𝑫𝒂𝒕𝒊𝒏𝒈 𝑾𝒊𝒕𝒉 𝑺𝒊𝒏𝒈𝒍𝒆 𝑴𝒂𝒏 [Complete]

အပိုင်း-၂၆

[Unicode]

အိပ်ရာခင်းတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် အံကိုကြိတ်ကာ သည်းခံလိုက်သည်။ ခါးနှစ်ဖက်ကို တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်ကြောင့် ရုန်းထွက်လို့မရနိုင်ဘဲ ဇာနည်လင်းထွဋ်၏ စိတ်ကြိုက်ချစ်ခြင်းတရားတွေကို ခံယူနေရသည်။ လုပ်ဆောင်မှုတွေ ပြင်းထန်လာပြီး မြန်ဆန်လာချိန်မှာတော့ ဆက်လက်သည်းမခံနိုင်တော့သဖြင့် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး တားဆီးရတော့သည်။

"ဇာနည်....အင့် လင်းထွဋ် ဟာ့...မရတော့ဘူး"

"ချစ်တယ်...ဘေဘီရာ"

ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိုင်းချလာပြီး နောက်လှည့်ကြည့်လာသည့် သူ့မျက်နှာအား ကိုင်၍ မေးဖျားကို နမ်းရှိုက်လာလေသည်။

"ဟင့်...မရဘူး..အောင့်..အောင့်တယ်။ လွှတ်ပေးပါအုံး"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဗိုက်အောင့်လို့လား ဟင်"

"အင်း...အဲ့ဒါကြောင့်အ့....ရပ်ပေး"

တောင်းဆိုလိုက်သော်လည်း ရပ်တန့်မပေးဘဲ ဆက်လက် အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်နေသူ ဇာနည်လင်းထွဋ်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဆွဲမလိုက်သည်။

"ဗိုက်အောင့်တာ ဒီနားကလား"

"အင်း...မင်း အရမ်းဆောင့်နေတာ...အောင့်လာပြီ...လွှတ်ပေး"

"ဒီလိုဆိုရင်ကော..အောင့်သေးလား"

ခန္ဓာကိုယ်ကို မတ်စေပြီး အနောက်ဘက်ကနေဖက်တွယ်ကာ ဗိုက်ကိုလက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်သပ်၍ ခပ်ဖွဖွထိန်းကိုင်ပေးလာပြီး ဆက်တိုက် အသွင်းအထုတ်တွေ ပြုလုပ်နေဆဲ။ မွေ့ရာပေါ်မှာ ဒူးထောက်လျှက်သားနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်ထားပြီး ဗိုက်ကိုထိန်းကိုင်ထားသည့် လက်ကြောင့် ဗိုက်ထပ် မအောင့်တော့ပေမယ့်လဲ လှုပ်ရှားမှုတွေကိုမရပ်မနား ပြုလုပ်နေသောကြောင့် တကယ်ကို ရူးသွပ်ချင်လာသည်။

"အောင့်သေးလားဟင်"

"ဟင့်...အင်း..."

"ခံစားလို့ရော ကောင်းလားဟင်...ဘေဘီ"

လည်ပင်းကို ပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်ပြီး မေးမြန်းလာသူအား ပြန်လည်ဖြေကြားချင်ပေမယ့် ညည်းညူသံတွေပဲ တရစပ် ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြလိုက်တော့ ဇာနည်လင်းထွဋ်ဟာ အပြုံးတစ်ပွင့်ကိုပေးလာပြီး ပုခုံးကို အသာငုံ၍ ကိုက်ခဲတော့သည်။