Pansuman | TAMAMLANDI

7. Bölüm

"Eğer ben sana ihanet edersem... Sen beni affet olur mu?"

Çalan saat sinirlerimi bozmuştu çünkü
şuan biraz daha uyumaya ihtiyacım vardı.

Gözlerimi açtığımda her yeri gri ve beyaz
eşyalardan oluşan bir oda da olduğumu
gördüm.

Çenemi göğsüme bastırıp odaya dikkatli-
ce baktım. Gerçekten çok güzel bir odaydı.

Gözlerimi kapatıp başımı tekrar yastığa
koydum.

Bir dakika benim burada ne işim var?

Bir anda başımı yastıktan kaldırdım.
Burası neresiydi?

İki kişilik bir yatakta yatıyordum.

Koyu gri duvarlar ve kahverengi zemine
sahip bir odaydı.

Bir televizyon ve hemen karşısında büyük bir koltuk vardı. Neden herşey gri?

Bir balkon ve balkonda da yine koyu
gri sandalyeler vardı.

Su sesi geliyordu, muhtemelen biri banyodaydı.

Üzerimde ki gecelik şoka girmeme neden
oldu.

Allah belasını versin, üzerimdeki de gri!
Gamze şuan önemli olan bu mu yavrum?

Üzerimde ki gri örtüyü kaldırıp yataktan
çıktım. Su sesi niye kesildi?

Çıplak ayaklarımla oda da dolaşırken
açık kalmış televizyona baktım.

"Dün gece saat 12:00'da bir kız çocuğu
parkta ölü bulundu. Sol göğsünden bıçaklanmış ve ölüme mahkum edilmişti."

Bunu yapana lanet olsun.

"Uyanmışsın."

Kulağım da hissettiğim nefesle irkildim.

Elleri koltuktaydı ve hemen arkamda duruyordu. Kim lan bu?

Yutkunarak yavaşça arkamı döndüm.

Burnumun dibinde Yiğit'i görünce
rahatladım.

Elimi göğsüme koydum. "Sen miydin, korktum be!"

Nefes alışımı düzene sokmaya çalışırken
Yiğit'in sadece bir havluyla durduğunu görüp çığlık attım.

Yüzünde ki pişkin gülümseme beni daha
da sinir ediyordu. "Lan sen..."

"Evet sevgilim, ben?"

"Ne sevgilisi lan?"

Başında duran beyaz havluyu boynuma
atıp beni kendine doğru çekti. Dudaklarıma bakıp güldü. "Dün gece öyle demiyordun ama."

Ben korku içinde onu dinlerken o sırıtıp
duruyordu. "Ne demişim ben dün gece?"
dedim bağırarak.

"Bilmem ki." dedi aptal aptal sırıtırken.
Anlaşıldı bu gerizekalı birşey söylemeyecek.