Öncelikle merhaba!
Şunu belirteyim; Bazılarınız hikayemin karakterlerinin isimlerini görünce farklı hikayeden aldığımı sanıyor. Bu hikaye yan karakter hikayesi değildir. Tamamen bana ait bir kurgu. Ayrıca benzettiğiniz karakterin adı ESLİN benimkisi ise ESLİNA o yüzden lütfen isimleri gördüğünüz gibi okumayı bırakmayın. Yiğit ismini seçmem ise tamamen tesadüf.
Şimdi iyi okumalar. :))
Durdum. Sadece durdum. Ve karşımdakine baktım. Cümlesine bir anlam veremeyince gözlerine anlam verdim.
Donuk gözleri gözlerime bakınca hafifçe titredim. Ama bende baktım hemde gözünün içine içine.
"Gidelim"dedim. Daha fazla durupta sinirlenmek istemiyorum..
Arkamı dönüp yürüdüm. Ne diyebilirim ki ona başka.
Yıllar önce parçalanan kalbimi tekrar eline vermemi mi?? Bekliyor ya da.
Dolan gözlerimi umursamadan yürüyüp çıktım odadan. Bu çok fazlaydı benim için.
Egemen ve Oğuz ise sessizce konuşuyordu arkada.
Dışarı çıkıp kendimi temiz havaya esir ettikten sonra ilerledim.
"yalnız bırakın beni" dedim arkamdaki ikiliye.
Üstelemeden ayrıldılar. Bende boş sokaklara girerek yürüdüm ve düşündüm. Şimdi ne yapacaktım.
Nasıl davranacaktım. Kendi sessizliğimde boğularak yürürken kolumun çekilmesi ile durdum.
Çekene baktığımda aslında hiç şaşırmadım. Umursamaz ve soğuk bakışlarımı gözlerine sabitleyerek "Bırakın kolumu" dedim.
Aksine bırakmayarak beni duvara yasladı. Ve konuşmaya başladı.
"ESLİNA... Gözlerin tıpkı o.... Dudakların... Saçların herşeyin o ama.... Ama o daha sıcak bakardı ve her zaman gülümserdi...... Bugün ne oldu biliyormusun?.... Onun kardeşini öptüm...... Sanki oymuş gibi öpüp sarıldım..... Seni seviyorum dedim... Özledim dedim......"
Konuşması bedenimin kasılmasına ve gerilmesine neden oldu. Umarım bu bahsettiği ben ve kardeşim değildir.
"kim"dedim düz bir sesle.
"İlk aşkım" dedi.
"Adı?"
"Ne önemi var"
"Adı!" diye bağırdım sabır kotamı doldururken. Bağırmama şaşırsada söyledi.
"Eslina"
İşte bu çok fazlaydı. Ne yani birde kardeşimle ilişkimi yaşıyor. Hızla kolumu ondan ayrıldım ve ittim.
Fazla tesir etmesede ilerledi bir kaç adım. İşaret parmağımı yüzüne doru sallayarak konuştum.
"Seni adi pislik. Nişanlı olduğun halde genç bir kızla aşk mı yaşıyorsun onu geçtim ilk aşkının kardeşi ile yaşıyorsun bu boktan şeyi. Sen koca bir pisliksin. Allah belanı versin. Sakın o kıza elini dahi sürme yoksa yemin ediyorum seni buna pişman ederim Yiğit Seymen! "
Dedim ve arkamı dönerek yürümeye başladım. Bu resmen şerefsizliktir.
Ne demek ilini öpmek ya! Kim oluyorki o? Tabiki katil. Bunuda sana ödeteceğim katil.
Dolan gözlerimi umursamadan eve doğru yol aldım.
****
" Ne demek öpmüş" diye bağıran Egemeni es geçip Oğuza döndüm.
"Ne demek seni seviyorum demiş"diye bağıran Oğuzu da son anda teğet geçerek yatağıma oturmaya karar verdim.
Evet herşeyi anlattım ve aldığım tepki bu.
"Eslina gidip onu öldüreceğim" diye bağıran Egemen ve ona destek çıkan Oğuza ters bi bakış atıp konuştum.
"Kuş beyinliler gibi konuşmayın oturun oturduğunuz yerde. Sizin yüzünüzden intikam planımı batıramam"dedim.
Egemen bana dönüp "Şu dahi yane planını artık bizede anlatsan" diyince sert ifademi silip sevimlice sırıttım.
Bana tek kaşını kaldırarak bakan Egemene birde Oğuz eklenince konuştum.
"Şey ya mühim bişey değil aşklarım canlarım"dedim sevimli sevimli.
"Lan Allah belamı versin ki söylemezsen gidip onu öldüreceğim" dedi Egemen.
"Ya şimdi şey hani bu katil acı çeksin istiyorum.... Bunun içinde şey yapmam gerek ona tekrar aşık olup şey yapıp şey yapcam" dedim.
"Ne" diyen Oğuzdan gözlerimi kaçırıp cevap verdim "Çocuk".
Oluşan sessizlik korkmamı sağlarken ürkek bakışlarımı onlara çevirdim.
İkiside donuk bir şekilde bana bakarken konuştum tekrar.
"İtiraz etmeyin bunu yapacağım. Yolun sonunu görmüyorum ama yapacağım gerekirse ona tekrar aşık olacağım. Ama yapacağım. Evlat acısı çok büyüktür. Bunu ona yaşatmak istiyorum. Çocuğumu öldürmek gibi bir planımda yok sadece onuda alıp çekip gideceğim ve bu yolda Oğuz sen bana yardım edeceksin. Üzgünüm" dedim.
İkisinden tekrar cevap gelmeyince ayağa kalktım ve aralarına girerek onlara sarıldım.
Biraz öyle kaldıktan sonra Egemen bizden ayrıldı. Yüzüne bakınca ağladığını gördüm.
Hemen Oğuzdan ayrılıp ona gittim. Yüzünü avuçlarımın arasına alıp çenesini öptüm. Akan gözyaşlarınıda silip sarıldım.
"Egemenim , kardeşim, sevgilim, aşkım, herşeyim, kalbim, ömrüm, ruhum. Bak bana sakın benim yüzümden bir daha ağlama. Buna dayanamam. Anlıyormusun? Dayanamam.."dedim.
Başta söylediklerim bir ablanın kardeşine söylediği sözler kadar anlamlı bir sevgilinin sevgilisine söylediği sözler kadar anlamsızdı.
"Bunu gerçekten yapacakmısın peki"dedi.
Kafamı eğip sessiz kaldım. Kollarını oda bana Sıkıca sararak sarıldı ve başımı öptü.
"Her zaman arkandayız bunu unutma".
