Pansuman | TAMAMLANDI

21. Bölüm

Gidiyordum... Gece'nin yokluğunu fırsat bilip annemin yanına gidiyordum.

Gece şirketlerde bazı sorunlar çıktığını ve onları halletmesi gerektiğini söyleyip gitmişti. Hâlâ geri dönmemesi beni biraz telaşlandırmıştı.

Herkes uyuduğu için rahat rahat koridorda yürüyordum. Sırt çantamın içinde tabanca ve mermiler vardı. Hedefim; annemi öldürmekti.

"Uyuyan Güzel!"

Sertçe yutkundum ve arkamı döndüm.
Gece gelmişti. Çok yorgun görünüyordu.
Aslında bir B planım vardı; Eğer ben kaçarken Gece beni görürse, ayrılmak istediğimi söyleyecektim. Ama yapamadım. Onu üzmek istemiyordum.

"Gece..."

Hızlı adımlarla yanıma geldi. Ben daha ne yaptığını anlayamadan elleriyle yüzümü kavradı ve beni öptü.

"Dur..."diye fısıldadım ve onu yavaşça ittirmeye çalıştım.

"Duramam." dedi ve kollarıyla belimi sarıp beni biraz daha kendine doğru çekti.

İçinde ki tutku beni gerçekten şaşırtmıştı. Normalde olduğundan daha sert öpüyordu beni.

Dudaklarımı geri çekti ve gözlerime baktı. "Bu gece... Benim pansuman'ım olur musun?"

Resmen bana yalvarıyordu. Ama ben gitmeliydim. Gitmezsem her şey daha da kötü olacaktı.

"Lütfen, buna çok ihtiyacım var."

Her bir kelimesi İçimde ki ateşi harmanlanlıyordu. Kendime engel olmak zorundaydım.

Benden bir cevap beklemedi ve beni tekrar öpmeye başladı. Neden? Neden böyle olmuştu? Planım suya düşmüştü.
Belki de yarın gece de gidebilirdim. Bir bahane uydururdum. Bir yanım ya birini öldürürse? diyordu. Diğer bir yanım ise gerçekten gitmek istiyor musun? diyordu.

Hayır, istemiyordum. Hem beni yakalamıştı ve yanından gitmek için herhangi bir bahanem yoktu.

Öpüşüne sertçe karşılık verdiğimde beni arkada ki odaya doğru yöneltti.

Kapıyı tek eliyle açtı ve içleri girdik.

Gözlerimi usulca açıp etrafa baktım.
Onun odasındaydık.

Yavaşça yatağa doğru uzanırken hâlâ öpüşüyorduk.

Elleriyle yataktan destek alarak üzerimde durdu.

Dudaklarını geri çektiği sırada gözleri bedenime kaydı.

Üzerimde ki beyaz gömleğin düğmelerini açmaya başladı. Boynunu hafifçe öptüğümde güldüğünü duydum.

Gömleğin düğmeleri açılınca üzerimden tamamen çıkartıp yere doğru fırlattım.

Başımı yastığa koydum. Dudaklarını hafifçe boynuma bastırdı. Göğüslerime doğru ilerledi. Öpücükleri beni gülümsetiyordu.

Karnımı öpmedi çünkü canımın yanmasından korkuyordu.

Çekmeceye doğru uzandı. İlk çekmeceden çıkarttığı beyaz kutunun ne olduğu anlayınca yüzümde saçma sapan bir tebessüm oluştu. Dudaklarımla dudaklarını aynı hizaya getirdi. Bir eliyle de paketi açıyordu. "Emin misin?"

"Hiçbir şeyden bu kadar emin olmamıştım." dedim ve dudaklarına yöneldim.

Üzerinde ki tişörtü hızla çıkarttı.
Pantolonunun da çıkartması için geri çekildim.

Sadece iç çamaşırıyla duruyordu.

"Bak sevgilim. Bunu yapmak zorunda değilsin."

Gülümsedim ve kollarımı boynuna doladım. "Bunu yapmak istiyorum, Gece Kurtuluş. Anla artık."