Snippets of Our Future (Commit and Run Series #2)

Chapter 2

"Okay, fucker. My pleasure to leave this fucking place." I shrugged. I was about to walk away when I heard a sudden gasp.

"Hala, Uno! Anong pinagsasasabi mo kay Sir?!" gulat na tanong ng isang staff sa kaniya. Halata ang bahid ng pag-aalala.

Mukhang galing pa siya sa stock room dahil may dalang maliit na box.

"Sino ba 'yan? Mayabang na costumer lang naman ang gagong 'yan?" sinipat niya ako ng matalim na tingin.

"Dati ka bang adik?! Apo 'yan ni Ma'am Crezsie! Sila ang may-ari ng negosyong ito!" sunod-sunod na bigkas ng staff sa mabilis na paraan.

Tingnan ko ang name plate niya at nakita ang pangalan niya. Loxi.

Nang balingan ko ng tingin si Uno ay nakita ko na ang bakas ng pagkagulat. I saw how he tapped and held the hem of his shirt.

I laughed, enjoying the scene. Nasaan ngayon ang yabang mo? Gago.

"Apo lang naman pala, eh. H-hindi naman 'yan ang nagbibigay sa 'tin ng sahod!" pagkontra niya sa sinabi ng co-worker niya.

"Kahit na! Paano kapag nareport ka?! Edi wala kang trabaho? Saan ka maghahanap aber?!"

I cleared my throat in front of them to catch. their attention. "It's okay. And I think, I need to go now." That's the cue to exit since I don't want to hear them fighting.

Naririnig ko pa rin ang mga boses nila kahit nasa labas na ako ng establishment. Wala ng ulan kaya dumiretso na ako kung saan ko iniwan ang motor ko.

I wore my helmet and when I was about to go when I heard a running footsteps that caught my attention.

"Sir! Teka lang po, hihinga lang po sana ako ng tawad sa sinabi ni Uno..." she was running out of breath when she stopped in front of me.

Binaba ko saglit ang helmet para marinig niya ang sagot ko. "It's okay. Hindi naman tumagos sa balat."

"Kahit na po, sir! Kasi kapag nakarating po 'to kay Ma'am, baka mawalan po 'yun ng trabaho. Eh... kailangan pa naman niya 'tong trabahong 'to para sa pag-aaral niya." She said... and I think, she was a bit overshared to me.

Hindi na ako halos makasingit dahil masyado siyang mabilis magsalita at kung ano-ano na ang lumalabas sa bibig niya.

Hinarang ko saglit ang kamay ko sa harap niya para matigil siya saglit. "What the hell," I massaged the side of my head because of the headache they gave to me.

"Don't worry, hindi to makakarating kay Lola. Just... tell him to stop being rude to customers." I added.

She nodded like a kid and even smiled a little. "Salamat po, sir! Thank you ng marami!"

I smiled and drove away as soon as I wore the helmet. Ala una na ako ng gabi nakarating sa condo, halos alas dos na akong nakatulog dahil naligo pa ako saglit.

While I was busy showering, I remembered the things Loxi said earlier.

So, if he was in need of money for his studies and school stuff... how the hell did he enroll in such a high-end university? As far as I know, mahal ang tuition doon dahil nandoon ang kapatid ni Frat.

Kaya pala parang marami siyang pinagkakaabalahan dahil kailangan niya ng pera para sa pag-aaral niya? Kaya ba ng kita niya ang tuition doon o baka naman may nagpapa-aral sa kaniya at allowance nalang ang kailangan niya?

But... how did he manage to work, play and attend classes at the same time? Eh, ako nga nahihirapan na kahit volleyball at aral nalang.

O baka naman hindi masyadong mahirap ang course niya? Hindi ko nga pala alam ang bagay na 'yon dahil wala namang dahilan para alamin ko pa. Pero, mukhang wala namang madaling course?