Deal Breaker (Published under Pop Fiction, Summit Publishing)

Chapter 8: Reconciliation

"A-ano bang klaseng tanong yan? Eh pang tanga lang yan eh."

He glared. "Just answer me. Will you be my girlfriend?" he asked sounding irritated.

"Eh di ba girlfriend mo na ‘ko?"

"I know. But... I didn't give you any choices kahapon. I'm giving you one now. Will you be... my girlfriend?"

Anong choice?! Kung ganyan mukha mo?! How can i say no?! Kahit na may problema ang reasoning niya...

“Sinabi ko na di ba? I don't break deals. So oo. I'll be your girlfriend."

Tapos biglang ngumiti siyang ng pagka-ubod ng gwapo. At lumiwanag ang paligid, naging HD. And I feel the wind against my face, the winds chirping... Joke lang! Pero bwiseeeet! Ganito ba ginagawa niya sa lahat ng babae niya? Now. I can't blame them. Ni hindi ko magawang tumingin sa mga mata niya, I’m afraid I’ll melt tapos sipsipin nang sementadong daanan yung liquid form ko. *Creepy*

Napansin ko na lang na sobrang lapit niya nung naramdaman ko yung kamay niya sa mga baba ko. Iniangat niya yung ulo ko ng bahagya so that I’m now looking at his face. Nakangiti pa din siya sa’kin. 

"I don't know how to be a boyfriend. So please bear with me. Okay?"

Nakatingin lang ako sa kanya and I feel weird. Parang unti-unti, dahan-dahan gumagalaw yung mga bacteria sa tiyan ko para i-digest yung sinabi niya.

"Ako din naman, di ko alam kung pa’no maging girlfriend. So I say, we should bear with each other."

Bear... bears. I smile. I just smiled at him. Yung totoo, yung hindi sarcastic, tapos bigla niyang iniwas yung tingin niya. Ano na naman kayang problema nito? Tsk! Kung ayaw niya ng ngiti ko, eh di wag!

"I remember. ‘Di ba aalis ka? He's waiting for you." Nakalimutan ko na. Hinihintay nga pala ako ni Erick.  "I know as your boyfriend dapat ihatid kita, but i don't like to. So... take this."

Inabot niya sa kin yun cellphone niya.

"Para sa'n  to?"

"Call him para sunduin ka."

"Pero,"

He look at me straight in the eye.. "No buts. Just go."

Pumara siya ng taxi at uminto ito sa harap namin. Binuksan niya yung pinto.

"Manong pahatid po ng babaeng to sa mall. Ayusin mo pagmamaneho mo. Kapag may nangyaring masama sa babaeng to... baka di kita matantsa." Lumingon siya sa’kin sandali, smiling. Feeling niya siguro nakakatawa yung joke niya. I smiled sarcastically back, tapos tumawa siya.

Kinuha niya yung wallet niya at kumuha ng pera para ibayad dun sa taxi driver. After niyang magbayad lumapit ulit siya sa kin.

"Sumakay ka na. Just call him and say na sa mall na kayo magkita. That's all the boyfriend that I can be for now."

He cupped my cheeks and kiss me. "You take care princess." And he said it like he meant it. Maniniwala na sana ako kaso tinulak niya ako papasok ng taxi.

“Siraulo!” sigaw ko sabay sara niya yung pinto.

Ganun ba niya kagusto paalisin ako? Tsk!

NASA MALL NA ‘KO. At natawagan ko na rin si Erick. Hay. Mahaba-habang explanation to. Tsk. Hindi pa ko nakakapag-isip ng idadahilan. Bahala na nga. 

"Nick!" Nandyan na siya. Paglingon ko, nakayakap na siya sa akin. Sobrang higpit ng yakap na yun. Alam ko medyo sweet siyang bestfriend, pero hindi ganito ka sweet.