Possession Series 1: Under The CEOs Posession

22

Under the CEO's Possession

Chapter 22
[Colleague]

“Oh? Alisha?”

“Long time no see!”

Napabalik si Alisha sa realidad at tumingala upang tignan kung sino ang may-ari ng boses na iyon.

She smiled awkwardly after seeing that it was.... 

“Helios....”

“Its been while! Kumusta ka na?”

Sasagot na sana si Alisha sa kaniya but they were interrupted by Cleo clearing his throat—actually getting their attention—and looking at the line of people behind Helios and Alisha. 

“Ow, sorry”

Tumabi ang dalawa giving access to the people behind them.

“I'll talk to you later, halata naman kasing may dragon na namang nakawala.” Alisha laughed when she understoods what he meant.

Tinitigan niya lamang ang pigura ni Helios hanggang sa magtama ang tingin nila ni Cleo, who was obviously irritated.

“Kay init ng hapon, kay init din ng ulo,” pabulong na saad ni Alisha at palihim na umirap.

“What did you say?”

“Wala boss, ang sabi ko you look great today.” Lies

What Alisha wants to say is the exact opposite of what she said.

Tumalikod lamang si Cleo at nagpatuloy sa paglalakad, Alisha giggle after seeing how red Cleo's ears were.

Tila nawala nalang ng biglaan sa utak ni Alisha ang mga pangyayari kanina pati na rin ang mga tanong na paulit-ulit na pumapasok sa kaniyang utak.

Alisha's Point of View

Kasalukuyan akong nakatingin sa labas ng bintana. I can see the entire city.

Nasa labas ako ng kaniyang opisina nakadestino but still, sobrang ganda rin naman ng scenery sa labas. 

Also unlike the office before, his office was covered entirely with thick glass that automatically blurs out when you press a button or something—for privacy.

Akala ko nga nasa ibang floor kami, but turns out iyon pala ang kaniyang dating opisina. But he had the walls floors renovated.

Nakakapanibago lang kasi para sa akin.

Wala naman siyang pinapagawa sa akin dahil nais niyang mag-adjust na muna ako ng pansamantala lalo na ibang-iba ang work environment doon sa mansiyon at dito sa kompanya.

Tumayo ako at kumatok sa pinto niya na gawa sa glass.

“Come in,“ sambit nito

Halatang soundproof ang kaniyang opisina dahil I can barely hear anything that he said.

Sinara ko muna ang pinto pagkatapos kung pumasok sa kaniyang opisina.

“Go straight to the point dahil busy ako,” aniya habang nakatuon ang atensyon sa mga papeles na nasa kaniyang harapan.

“Alam kong masyadong makapal ang mukha ko for asking this. Pero maaari po ba akong makapaglibot-libot sa building? Para rin hindi ako mawala,” sambit ko sa kaniya

“Go ahead” pagbibigay permiso niya

“Also, use the intercom on your desk next time,” dagdag pa nito