Amantes Amentes

Hoofdstuk 1 - Tineke

Ik opende mijn ogen en staarde naar het plafond. Ik probeerde te achterhalen waarom ik wakker was geworden en toen hoorde ik het, de wekker. Mijn wekker speelde elke ochtend mijn lievelingsliedje: Style van Taylor Swift. Ik neuriede het refreintje mee en drukte dan mijn wekker af. Met een diepe zucht ging ik rechtzitten en bleef zo eventjes zitten. Dat deed ik elke morgen, tijdens die 2 minuten dacht ik na over dingen. Dat klinkt misschien vreemd maar het helpt wel, voor mij dan toch. Ik dacht over mijn werk. Ik werkte nog maar 1 maand bij de politiezone Dilbeek als hoofdinspecteur, maar ik wist al bijna zeker dat, als het aan mij lag, ik er nog vele maanden bij zou doen. Zo'n leuke collega's! Een zucht ontsnapte uit mijn mond toen ik dacht aan mijn vorige baan. Ik werkte ook als politie, maar die collega's waren niet zo leuk. Mijn partner, Robin, heeft vreselijke dingen gedaan. De tranen sprongen spontaan in mijn ogen bij de gedachte eraan. Ik keek op de klok en zag in het rood de cijfers 6:06 staan. 'Verman je Tineke' mompelde ik tegen mezelf. Ik ging rechtstaan en liep naar de badkamer. Nadat ik mijn pyjamakleedje had uitgedaan stapte ik in de douche en liet de warme stralen water over mijn huid stromen. Het voelde goed. Na een kwartiertje kwam ik uit de douche en na nog wat make-up, een beetje lipgloss en mascara, opgedaan te hebben, pakte ik een T-shirt en een jeans uit de kast en kleedde me aan. Ik ging naar beneden en at mijn muesli met yoghurt. Tijdens mijn ontbijt lees ik altijd de krant, want ik ben happy single en kan dus rustig op mezelf zijn. Om exact 7:00 uur stapte ik uit de deur en in mijn auto, een blauwe citroën. Ik zette de radio op en de motor aan en ik was klaar om te vertrekken. Na ongeveer 15 minuutjes gereden te hebben, kwam ik aan op het kantoor. Ik stapte binnen en begroette Patrick die al aan het onthaal zit. 'Goeiemorgen' 'Goeiemorgen Tineke'. Ik ging naar de kleedkamers en klopte zachtjes op de deur, zoals mijn collega's me 1 maand geleden geleerd hadden. Na eventjes wachten op antwoord, dat uiteindelijk niet kwam, deed ik de deur open en stapte binnen. Ik zocht kluisje nummer 11 en deed het open. Mijn uniform lag zoals altijd mooi opgevouwen op de onderste plank. Ik pakte het en na 5 minuutjes had ik het ook aan. Ik was nog een beetje te vroeg dus ik besloot om in de vergaderruimte een koffie te gaan drinken. Zoals ik voorspeld had zat er inderdaad nog niemand. Met mijn koffie in mijn hand stapte ik naar mijn stoel en zette me neer. Na een 5-tal minuutjes kwamen Floor en Eric al binnen. 'Goeiemorgen Tineke' 'Goeiemorgen Floor' zei ik terug. Eric zette zich neer in een stoel en viel bijna in slaap. 'Awel Eric, niet goed geslapen?' zei ik. Eric keek me aan en zuchtte 'Misschien moet ik stoppen met feesten op werkdagen'. Floor en ik schoten in de lach en op dat moment kwam Brigitte binnen. 'Wat is hier zo grappig?' vroeg ze toen ze ons zag lachen. 'Eric is gisteren gaan feesten, en nu is hij niet zo goed uitgeslapen!' proestte Floor uit. 'Kan het wat stiller, ik heb hoofdpijn!' zuchtte Eric waardoor we alle drie nog harder begonnen te lachen. Een diepere zucht volgde. Na 5 minuten was heel het corps er buiten Koen. De commissaris kwam binnen en zei zoals elke dag: 'Goeiemorgen mannekes, Koen en Tineke, voormiddag patrouille en namiddag flitsen.' Ik juichte. 'Oei waar is Koen?' vroeg de chef en ik antwoorde: 'Geen idee, chef'. Na even nadenken zei de chef dat ik dan maar eventjes papierwerk moest doen tot Koen er was. Ik zuchtte diep. De chef ging verder: 'Eric en Brigitte, hele dag papierwerk'. Twee diepe zuchten ontsnapten uit hun monden. 'Floor en Obi, voormiddag patrouille en namiddag papierwerk'. Ze knikten en iedereen geen recht staan. 'Ale veel succes he mannekes' zei de chef nog en iedereen verliet de vergaderruimte en begon aan zijn/haar werk. Ik plofte in mijn bureaustoel en zuchtte: 'Koen zorgt maar dat hij hier snel is!' Na 2 minuten papierwerk kwam Koen dan eindelijk binnen. 'Koen bureau!' commandeerde de chef waarop Koen hulpeloos naar mij keek. Ik proestte het uit. Koen ging binnen en deed de deur dicht waardoor ik niet kon verstaan wat er gebeurde. Na een tijdje kwam hij buiten en zei: 'Kom we vertrekken op patrouille' 'Oke' zei ik blij. Tijdens de patrouille gebeurde er niet veel: een kat in een boom, een burenruzie, geluidsoverlast en dat was het. Na ook nog een lunchpauze genomen te hebben gingen we flitsen. Best saai, vond ik toch. Maar met Koen wordt alles toch ineens een pak leuker. Zo zaten we altijd in de auto mee te zingen met de radio, of maakten we gewoon grapjes over vanalles en nog wat. Om 17:30 uur mochten we terug naar het commissariaat. Daar babbelden we nog eventjes met de collega's. Die gesprekken gingen meestal over ons privéleven. Om 18:00 besloot ik naar huis te vertrekken. 'Tot morgen!' 'Tot morgen, Tineke!' kreeg ik als antwoord. Ik was best moe dus haalde ik een diepvriesmaaltijd uit de diepvriezer en warmde die op. Ik plofte met mijn maaltijd in de zetel en keek nog een beetje tv. Om 22:30 uur ging ik naar boven voor mijn bed, ik ga altijd om hetzelfde uur slapen. Met mijn slaapkleedje aan kruip ik in bed en sluit mijn ogen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

HEY, DIT IS HET EERSTE VERHAAL DAT IK OOIT SCHRIJF DUS IK ZOU GRAAG WETEN WAT JULLIE ERVAN DENKEN :) IK KAN WEL TEGEN EEN STOOTJE HOOR!

ANNA