အမုန္းမွသည္...ခ်စ္ျခင္းဆီသို႔(နာက်ည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အခ်စ္ကိုဖန္ဆင္းမည္)

🍁Part 59🍁

'သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကို အခုသေနတ်နဲ့ ချိန်ထားတယ်...ခွန်းဆက်ရောင်နီကို မင်းသွားကယ်ရင် ခွန်းမြတ်မဟာသေမယ်...ခွန်းမြတ်မဟာကို သွားကယ်ရင်တော့ ခွန်းဆက်ရောင်နီသေမယ်...နှစ်ယောက်လုံးကို အန္တရာယ်ကင်းစေချင်တယ်ဆိုရင်တော့ xxxx ကို ၁၀မိနစ်အတွင်း ရောက်အောင်လာခဲ့'

ထိုစာကို ဖတ်ပြီးသကာလ မာန့်အတွေးထဲ ဘာမှမရှိတော့ပေ။ ခွန်းဆက်နဲ့ daddy နှစ်ယောက်လုံးက သူ့အတွက် အရေးကြီးသည့် လူများမို့ မည်သူ့ကိုမျှ အထိခိုက်မခံနိုင်ပေ။ မာန် ပို့ပေးထားသော တည်နေရာကို သေချာကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဆေးရုံခန်းထဲကနေ ပြေးထွက်ခဲ့တော့သည်။

message ပို့ထားသော နေရာကို ရောက်ရောက်ခြင်းမှာပင် လူတစ်ယောက်က သူ့နှာခေါင်းအား အ၀တ်စတစ်ခုနှင့် လာအုပ်သည်ကြောင့် သူမေ့မျောသွားခဲ့ရသည်။ မာန် ထိုအကြောင်းများအား ပြန်တွေးနေစဉ်မှာပင် အခန်းတံခါးပွင့်လာကာ သူ့အားဖုန်းလာပေးသောလူနှင့် ဦးဟိန်းလင်းလျာတို့က ၀င်လာခဲ့သည်။ ဦးဟိန်းလင်းလျာက မာန်၏ ပုံစံကို တွေ့တွေ့ချင်းမှာပဲ သူ့ဘေးက လူ၏ ၀မ်းဗိုက်ကို လက်သီးနဲ့ ၃ချက်လောက် ဆင့်ထိုးလိုက်တော့သည်။

"မင်းကိုငါ ကလေးကို ငြင်ငြင်သာသာ ခေါ်လာခဲ့လို့ ပြောတာလေ အခုဘယ်လိုတောင် ကြိုးတွေတုပ်ထားရတာလဲ"

မာန် ထိုလူများအား ကြည့်နေတုန်းမှာပင် ဦးဟိန်းလင်းလျာက သူ့အနားလျှောက်လာကာ မာန့်ပါးတစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး

"သား အလင်းလေး ဦးဦးကို မှတ်မိလား"

မာန် ခေါင်းမညိတ် ခေါင်းမခါ ဦးဟိန်းလင်းလျာကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူစိုက်ကြည့်နေသည်ကြောင့် ဦးဟိန်းလင်းလျာက ပြုံးသွားပြီး

"မင်းကလေ မင်းအမေနဲ့ သိပ်တူတာ...အလင်္ကာလိုမျိုး ကြီးလေလှလာလေပဲ...မျက်လုံးပြာပြာလေးတွေရယ်... ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေရယ်... နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးရယ်...လုံးဝကို အမေတူသားလေး"

မာန့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးပြောနေသော ဦးဟိန်းလင်းလျာ၏ မျက်လုံးထဲတွင် ရမ္မက်ရိပ်များ စွန်းထင်းနေသည်။ ဦးဟိန်းလင်းလျာက မာန့်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို ထပ်မံပွတ်သပ်ကာ ပြောလာပြန်သည်။