[តំណែងក្នុងបេះដូងបង] COMPLETE✔️

ភាគ៣៥:បានន័យថាម៉េច?

គ្រប់គ្នាស្ងាត់ក្រោយសម្លេងកាំភ្លើងផុតរលត់ទៅ ថេយ៉ុងទន់ជង្គង់ចុះដួលទៅដីព្រោះភ័យនឹងសម្លេងកាំភ្លើងតែបើកភ្នែកឡើងមកក្រោយមិនបានឃើញថាគេកើតអីព្រោះមុននេះនាយបាញ់បញ្ឆិតត្រចៀកបន្លាចគេប៉ុណ្ណោះគ្រប់គ្នាក៏ហាក់ស្រឡាំងកាំងបន្តិចតែក៏ដកដង្ហើមធូរទ្រូងដែលនាយមិនចិត្តក្តៅ

"លោក-"

ផឹប!!

"ថេយ៉ុង/អ្នកប្រុស!"ពួកគេភ្លាត់សម្លេងបន្តិចដែរពេលជេឃេអុកក្បាលថេយ៉ុងមួយកាណុងកាំភ្លើងខ្លាំងគួរសមដែរអោយគេសន្លប់ដួលចូលមកក្នុងរង្វង់ដៃគេរងរបួសហូរឈាមរឹមៗមកត្រង់ចិញ្ចឹមដែរតែមកពីគេគ្មានថ្នាំងងុយនៅជាប់ខ្លួនដូច្នេះនេះជាជម្រើសល្អបំផុតក្នុងការអោយគេសន្លប់

"ល...លោកម្ចាស់"លោកហ្វីឡិចព្យាយាមវារទៅរកកូនដែលពេលនេះបាត់មាត់បាត់កនិងត្រូវជេឃេលើកបីឡើងមកក្នុងដៃរបស់នាយ 

គេចង់យកកូនគាត់ទៅណាទៀតហើយ?

"ល្ងាចនេះប៉ុណ្ណឹងសិនទៅ!"នាយដកភ្នែកលែងសម្លឹងមើលអ្នកសន្លប់បន្តងាកមកប្រាប់កូនចៅនិងមនុស្សជំនិតបោះកាំភ្លើងចុះទៅដី

"ច...ចុះពួកគេនោះ?"

"ឃុំទុកសិនទៅកុំទាន់អោយងាប់! យើងនឹងត្រលប់មកពេលក្រោយ!"គ្រប់គ្នាអោនមុខបន្តិចជូនដំណើរនាយចាកចេញទៅ មុននឹងគ្រាហ៏លើករាងកាយលោកហ្វីឡិចដែលដេកដួលលើស្មៅនាំទៅយកគ្រាប់កាំភ្លើងដែលបៀមក្នុងសាច់គាត់នោះចេញ របួសដោយគ្រាប់នេះត្រូវតែហៅពេទ្យអោយមកព្យាបាលមិនអាចទុកអោយគាត់ស្លាប់បានឡើយ មិនមែនមកស្លាប់ពេលនេះ

"...."គាត់បានត្រឹមបង្ហូរទឹកភ្នែកស្ងាត់ៗឈឺមុខរបួសផងឈឺចិត្តផងពេលនេះគ្រប់យ៉ាងដែលគាត់បានរៀបត្រូវបានរលាយថែមទាំងនាំវីលៀមមករងទុក្ខជាមួយថែមទៀត

គាត់ជាមនុស្សដែលមិនបានការ!ការពារប្រពន្ធកូននិងម​នុស្សជុំវិញខ្លួនមិនបានផងតើរស់នៅបន្តមានន័យអ្វីទៀតទៅ?

ម៉ោង៣:២៥នាទីទាបភ្លឺ

ភូមិគ្រិះក្រេស៏តុន 

វ៉ាន់នេស៏សាស្ពាយកាបូបពេទ្យចេញពីបន្ទប់លោកម្ចាស់មកវិញទាំងស្ងាបផងអីផង នាងកំពុងគេងក៏ប្រែជាត្រូវនាយខលដាស់អោយរៀបចំខ្លួនមកភ្លាមៗមកមើលរបួសអោយថេយ៉ុង...យូរៗទៅនាយតូចចង់ក្លាយជាអ្នកជំងឺប្រចាំរបស់នាងទៅហើយ