Final....

3.7K 102 21
                                    

Yazım hataları için özür dilerim.

Adını yazmadıklarım (multi): Ender -Ayça -Sima.

Beyaz.

Saflığın temizliğin simgesi değilmidir? Masum olan, hayalleri saf ve duru olanlar için bu üstümdeki daha anlamlı değilmidir? Hak etmiyorum. Şuan üstümde olan beyaz gelinliği hak etmiyorum.

Gözlerim dolarken odanın içindeki saate kaydı gözlerim. Nikaha daha bir saat vardı ve benim gitmem lazımdı. İlk önce şu üstümdekini çıkartmam lazım.

Normal günlük kıyafetlerimi giydiğimde elime telefonumu aldım. Rehbere girip Oğuzun numarasını bulup kulağıma götürdüm.

"Hazırım ve çıkıyorum. Arka kapıda ol."

Onu beklemeden kapattım. Elimdeki kağıdı aynanın önündeki masanın üstüne bırakıp yavaşça kapıyı açtım. Görünürde kimse yok. Hızla arka kapıya yönelip dışarı çıktım.

Oğuzu görünce koşarak arabasına gittim. Kapıyı açıp bindiğimde tuttuğum nefesimi serbest bıraktım.

"İyimisin?" Oğuzun sorusu ile ona döndüm. Boynuna sarılırken konuştum. "Değilim."

Oda kolları ile beni sararken boynuna kafamı gömdüm. Ayrıldığımda Oğuz vakit kaybetmeden arabayı çalıştırdı. Kafamı cama yaslarken ona yazdığım mektup geldi aklıma.

Yiğit.

Belkide bu iğrenç mektubu eline aldığında ben burda olmayacağım. Özür filan dilemiyorum. Kim bir katilden gitmek için özür dilerki.? Hele ki bu katil aileni öldürmüşse. O yüzden iyiki gidiyorum. Hayatımız böyle olsun istemezdim. Ama sen, sen ailemi öldürerek beni, bizi kaybettin. Hani sen benden en değerli varlıklarımı aldın ya, bak bende senden en değerli varlığını alıp gidiyorum. Dua et ki seni affedeyimde çocuğum yıllarca babasız kalmasın. Gideceğim için sanmaki mutsuzum üzgünüm falan. Aksine mutluyum. İyiki gidiyorum. Neyse uzatmaya lüzum yok. Bir elvedaya bile layık değilsin sevgilim.

Eslina..

Araba durunca hızla inip hava alanın içeri girdik.

Pasaport kontrolleri felan yapıldıktan sonra nihayet uçağa binmiştik. Cam kenarından korktuğum için Oğuz o tarafa geçmişti. Uçak yavaş yavaş kalkmaya başlayınca bir elimi karnın üstüne koyarken diğeri ile Oğuz'un elini tutup acı bir şekilde gülümseyerek fısıldadım.

"Her son bir başlangıçtır bebeğim."

---

6 yıl sonra.

"Mihri bir daha sakın ama sakın yaramazlık yapma. Yoksa sana bir daha asla çikolata almam tamam mı anneciğim.?" Dedim kızımın üstünü çıkartırken.

Bana yaşlı gözler ile bakıp konuştu. "Ama anne dördün sende. O aptay kız vayya saçımı çeykti paykta. sonra babaşı deldi. Bana kıyzdı. Bende o kıyzı çamuyra ittim." Dedi boğazından bir hıçkırık koparken.

"Mihri anneciğim ama bak sen daha kötü yapmışsın. Hem bak artık burdan gideceğiz." Dedim.

Altı yıldır İsveçteyiz. Yiğit ne aradı ne sordu. Bu kadar vicdansız olacağını tahmin etmemiştim giderken.

"Babayamı didcez? " dedi yaşlı göz bebeklerinde heyecan yer edinirken.

"Kızım ne babası. Biz Egemen dayın İlin teyzen Ender dayına ve kuzenlerin olan Sima ile Kaan'ın yanına gideceğiz. Ayrıca kızım baban için ne demiştim ben?" Dedim üstündeki herşeyi çıkarırken.

ACININ GEÇMİŞİ! *Geçmiş Serisi 1*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin