Moon Light (Moon Trilogy 3) {BL} [On-going]

Chapter 16: Mall

Calvin POV

Nandirito ako sa isang pamilihan nila parang Mall rin kung titingnan mo nandirito na lahat nang mga kakailanganin mong bilhin.

Nasa eskuwelahan ang mga bata habang ako nag-pasyang mamalengke hindi rin ako masamahan ng kuya dahil masama raw ang pakiramdam nito ang mga maid naman namin sa palasyo ay busy kaya no choice kun‘di ako na lang ang mamili.

Habang busy sa pag-hahanap nang may mabangga ako kaya naman ay agad akong yumuko upang humingi agad nang tawad sa kung sino.

“I'm so sorry!”

“No, it's okay.” Sagot nito na agad kong ikinahinto.

Familiar ang boses niya parang narinig ko na ‘to sa kung saan?

Dahan-dahan kong tiningala ang aking ulo upang makita kung sino ito.

Nang mag-tagpo ang aming mga mata ay agad rin kaming nagulat sa isa‘t isa.

“Calvin?” Takang tanong niya sa akin.

“D-DJ!?”

Yes. He's Daniel James Custodio Valderama ang lalaking minsan ko ng naka-away noon sa eskuwelahan ng GHU. Siya ang nag-iisang anak nang aming Dean noon.

“Ikaw nga, long time no see.” Aniya pa bago ako ngitian.

Ang laki rin ng pinagbago ng taong ‘to lalo siyang gumuwapo— Ay! Ano ba ‘yan self.

“Bibilhin mo ba lahat ‘yan?” Tanong nito na nakapagpa-balik sa akin sa reyalidad.

“Huh? Ah! Oo.” Sagot ko bago siya ngitian.

“I see. By the way, tulungan na kita—”

“No!” Mabilis akong sumagot bago putulin ang sasabihin niya.

Ngumiti muna ito bago sumagot. “No, I insist.” Pamimilit niya.

“Sige na nga,” pag-suko ko rito.

Nang matapos naming bayaran ang mga pinamili ko ay siya na ang nag-buhat nang iba habang sa akin yung dalawang plastic bag na magaan lamang ang laman.

Habang tahimik na nag-lalakad ay bigla na lamang siyang nag-salita upang siya na rin ang bumasag sa katahimikan namamayani sa pagitan naming dalawa.

“Kumain ka na ba?”

Nilingon ko ito bago sinagot ang tanong niya. “Ahmm.. hindi p—” hindi ko na naituloy ang sasabihin ng biglang tumunod ang aking tiyan.

“Gggrrrrooowwwlll~”

“Pft— I see.” Aniya habang pinipigilan ang tawa at naiiling pa.

Napayuko ako dahil sa kahihiyan.

Shit! Nakakahiya ka self!

Nandirito kami ngayon sa isang fast food restaurants nang Mall na ‘to at siya na rin ang pinag-order ko dahil wala naman akong mapili lahat kase mukhang masasarap.

“So, kamusta ka na?” Pag-tatanong nito habang iniintay na i-serve ang pag-kain namin.

“Hmm.. okay lang naman. Ikaw?” Sagot ko sa tanong niyang at the same time ay ibinalik ko rin ang tanong sa kan’ya.

“Mabuti rin.”

Tatango-tango naman ako bago nag-iisip kung ano ang puwede naming pag-usapan.

“Sir's, ito na po ang order n’yo. Enjoy your meal.” Biglaang sabat nang babaeng waiter at inilapag sa harap namin ang apat na putahe.

Kaya naman ay doon natuon ang atensiyon ko.

Wow! Ang sarap naman!

“Let's eat.”

Ngumiti muna ako bago tumango.

Tahimik kaming kumakain ng bigla itong nag-salita.

“Ahmm... Calvin, can I ask a question?”

Napasulyap naman ako sa puwesto niya bago tumango at sumagot. “Oo.. naman.”

“Are you... single or in a relationship?” Pag-tatanong nito na muntik ko ng mabuga ang karneng kinakain ko.

“Ah.. actually—” hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng mabilis siyang nag-salita.

“I-I'm sorry. Na itanong ko lang if hindi ka comportable na sagutin it's okay.”

Pag-katapos naming kumain ay agad naman niya ako inihatid sa karwaheng sinakyan ko ng pumunta ako rito.

“Be safe and.. about sa sinabi ko kanina—” pinutol ko iyon.

“No it's okay. Aalis na kami.” Sagot ko.

Nang makalayo ay inisip ko ang sinabi niya nung umikot pa kami sa Mall bago nag-pasyang umuwi.

Flashbacks...

“Calvin, ‘wag mo sanang mamasamain ang sasabihin ko but... I l-like you simula pa no‘n. Lahat nang ginawa ko sa‘yo is because gusto ko lang makuha ang attention mo no‘n kase lagi kang nakatuon kay Lucas that time.”

“DJ,”

“Hindi ko alam kung paano at kailan nag-simula but until now... I like you hope na hayaan mo akong ipakita yung nararamdaman ko for you.”

“I want to court you, Calvin.”

End of flashbacks.

“Calvin!”

“Sinturon ka ni hudas!” Ani ko dahil sa gulat bago ko nilingon kung sino iyon.

Nakita kong si Kuya Michael pala ito na nakakunot noo na habang kumakain ng saging na binili ko kanina.

Naka-uwi na pala ako hindi ko man lang iyon namalayan.

“What's your problem? Kanina pa kita tinatawag ay parang hindi mo ako naririnig iyan ba epekto ng pamamalengke sa Mall? Dapat kase sa bayan ka na lang namili.”

Kung alam mo lang kuya.

“Wala—”

“Palusot mo! Ano nga? Mag-sabi ka nga!?” Tanong nito.

Napabuntong hininga ako bago ko kinuwento sa kan’ya ang mga nang-yari lalo na sa pag-kikita namin ni DJ at napag-usapan na rin.

Pansin kong naka-tatlong saging na ito bago napatayo sa kinauupuan at may gulat ang itsura.

“What!?”

“Shh! Kuya, ingay.” Suway ko rito bago naman ulit siya pinaupo.

“Problema nga iyan.” Sabi niya dahil nasabi ko na rin sa kanila yung kay Aiden.

“Buti na lang isa lang ang problema ko.” Wika niya habang seryosong nakatingin sa akin.

Sa bagay buti pa nga siya ang problema lang niya ay kung paano sasabihin kay Kuya David na may anak sila.

Paano nag-tanong rin ang kambal sa kan’ya ka-gabi.

How about me naman?

Habang ako heto dalawa ang pag-amin ni DJ at kung paano ko sasabihin kay Zayden na may anak kami.

“Sige nga sabihin mo sa akin. Mahal mo pa rin si Zayden?” Seryosong tanong nito.

Napatigil ako sa sinabi ni kuya sa akin.

“ ‘Wag kang maguluhan pero sana ‘wag kang manakit. Be true to your self, Calvin.” Ani ni Kuya Michael bago ako tapikin sa balikat at iwan ako sa dinning area ng palasyo.

Kina-gabi-han nag-salo-salo kaming lahat sa hapunan ng mapadako ang tingin ko sa anak kong tahimik na kumakain bago ko muling inisip ang sinabi ng Kuya.

Nasa kuwarto na ako ng muli kong buklatin ang isang album na ginawa ko nung high school palamang ako puro larawan niya ito na kinuhanan ko ng palihim noon.

Siguro this time kailangan ko ng i-tama ang lahat nang maling ginawa ko at para rin ito kay Aiden.