Loved!

Part-13

ဒီလိုနဲ့သက်လွန်းခက်တစ်ယောက်လဲ ကျောင်းပြီးတော့ ကောင်းခက်ထန်က အဘိုးဖြစ်သူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးချင်တာကြောင့်ဆိုသည့်အကြောင်းပြချက်နဲ့ ရန်ကုန်သို့ရောက်လာခဲ့တော့သည်။

''ဘိုဘိုး သူက ကျွန်တော်ကောင်လေးလေ''

''မင်္ဂလာပါဘိုးဘိုးဗျ''

''ငါ့မြေးကြိုက်လဲကြိုက်စရာပါ မြေးလေးကချစ်စရာလေးကိုး''

''ဟီးဟုတ်ကဲ့ဘိုဘိုး''

''ဘိုဘိုးနော် ကျွန်တော့်လူနော်''

''အေးငါ ကောင်းခက်ထန််ရယ် အဘိုးကမြင်တဲ့တိုင်းပြောတာပါ''

''မောင်ကလဲ ဘိုးဘိုးကိုဘာတွေပြောနေတာလဲ''

''အေးအေးမြေးတို့အေးဆေးနားကြဘိုးဘိုး company သွားတော့မယ်''

''ဟုတ်ကဲ့ဗျ''

အဘိုးဖြစ်သူထွက်သွားတော့ ကောင်းခက်ထန်တစ်ယောက် ချစ်ရသူလေးကိုစလိုက်တဲ့စကားလေးကတော့

''ချစ်သက် မောင့်ကိုသိပ်ချစ်လားဟင်''

''ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲမောင်ရယ် ကျွန်တော်က မောင့်ကိုသိပ်သိပ်ချစ်တာ''

''မောင်က အဲ့ဆိုချစ်သက်ကိုလဲမောင်သိပ်ချစ်ကြောင်းသီချင်းလေးဆိုပြမယ်နော်''

''ဟုတ်ကဲ့မောင်''

ကောင်းခက်ထန်ဆိုပြလိုက်တဲ့သီချင်းလေးရတော့

အခြေနေတွေဟာ
တစ်ဖြေးဖြေးပြောင်းလဲနေတယ်အချစ်ရယ်
ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာချစ်တိုင်းလဲ မညားကြတဲ့သူတွေအများကြီးထဲ အို.... ချစ်သူလေးရယ် မင်းနဲ့မောင်ဒီလိုဝေးရမှာ အကြောက်ဆုံးပဲ.... မဝေးချင်ဘူး
ကြင်နာသူရေ မင်းအနားနား နီးနီးလေးပဲ
မောင်နေချင်တယ် ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် အချစ်လေးရယ် စိတ်ညစ်စေမယ့်စကား မင်းမပြောပါနဲ့ အိုး...ရက်စက်မှာလားကွယ် မင်းမောင့်ကိုသေအောင် ဝေဒနာ တွေမပေးနဲ့ မဆွေးချင်ဘူး ပြောင်းလဲတိုင်းမပြောင်းလဲနဲ့ ဘယ်တော့မှမင်းမမုန်းနဲ့အချစ်ရယ်.....
မင်းနဲ့မောင်ဝေးများဝေးရင်တော့ သေချာတယ်မောင့်အသက်တိုလိမ့်မယ် ချစ်သူလေးရယ်မောင့်အသည်းကို ရက်ရက်စက်စက် ခွဲမသွားနဲ့.... ခွဲ့မသွားနဲ့