Hay.

Iniisip ko pa din si Erick. Ano kaya iniisip niya? Na ipinagpalit ko ang three years naming friendship para lang sa isang lalaking 3 days ko pa lang kakilala? Waaaahhh. But erick's understanding, he'll understand. I hope.

Ok. Maybe it'll need some explanation this time.

"Are you okay?"

"Okay lang ako. Wag mo na kong pansinin, magmaneho ka na lang diyan."

It was followed by silence, but then binasag ulit yun ni Dominic.

"Nick. I'm worried. are you sure you're okay?"

Nick? Dominic never called me Nick. Sa tatlong araw na binibwiset niya ko, hindi niya ko kahit kailan tinawag na Nick. So... tumingin ako sa taong nagda-drive. Hindi siya makatingin sa kin ng diretso, malamang kasi nagdadrive siya. But by his profile I can say that he's DEFINITELY NOT DOMINIC! So ibig sabihin...

Hindi si Dominic yung hinatak ko kanina kundi si Erick. At ang naiwan sa bahay ay walang iba, kundi ang hot headed DOMINIC SALAZAR?! Waaaaaaaaaaaahhh! BIGGER PROBLEM!

"Nick?" tumingin siya sandali sa kin at nakita ko sa mga mata niya ang pag-aalala. Nakatingin lang ako sa kanya, hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Hindi ko siya pwedeng tanungnin kung bakit siya yung kasama ko at hindi si Dominic. At hindi ko pwedeng ipahalata yung disappointment ko.

Tinignan ko si Erick and I smile.  "Okay lang ako. Just drive." sabi ko.

"Sigurado ka? Kanina kasi you look like..."

Pinutol ko yung sinabi niya. "Wala yun. Pinapakaba lang kita. Hahaha. Magdrive ka na. Malelate na ko." Tapos nagdrive na siya. Umayos na ko ng upo and stared outside.

Parang nakikiayon yung weather sa labas. Very gloomy. Pero wala pang ni isang patak ng ulan. I can feel something bad will happen. Parang nasa center ako ng storm, very peaceful but I know the worst is yet to come.

"Nick?"

"Mmm?"

"Kinabahan ako kanina."

"Okay lang naman ako. No worries."

"Hindi yun. Yung nandun pa lang tayo sa loob ng bahay niyo. Akala ko kasi si..." Napahinto siya as if finding the right words to say. "Akala ko kasi siya yung pipiliin mo."

"Ha?"

Siya. Akala ko din siya eh.

Nilingon ko si Erick. "Ah... wala yun." Nakita ko siyang ngumiti. At that moment I feel my conscience banging my heart so loud.

He's happy you choose him. You're not 'coz you think you pick the wrong guy.

Hay.

Tumingin ulit ako sa labas, hoping that what I did is... Ano nga ba kasing ginawa ko?!