Amantes Amentes

Hoofdstuk 34 - Tineke

Huilend zat ik op de grond. Ik wist zelfs niet dat iemand zoveel tranen kon hebben. Floor kwam ook naast mij zitten. De chef, Eric, Obi en Patrick stonden vanop een eindje toe te kijken. 'Tineke, draai je om' Floor probeerde uit alle macht om mij om te draaien, maar ik wou dit niet zien. Ik wou nog zoveel doen met Koen. Ik wou een huis kopen, kinderen krijgen, op vakantie gaan... Terwijl ik aan het dromen was, verslapte mijn spieren en werd ik omgedraaid door Floor. Daar lag Koen, in het ambulancebed. Hij lag doodstil en als ik dichterbij ging, zag ik dat hij spierwit was. De tranen schoten alweer in mijn ogen als ik op zijn monitor keek. 'Is.. is hij dood?' De ambulancier keek mij meedelevend aan en zonder dat hij iets zei, begreep ik de boodschap. Snikkend liet ik mijn hoofd zakken op zijn borstkas. De tranen vloeiden over mijn wangen. Ook de andere collega's stonden met tranen in hun ogen achter mij.

Minuten gingen voorbij, maar ik stond nog altijd in dezelfde positie. Opeens zag ik in mijn ooghoek iets bewegen. Hoopvol hief ik mijn hoofd op en keek naar Koen. Als je goed keek, zag je zijn mondhoeken bewegen. Met een ruk draaide ik mijn hoofd opzij en wat ik daar zag, deed mij verstommen. De ambulancier kwam erbij staan en zei: 'C'est un miracle!' Ik keek terug naar Koen en zag dat zijn lippen bewogen. Voorzichtig kwam ik dichterbij en keek hem recht in zijn gesloten ogen aan. Nu kon je zien dat zijn mond de woorden: ''Je t'aime'' vormden. Dat betekent zoveel als ''ik hou van jou'' Tranen van geluk stroomden over mijn wangen en ik drukte een kus op Koen zijn lippen. Op dat moment opende hij zijn ogen en keek mij recht aan. 'Ken je een halfdood ervaring?' Het klonk zwak, maar het was zeker Koen zijn stem. Ik schudde mijn hoofd terwijl de tranen nog altijd over mijn wangen stroomden. 'Het is moeilijk uit te leggen, maar je bent eigenlijk al dood, maar je komt toch terug voor iemand. Iemand waar je van houdt, iemand waar je zoveel van houdt, dat je door haar de energie vindt om te blijven vechten voor je leven. En als je genoeg van die persoon houdt, blijf je leven voor haar' De tranen stonden in mijn ogen en ook de collega's keken vertederd. 'Tineke, jij bent die persoon voor mij' Spontaan begon ik te huilen van geluk en ik kuste Koen innig. De tranen bleven maar stromen en stromen. 'Dat waren de mooiste woorden die iemand ooit tegen mij heeft gezegd' fluisterde ik in zijn oor. Op zo'n momenten besefte ik pas hoe gelukkig ik was en het zijn ook deze momenten die je moet koesteren, want voor je het weet zijn ze gedaan...