Amantes Amentes

Hoofdstuk 29 - Koen

HEY HEY LEZERTJES! VOORDAT JULLIE AAN DIT HOOFDSTUK BEGINNEN: LEES DIT! IK HEB IN EEN VAN MIJN EERSTE HOOFDSTUKJES EEN NOGAL GROTE FOUT GEMAAKT: TINEKE IS 25 GEEN 21 OF 22 ZOALS IK ZEI... OKE NU DAT JE DIT WEET, KAN JE BEGINNEN MET LEZEN :)

-------------------------------------------------------------------------------

De deur vloog open en Floor kwam binnengestormd. Verschrikt opende ik mijn ogen en trok mijn arm van Tineke. Toen zag ik dat het Floor was en legde mijn arm terug over Tineke, die nog altijd lag te slapen. 'Floor, wat is het plan?' Ik moest moeite doen om mijn lach in te houden, want Floor stond in de deuropening met een pan. 'Ik wou alleen maar zeker weten dat jullie braaf waren geweest' Floor stond met een schijnheilig gezicht naar ons te kijken. Op dat moment kwam een slaperige Brigitte mee in de deuropening staan. 'Wat is hier aan de hand?' Floor en ik keken elkaar aan en begonnen te lachen. 'Floor wou weten of wij', ik wees naar Tineke en mezelf, 'wel braaf waren geweest' Brigitte keek mij nogal meedelevend aan. 'Floor, laat Koen en Tineke toch eens gerust' Floor stond schaapachtig naar Brigitte te lachen. 'Koen, maak jij Tineke is wakker of wil je liever dat Floor het doet?' Ik keek op de wekker en zag dat het al 10:00 uur was. Voorzichtig wreef ik over Tineke haar schouder. Ik keek terug naar Floor en Brigitte, die nog altijd in de deuropening stonden. Toen ze zagen dat ik naar hen keek, maakten ze grote armbewegingen, die moesten betekenen dat ik voort moest doen. 'Doe vooral alsof wij er niet zijn' Fluisterde Brigitte. Ik draaide me weer om en wreef weer over haar schouder. 'Tinnie, wakker worden' Ik fluisterde het in haar oor en stilletjes aan begon ze te bewegen. Ze draaide zich om en glimlachte. Ik had zo'n vermoeden dat ze Floor en Brigitte nog niet had opgemerkt. Zo subtiel mogelijk wees ik naar de deuropening. Ze knikte naar me als teken dat ze het gezien had en begon te grijnzen. Voorzichtig trok ik haar dichter naar me toe en ze vroeg fluisterend: 'Waarom heeft Floor een pan vast?' Ondertussen stonden Floor en Brigitte te kibbelen in de deuropening. Brigitte wou ons wat privacy geven en Floor wou, kostte wat het kost, blijven. Uiteindelijk won Floor de discussie. 'Lang verhaal' fluisterde ik terug. Ze glimlachte en knipoogde naar mij. Zonder dat ze iets moest zeggen, wist ik wat ze bedoelde. Voorzichtig trok ik haar op mij en toen ze eenmaal boven op me zat, zei ik: 'Ik hou van je' Tineke lachte en zei: 'Ik hou ook van jou' Ze rolde van mijn buik en gaf me een kusje. Ik pakte haar nek vast en we kusten opnieuw. Alleen, deze kus was langer en hier kwam tong aan te pas. Toen we eindelijk klaar waren, gingen we allebei rechtzitten en Tineke vroeg aan Floor: 'Floortje, waarom heb je een pan vast?' 'Omdat ik wou weten of Koen wel braaf is geweest' Antwoordde ze schaapachtig en met een grijns van hier tot in Tokio. Tineke schoot in de lach en rolde terug in bed. Ik pakte haar zoals elke ochtend op en droeg haar naar de badkamer. Toen ik terug in onze kamer kwam, lag Floor op het bed en Brigitte stond er hoofdschuddend naast. 'Mag ik op je rug?' Vroeg ze. 'Als Tineke klaar is'

Na ongeveer een kwartiertje kwam Tineke uit de badkamer. 'Nu ik!' Gilde Floor. Tineke keek me nogal vreemd aan en Floor sprong op mijn rug. Ik droeg Floor naar de badkamer en zette haar neer. Eenmaal terug in de kamer stond Brigitte nog altijd hoofdschuddend toe te kijken. Tineke daarentegen lach bulderend van het lachen op het bed.

Wanneer we allemaal aangekleed waren, liepen we naar buiten. Eric en de chef zaten al aan de tafel. 'En Koen? Valt het een beetje mee' We wisselden alle vier blikken uit en de beelden van Floor met de pan schoten door mijn hoofd. Alle vier begonnen we tegelijk te lachen. 'Eeuhm... Het gaat wel' We zetten ons aan de tafel. Ik ging bij Eric en de chef zitten en Tineke, Floor en Brigitte gingen aan de andere kant van de tafel zitten. Spoedig kwamen ook Obi en Patrick ons vergezellen aan de tafel. De vrouw van de chef had voor ons allen hardgekookte eitjes meegegeven en vergezeld met  wat stokbrood vormde dit het perfecte ontbijt.

'Mannekes, ik stel voor dat we vandaag wat aan het meer gaan zitten en met de bootjes, die ik meegenomen heb, gaan varen. Aan het meer is ook een strandje waar de vrouwen eventueel mogen zonnen' De drie vrouwen knikten hevig en ook de mannen zagen het wel zitten. 'Dat is dan beslist' zei Obi plechtig.

Na het ontbijt vertrok iedereen weer in de richting van zijn caravan en maakte zich klaar voor het meer. Tineke, Floor en Brigitte deden alle drie een bikini met daarboven nog een t-shirt en een shortje aan. Ik deed ook mijn zwembroek aan met daarboven een t-shirt. Toen we alle vier een handdoek en zonnecrème hadden gepakt, konden we vertrekken. Tineke had ook nog een zak met alle andere dingetjes die handig zouden kunnen zijn mee. De andere caravan was ook al klaar en gezamenlijk liepen we naar het meer. Het was een redelijk groot meer dat opgesplitst was in twee delen die door een ietwat smallere stroom verbonden werden. Aan onze kant van het meer bevond zich een klein strandje met ligstoelen. Ook al was het zomer en hoogseizoen, toch was er niemand te bekennen afgezien van twee eenden. We pakten allemaal een ligstoel en spreidden onze handdoeken erover. Het meer was omgeven door een bos dat iets rustgevends had. Nadat we allemaal ingesmeerd waren besloten we een boottochtje te maken. De chef had allemaal kajaks voor twee personen mee. Floor en Brigitte pakten de eerste. Eric en Obi pakten de tweede. De chef en Patrick bleven bij de stoelen en Tineke en ik kregen de laatste kajak. Hij was echt afschuwelijk lelijk, maar Tineke vond hem blijkbaar prachtig. Hij was knalroze met teddybeertjes. Vlug trok ik mijn t-shirt uit. Voor mij zag ik Floor en Brigitre naar mij met open monden staren. Tineke stond ernaast te grijnzen. 'Die is al bezet' zei ze lachend. Ik snapte er helemaal niets van. Ik zou het later wel is aan Tineke vragen. 'Gaan we vertrekken?' 'Ja, oke!' Samen stapten we in de kajak en aangezien er maar één peddel was, roeide ik.

Ongeveer in het midden van het meer stopten we en lieten ons gewoon drijven. 'Aaaaah!' Geschrokken draaide ik me om en zag nog net hoe Tineke door iets in het water werd gesleurd.