I wake up in a heavy head, my back hurts from sleeping on the couch and my nose is kinda runny. Sleeping in the hospital is not fun, mukhang nakakuha pa ata ako ng sakit dito.
I looked around and saw Kurt on Luna's side bed sleeping and Luna too.
I didn't bother to wake them up at lumabas ng kwarto ni Luna. As I was closing the door, an unexpected visitor came.
"Azriel"
Kurt's Point of View...
Tulog parin si Luna kaya nag text muna ako kay Tita na still now tulog si Luna at mag sabi na lang siya lag pupunta na siya dito lara masundo ko na si Tita.
Pumunta naman ako ng cr para mag toothbrush, pag tingin ko sa oras ay halos 9 am na pala. Suspended pasok sa Lilian for 2 days, dahil cleaning and disinfecting. Sa laki ng school 2 days talaga need nila. Tama na rin yun para makalag bantay pa ako kay Luna.
After brushing my teeth ay dumiretso agad ako sa tabi ni Luna. I ordered some breakfast for us, ayokong pakainin si Luna ng hospital food dahil kulang sa nutrition at okay na rin ang ganitong pagkain ara bumalik agad lakas niya.
I chatted with James asking where he is at agad din naman siyang nag reply. Pag gising ko kase ay wala na siya dito.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
May sakit na nga masama parin ugali. Mukhang karma sa kanya yung sakit niya.
At ano naman kaya sasabihin nito? Ayaw pang isama ko si Mark. Nag away na naman kaya sila?
"Seryoso mo ah"
Napa ayos naman ako ng upo ng magsalita si Luna sa tabi ko.
"gising ka na pala" sabi ko and she smiled. she's not this sweet at malamang ay mag babago rin to pag bumalik na memory niya.
"Nagugutom ka ba? anong gusto mong kainin?" tanong ko at umuling naman siya.
"Wag mo ako isipin, mukhang kanina ka pa gising, ikaw ang dapat mag almusal" sabi niya and i just smiled at her.
"Im not hungry either, wanna walk for a while?" tanong ko at tumango naman siya. Inalalayan ko naman siya na tumayo habang ako ang may hawak nung sa dextrose niya. I let her brush her teeth for a while saka niya ako tinawad na tapos na daw siya.
Inaya ko naman siya sa garden nitong hospital na hindi naman malayo sa kwarto niya. Nasa gitna din naman tong garden kaya di na kami lumabas pa.
Ang maganda dito sa garden ay mag fountain na rin at pag dating natin sa loob ay may ilang batang patient din na nag lalaro.
Sitting beside Luna on the bench in the hospital garden, I couldn't help but feel a surge of determination mixed with a twinge of sadness. The children playing nearby seemed oblivious to the weight of memory, their laughter a stark contrast to Luna's struggle to recall her past. It's kills me seing her like this.
