FOR ALL OF MY LIFE (ASHRALD FF)

CHAPTER FOURTY- My biggest regret

ERIKA'S POV

Nagmamadali akong nagtungo paakyat sa condo ni Gabriel then I saw him na nakabulagta sa sahig walang malay hawak ang kung anong lalagyan ng gamot at ang ibang tableta ay nagkalat pa sa sahig.

"Oh my god...Gabriel!!"sabi ko na napahawak ako sa aking bibig kaagad akong tumawag ng ambulansya para puntahan kami dito at wala pa ngang ilang minuto ay karag karag na si Gabriel pasakay sa ambulansya.

At kaagad dineretso si Gabriel sa Emergency room ng hospital at napaupo na lang ako sa may upuan sa harapan nito na walang tigil ang pagdaloy ng aking luha at kahit hinang hina na ako ay tinawagan ko si Raphael na pumunta dito sa hospital hindi ko ito kakayaning magisa..

At hindi rin naman tumagal ay dumating na rin sya at kaagad nya akong niyakap at pakiramdam ko mas lalo akong nanghina na konti na lang ay mauubusan na ako ng lakas..

"What happened?Erika..."kitang kita ko ang pagaalala sa mga mata ni Raphael..

"It's all my fault..Raphael" sambit ko na inisip ko na naging ganun ba ako kalupit kay Gabriel at sinabihan ko syang lumayo na sakin at wag ng magpakita habang buhay.

"Ano bang sinasabi mo? Hindi kita maiintindihan.."

"Nagtangkang magpakamatay si Gabriel because of me sa lahat ng sinabi ko sa kanya kahapon"sabi ko at doon ko sinimulan na ikwento kay Raphael ang lahat..

"Don't blame yourself Erika naging mahina lang si Gab tangapin ang lahat kaya nya ginawa ito.."

"Pero dapat pinatawad ko na lang sya yung nagsorry sya dapat hindi na ako nagbigay ng condition na lumayo sa siguro hindi mangyayari ang lahat ng ito"

"Hindi natin pwedeng diktahan kung anong nararamdaman natin kung alam mo sa sarili mo na hindi mo pa kayang patawarin si Gabriel naging honest ka lang Erika..Pagdasal na lang natin na maging okay ang lahat na makaligtas sya sa peligro.."

"Paano kung hindi sya makaligtas..Paano kung hindi sya lumaban paano kung mas pipiliin nya na lang na bumitaw?"

"Erika wag kang maiisip ng ganyan gagawin ng doctor ang lahat para makaligtas si Gabriel hindi sya mamatay"pilit pinalalakas ni Raphael ang aking loob..

Pero bago pa ako makatugon ay natatanaw ko na palapit na si Tita Veron kasama ang Tito Menandro...Kaagad namang tumayo si Raphael para salubungin ang magulang...

"Anong nangyari kay Gabriel huh?"naririnig kong tanong ni Tita Veron kay Raphael umiiyak na rin ito..

Pero hindi na hinintay pa ni Tita Veron na tumugon si Raphael ng makita ako at kaagad itong lumapit sakin..

"What are you doing her?Erika....Wag ko lang maririnig na may kinalaman ka kung bakit nandito ang anak ko dahil hindi ko alam kung anong magagawa ko sayo.."kitang kita ko ang galit sa mga mata ni Tita Veron.