Amantes Amentes

Hoofdstuk 35 - Koen

Het was nu twee dagen na het ongeval. Ik had één nacht in het ziekenhuis doorgebracht en na nog is gecontroleerd te zijn, mocht ik terug naar de camping. Ik had die nacht niet goed geslapen want telkens als ik mijn ogen sloot zag ik mijn halfdood ervaring weer. Alles was wit en het enige wat je hoorde was gehuil, het gehuil van Tineke. Het enige wat ik op dat moment kon denken was ''Blijf vechten, voor Tineke!" Het was een ervaring die ik nooit meer zou vergeten. Anouck is ook teruggebracht naar haar mama en de daders hebben 5 jaar celstraf gekregen.

'Koen?' Ik opende mijn ogen en zag Tineke. Ze glimlachte en ik kuste haar intens. Ze legde haar hand op mijn borstkas en zei: 'Ik hou van jou' Verschrikt sprong ik uit bed en liep naar buiten. Terwijl ik liep, riep ik nog: 'Blijf liggen!' Hoe kon ik dit nu vergeten? Hoe vergeet je nu dat je één maand samen bent? De enige persoon die dat kon, was ik. In mijn boxershort spurtte ik naar onze auto en opende de koffer. Ik negeerde het gegniffel en gewijs van Floor en pakte een keurig ingepakt cadeau. Eenmaal terug binnen gaf ik het aan Tineke en legde me ook terug in bed. 'Ooh, je bent het niet vergeten?!' Ze sprak de woorden oprecht verrast uit en ik deed alsof er niks gebeurd was. Ze opende het pakje en voor een moment kon ze alleen maar staren. 'Hij is... prachtig!' In haar pyjama spurtte ze naar buiten en toonde trots haar nieuwe kettinkje aan de, nog altijd gniffelende, Floor. 'Ooh hij is prachtig' Voor een minuut of twee hoorde ik alleen maar gegniffel en ''ooh''. Tineke kwam terug binnen en knuffelde me dood. 'Ik heb ook iets voor jou'  Ze verliet de kamer en voor een aantal minuten was ze verdwenen. Ze kwam terug met twee pakjes, een groot en een klein. Ik begon met het kleine en daarin zat een horloge. 'Ooh...' mijn mond viel open. 'Dat moet duur zijn geweest!' 'Alles voor mijn schat, he' antwoordde Tineke met een knipoog. Ik begon aan het tweede pak en hier begreep ik niks van. Een speelrekje voor baby's werd zichtbaar. 'Ben je zwanger?' vroeg ik vol ongeloof. 'Maar... we hebben nog niet...' 'Nee! Dat is voor onze baby, later' Nu begreep ik het en schoot in de lach. Ik werd helemaal warm bij de gedachte aan een baby in huis. Zonder het te beseffen begon ik te glimlachen. Tineke schoot in de lach en drukte een kus op mijn lippen. 'Kan je me nu iets uitleggen' Ik zag Tineke bang kijken. 'Het is niks ergs hoor' Haar bange gelaatsuitdrukking verdween onmiddellijk en ze knikte. 'Waarom giechelen Floor en Brigitte altijd als ik voorbij loop. Vooral als ik voorbij loop in mijn pyjama of zwembroek' Tineke schoot in de lach en verbouwereerd keek ik haar aan. 'Door je six-pack' zei ze door het lachen heen.

Toen ze gedaan had met lachen, legde ze een hand op mijn borstkas en wreef met één vinger over de contouren van mijn six-pack. Teder gaf ik haar een kus en op dat moment kwam Floor binnen. 'Stoor ik?' vroeg ze schuldig. 'Nee kom binnen' lachten ik en Tineke tegelijk. 'Wij hebben ook iets voor jullie' De andere collega's werden zichtbaar en we gingen ons aankleden. Toen we eindelijk klaar waren, begaven we ons naar buiten.