ကျောင်းတော်ရဲ့ မင်းသားလေးက မိန်းကလေးတဲ့ Book 2

အပိုင်း (၃၈၅) ဝမ်းတွင်းမည်း ကြီးမြတ်လှတဲ့သခင်လေးချင်

သူ ဒီလိုပြောပြီးတာနဲ့ ကိုလူချောရဲ့ စူးရှတဲ့မျက်လုံးထဲမှာ အေးစိမ့်စိမ့်ခံစားချက်ကို မြင်နေရတယ်။

သို့သော် နောက်တစ်စက္ကန့်တွင်တော့ လျိုကျုံးမင် သ-တ်ခံလိုက်ရတော့သည်။

သ-တ်လိုက်ပြီ။

“Triple – kill”

ပြောရမည်ဆိုလျှင် ထိုဆူညံသံသည် အလွန်ပင်အထာကျလှ၏။

“ငါ့ကို စောင့်အုံး”

ကောင်လေးသည် ဖူကျို့ဆီမှ သင်ယူထားသည့်အတိုင်း အခုမှပြန်ရှင်လာသည့် သူ့သူငယ်ချင်း၏ဖုန်းကို လုယူလိုက်ပြီး မြန်မြန် ပြေးထွက်သွား၏။

မည်သူသိပါမည်နည်း။ လူငယ်လေးသည် ဓားရိပ်တစ်ခုကို လှည့်ကာထုတ်လိုက်ပြီး လေထဲတွင် ခုန်လိုက်ကာ အနက်ရောင်ဝတ်ရုံပေါ်တွင် ငွေရောင်အလင်းများပင် တောက်ပသွားတော့သည်။ လူငယ်လေးသည် လှမ်းပစ်ကာ crit ရိုက်ချက်တစ်ခုကို ယူလိုက်လေသည်။

K.O.

လေးယောက်။

ကစားသမားလေးယောက် သေသွားတယ်။

အချိန်ဘယ်လောက်ပဲ ယူလိုက်ရလဲ။

၂၁ စက္ကန့်ပဲ။

ကောင်လေးသည် ထိုအခိုက်တွင် ဖော်ပြလို့မတတ်သည့်ခံစားချက်တစ်ခု ရသွားတော့သည်။

ဂိမ်းကစားခဲ့ကြတဲ့သူတွေရော သူ့ခံစားချက်ကို သိပါ့မလား။

ဒါက သူ့ကိုယ်ပိုင်အကောင့်လေ။

စခရင်ပေါ်မှာ ဒီအံ့ဩစရာကောင်လေး သုံးလိုက်တဲ့အကောင့်က သူပိုင်တာလေ။

ကစားနေတဲ့သူက သူ မဟုတ်ပေမဲ့ အထာကျတယ်လို့ ခံစားနေရတုန်းပဲ။

သူ့အကောင့်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဲလောက်ပြောင်မြောက်နေတာလဲ။

ကောင်လေးသည် အမှန်ပင် အားရကျေနပ်သွားတော့သည်။

သို့သော် ဖူရှီမင်က ဆဲရေးချင်နေ၏။

2v5

လူငါးယောက်က လူနှစ်ယောက်ကို မနိုင်ဘူးတဲ့လေ။ အဲဒီအစား သူတို့လေးယောက်က ပြိုင်ဘက်တွေ ဆက်တိုက်သ-တ်တာတောင် ခံလိုက်ရသေးတယ်။