Hikayem nasıl ilerliyor bilmiyorum ama umarım İyi ilerliyordur.
Multi: Eslina ve Yiğit.
Burnumun üstünde hissettiğim şeyle beraber gözlerimi açınca anında koca bir çığlık attım. Çünkü burnumun üstünde örümcek vardı hemde kocaman.
"Egemen!" diye cırlarken gülme pardon bildiğin anırma sesleri geldi. Öfkeli bakışlarımı seslere taraf çevirince iki adet hayvan gördüm.
Gülmekten eğilmiş ve karınlarını tutan iki öküz. "Gerizekalı mal hayvan kafanızda balon patlattıklarım." diye ağzıma geleni bir güzel sıraladım.
"Egemen yemin ediyorum senin bikinili fotoğraflarını bütün sosyal medyada yayımlarım ve Oğuz seninle de bir daha asla konuşmam. Umarım bir daha böyle bir hataya düşmezsiniz" dedim ve yataktan kalkarak banyoya ilerledim.
Tabi Egemen hala şokta olduğu için bir tepki vermemişti bunu bildiğimden banyonun kapısını kilitleyerek lavaboya ellerimi dayadım.
Çok değil iki dakika sonra lavabo kapısı yumruklandı ve Egemen bağırarak konuşmaya başladı.
"Allah belamı versin ki seni gebertirim Eslina Ailenin mezarının yanında birde senin ki olur. Aç şu aptal kapıyı'" dedi.
Sözleri ile gözlerim dolarken aynadaki yansımama baktım.
Ama ne düşünmem gerek bilmiyorum. Biraz sonra küt diye bir ses geldiğinde Oğuzun benim için ona yumruk attığının farkındaydım.
Bir süre öyle kalıp gözyaşlarımı akıttım. Elimi yüzümü yıkayıp derin bir nefes alarak kapının kolonu sakince indirdim. Yerde yatan ve eliyle çenesini tutmuş Egemene bakınca kalbim acıdı.
Daha fazla bakmaya dayanamadığımı bildiğim için dolabıma yöneldim.
"Eslina iyimisin"
Diye soran Oğuza sağ elimi kaldırarak sus dedim.
Ve onların burda olmasına aldırmadan üstümü giyinmeye başladım utanmadım sonuçta iç çamaşırıdı bikiniyle aynı.
malum bugün proje teslim günü.
Üstüme lacivert kalın askılı dizimin iki karış üstünde dar bir elbise giydim. Ayakkabı olarak kırmızı topuklu ve çanta olarakta siyah renkli olanı seçtim.
Uyumsuz olsamda umrumda değil zaten batıracağım ve moralim hiç iyi değil bide kendimi süslemekle hiç uğraşamam.
Saçlarımı salık bıraktım. Zaten uzun ve dalgalı olduğu için kolayca şekil almıştı. Makyaj olarakta kalın bir eyeliner çektim.
Herşeyim hazır olduğunda bedenimi zorlayarak aşağıya indim. Egemenin konuşması aklımdayken evden çıktım.
****
Toplantı odası sandığımdan daha fazla gerilmeme Neden olurken sıkıntıyla iç çektim. Birde sabahtır Egemenin yüzüne bakmamak için ayrı bir çaba harcıyorum
"Evet Eslina hanım ve Yiğit bey projeyi görebilirmiyiz"
Katile bakmadan ayağa kalkıp İlk okul çocukları gibi çizdiğim projeyi anlatmaya başladım.
"Efendim burada çocuk reyonları ve hamile kadınlar için bölmelerimiz var. Ayrıca avm nin en alt katı spor salonu." gibi saçmalıklarla bir çok şey anlattım.
Adamların yüz ifadesi kırmızı olmuş bir vaziyette beni dinlerken katil sinirlenmiş bir ifade ile bana baktı.
"Yeter Allah Aşkına Eslina hanım. Bu nasıl bir çizim madem çizmeyi bilmiyorsunuz ne diye bu işi alıyorsunuz. Kalkın Kemal bey derhal terk ediyoruz burayı. "
Diyen adamdan sonra oda boşaldı Egemen de gidince ben ve katilin kaldık. Ben hala ayaktayken hızla yanıma gelip kolumdan tutup duvara fırlattı.
"Ne yapıyorsunuz" diye hiddetle bağırınca bana yaklaştı ve çenemi tutarak hatta sıkarak konuşmaya başladı.
"Sen küçük fare ne yaptığını sanıyorsun. Şimdi seni gebertsem hak. Lan nasıl zarar yaptığımızdan haberin varmı!? Yemin ediyorum hayatını sikeceğim mahfedeceğim! "
(bu küfürü yazarken çok utandım asdgf)
Gözlerim dolarken konuşmaya çabaladım.
"Se.....sen zaten hay....hayatımı mahfettin... Daha....ne kadar kötü bir İn... Insan olabilirsin ki"
Eli hala çenemde olduğundan güçlükle konuştum. Bir anda çenemi iterek bıraktı ve kafam duvarla çarpıştı. Ardından histerik bir kahkaha atarak konuşmaya başladı.
"Bir katil olarak inan hiç te İyi şeyler yapmam. O yüzden dikkatli ol Seyber"
Dediklerine şaşırdım nasıl bu kadar soğukkanlı konuşabiliyor. Sinir kat sayım yükselirken titreyen bedenimle ona baktım ve bağırarak konuştum.
"Katil ha. Bunu sizde beklemek gerek Aslında inanırım. Hayatımı mahfedecektiniz değilmi? Yanlış oldu. Ahtım olsun ki Seymen bana yalvaracaksınız acı ne demekmiş öğreneceksiniz" dedim.
Sinirle koridorda yüzünden Egemen bileğimi tuttu.
"Ne oldu" endişeyle sorduğu sorucam ters bir şekilde cevap vererek asansmre bindim.
"Siktir git"
Ağlayarak Kendimi dışarı attığımda etrafındaa hiç kimse umrumda değildi. Hızlı arabaya binip Nereye gideceğimi bilerek sürdüm.
Evet orası ruhumun huzursuz bulduğu tek yer. Huzursuz zaten bok gibi birde Egemen ahh benim herşeyim.
Dedikleri beni incitsede şuan en çok ona ihtiyacım vardı.
Telefonumu tek elimle güçlükle alarak bir numara girdim. İki çalışta açılan telefon konuştum.
"Ender bana Yiğitin nişanlısının numarasını bulup mesaj at" dedim ve kapattım. Ender Egemeni bile bilmediği sadık dostum.
Arabanın yanına değiştirerek bir cafe ye sürdüm. Gelen mesajı açıp numarayı aradım. Beş çalışta aman sarı maymuna düz bir seslere konuştum.
"Merhaba Serpil hanım ben Eslina sizinde acı konuşmamız gerek lütfen vereceğim adrese gelin" dedim. Kadın şaşırmıştı bi zahmet.
"Peki umarım konuşmaya değer bir konu olur yoksa gerçekten bu hiç iyi olmaz"
Dedi içimden küfür saymadan Adresi verip kapattım.
Etrafıma sabırsızca bakarak bekledim ve nihayet geldi. Ayy bide çarpık bacaklı.
Elimle oturma sınıf işaret edecek direk konuya girdim.
"Yiğit beyden ayrılmanızı istiyorum"
