Yazım hataları için özür dilerim.
Günler o kadar hızlı akıyordu ki. Ne olduğunu anlayamıyordum. Hamilelik iyice dengemi bozmuştu. Hafif çıkan karnıma dokunduğumda burukça güldüm. Ne haldeydim şimdi. Bir intikam için ne hale gelmiştim. Bu kadar mı duygusuzdum? Ya da vicdansız?
"Abla iyimisin? " İlinin sesi ile düşüncelerime ara verdim.
"İyiyim. Bir şey mi oldu?" Dedim ifadesizce.
"Hayır." Dedi. Kanepeye oturduğumda sıramın gelmesi için bekledim. Bugün bebeğimi öğrenecektim.
Sonunda adım seslenildiğin de heyecan içinde yerimden kalktım. Doktorun odasına girdiğimde tityordum.
"Hoş geldiniz Eslina hanım." Dedi kırklarında olan erkek doktor.
"Hoş buldum." Dedim.
"Buyrun lütfen odaya geçip karnınızı açıp bekleyin"
****
O kadar mutluydum ki yerimde duramıyordum. İstesiğim olmuştu. Bebeğim....
"Ne. Öğrendin mi? " dedi Yiğit. Yalancı bir ifade ile üzülerek "Hayır. Öğremnemedim. Çünkü bebeğim nazlı çıktı. Göstermedi kendisini." Dedim.
"Olsun be güzelim mutlaka gösterir." Dedğinde kalbimde derin bir sızı hissettim. Kollarından sıyrılıp kanepeye tekrar oturduğumda yanıma oturdu. Ona bakmama gayret ederek ellerime çevirdim bakışlarımı.
Neydi bu yaşadıklarım. Kader mi? Öyleyse bu kader fazla ağır geldi. Bu adam duygularımıda hayatım gibi mahfediyor.
"Yiğit.. beni affet." Dedim neden dedim bilmiyorum ama demek geldi içimden.
"Neden?" Dedi.
"Bilmiyorum."
Tekrar sarıldığında elini karnıma koydu ve daireler çizdi. Bu vicdanımın bir kez daha sızlamasına neden oldu. Bir kez daha pişman oldum.
-----
Yiğit.
Aşk. Öyle zamansızdır ki. Bir anda gelir ve bir anda gider. Ama bu defa kalacak gibi. Kollarımdaki kadınıma baktım. Birşeyler düşündüğü aşikardı.
Ne düşündüğünü elbet biliyordum. Ailesini öldürdüğümü düşündüğüne emindim. Onun kim olduğunu hayatıma neden girdiğinide biliyorum.
Ama onun bunları bilmesine gerek yok. Ve aslada benim herşeyi bildiğimi bilmeyecek. Beni öldürsede sesimi çıkartamam. Haklı çünkü. O orospu çocuğu Sergen olmasaydı belki şuan herşey daha güzel olur. Bir anda geçmiş geldi gözlerimin önüne.
Dışarda Sergenle oturmuş konuşuyorduk. O zaman küçüktüm. Ama Sergen on sekiz yaşındayı. Sigara içiyordu. Bir yandanda konuşuyordu.
"Seviyorum oğlum o küçük kızı seviyorum. O on yaşındaki kızı seviyorum."
On üç yaşında bir çocuktum. Ve bende onu seviyordum. Sergenin çakır keyi olduğunu anlamıştım.
"Alacağım o kızı. ne pahasına olursa olsun alacağım." Dedi sigarasını söndürürken. Ayağa kalkıp evin mutfağına doğru ilerledi.
Peşinden bende gittim. Salona büyüklerin yanına geldiğinde konuşmaya başladı.
"Cihan Öztürk iyi dinle beni. Buraya kızını sevdiğimi ve ilerde onunla evlenmek istediğimi söylemek için geldim. İster ver ister verme kızını alacağım.! " diye bağırdı. Eslina'nın babası şok olmuş şekilde onu dinlerken annesi Esen hanım ona tokat attı.
"Sübyancımısın sen? Kim oluyorsunda bizi tehdit edip bacak kadar kızı sevdiğini söylüyorsun. Defol evimden! Bir daha buraya gelme." Dedi.
Sarhoş olan Sergen mutfağa ilerledi. Kimse daha ne olduğunu anlamadan yangın kokusu içeri doldu. Sergen bana dönerken elinde çakmak uzattı.
"Al bunu sana bu eve at dediğimde atacaksın." Dedi. Cihan bey ve Esen hanım panikle bağırırken Sergeni durdurmaya çalışıyorlardı. Başaramadılar ne yapsalarda. Ev yanarken Sergen eline ne zaman aldığını bilmediğim bir bidon ile etrafa bir şeyler döküyordu. Annem ve babam kolumdan beni tutup çıkarırken Sergen.
"Yiğit yakıp at o çakmağı" dediği an dediğini yapıp çakma attım. Attığım gibi ev bir anda daha çok alev aldı.
Annem "Ne yaptın sen?" Diye bağırıp tokat atarken babam sinirle küfredip bir yerleri aradı.
"Yiğit hayatım? "
Eslinanın sesi ile kendime geldiğimde ağladığımı yeni fark etmiştim. Endişe ile "İyimisin?" Dedi. Hızla ona sarılıp.
"Asıl sen affet beni güzelim." Dedim.
"Anlamadım neden?" Dedi saf saf. Sessiz kaldım. Elbet şimdi onun kim olduğunu söylemeyecektim.
Ayağa kalktım ve "İşim var biraz şirkette." Dedim ve konuşmasına izin vermeden çıkıp gittim.
-----
Şirkete geldiğimde ofisime girip odayayı kilitleyip deri koltuğuma uzandım. Şimdi bir çocuğum olacaktı. Hayatım değişecekti bir hafta sonra. Düğün alanını her şeyi hazırlattım. Sadece evet demek bize kalıyordu. Her şeyi bir kenara atarak gözlerimi kapattım. Umarım herşey güzel olur.
Not: Büyük ihtimal bir diğer bölüm final. ve uzun yazmaya çalışacağım. Ne zaman yayınlarım bilmiyorum ve bu yüzden sabredeceksiniz. Son olarakta bölümü kontrol etmeden yayınlıyorum bu yüzden hata vardır.
