Her face softened, as if she realized something.

"Thank you." Faith said in a low voice. "I will... I will fight for my dreams." napangiti kami dahil sa namutawi mula sa kaniyang labi.

We then again, embraced each other for the second time. Nang kumawala kami sa isa't isa ay narinig namin ang mahinang pagtawa ni Sid.

"Ang aarte natin dito. Magde-decide lang naman si Faith kung sasali ba siya sa banda o hindi eh." she chuckled.

Maging kami ni Faith ay natawa rin nang mahina. "Ikaw kasi eh! Pinaiyak mo si Faith!" I pointed at her.

"Anong ako?!"

I smiled as I noticed Faith giggling. Sana nga ay ipaglaban niya kung ano talaga ang gusto niya. Sana nga ay matupad niya ang mga pangarap niya.

After that teary meeting with my friends, agad ring nahiwalay sa amin si Faith dahil bumalik na kami sa kani-kaniyang klase.

Lunch time came and I noticed Liam walking towards me. He smiled at me as he was walking. Tumayo na ako at ngumiti rin sa kaniya.

"Tara, it's my treat." Liam stated.

I chuckled as I neared him. Nahagip pa ng paningin ko si Sid at nakitang nakangiti siya ng nakakaloko habang nakatingin sa amin ni Liam. I just mentally giggled as I slowly shook my head.

Magkasama kaming naglakad ni Liam patungo sa cafeteria. Pumuwesto na kami sa isang table ngunit agad niya rin akong iniwan matapos niyang hingin ang order ko at nagpunta na sa counter. Hinayaan ko na lang siyang mag-order mag-isa at magbayad na rin para sa food naming dalawa.

I was actually confused because I should be the one treating him. I mean, ako ang dapat magpasalamat, 'di ba? At siya na rin ang nagsabing ang pag-lunch namin together ay ang mismong kabayaran ko sa ginawa niya. Was my presence considered as the payment already?

Bumalik na si Liam at may dala na siyang tray na naglalaman ng orders naming dalawa. Chicken curry ang napili kong order-in dahil pinatikim ako n'un ni Archein kahapon. It was actually tasty.

Liam, on the other hand, ordered only rice together with adobo as his viand. Mayroon ding dalawang baso ng juice, orange juice for him while grape juice for me.

"Do you read books?" iyon ang naging tanong niya habang hawak niya ang dalawang kubyertos sa magkabilang kamay at naghahanda na para kumain.

"Hmm. School textbooks? Not really. Madalang lang, kapag may ire-review." I answered honestly.

I then took a bite off my food. Hmm, infairness, ang sarap pala talaga ng chicken curry. Kung hindi pa ako pinatikim nito ni Archein kahapon ay baka hindi ako nito magta-try ever. I would missed how tasty it was.

He giggled. "How about romance books?" tanong ulit nito.

"Hmm." I acted thinking. "Well, dati, I actually tried reading e-books. Pero tinigil ko rin naman agad, I just didn't feel like it." muling sagot ko naman.

Ipinilig niya ang kaniyang ulo ay mahinang umiling. "Sayang, marami pa naman sana akong ire-recommend. I thought you were the bookworm type." he said.

I chuckled slightly. "Alam kong matalino ka, but I didn't know you're a nerd. I mean, don't get me wrong, not all smart people are nerds 'di ba. Tapos hindi ka pa mukhang nerd. Mukhang ka pa ngang gym-goer eh." I stated, actually amused that he claims that he's a nerd.

Chasing Boundaries (Parallel Rhythms Series 1)Where stories live. Discover now