Embracing Certainty

Chapter 29

Nagdaan na ang ilang araw matapos ang nangyari, hindi na ulit namin nakita si Erin. She just disappeared like a whisper. Fading into the silence, disappearing instantly and completely, leaving only an echo of what was once there.

Knowing all the answers and reasons behind my mystery life, I thought I would be complete. But it's contrary because I've never been satisfied knowing that the reason behind everything is the reason why I lost someone very important in my life. Tila nakakaloko ang buhay, may dumagdag sa buhay ko ngunit may kapalit, may nawala.

Hindi ko alam kung paano ulit magsisimula, kung sa araw araw na pamumuhay ay binabalot ako ng kadiliman at kalungkutan. Sa aking isipan at tila mayroong giyera, ang daming naglalaban laban. Kanino na lamang ako kakapit?  Sarili ko mismo hindi ko na maintindihan.

I badly want to pull myself together and fix it but how can I fix if it's broken and there's piece already missing again.
I know na Erin is too strong to handle everything on her own pero hindi palagi may kakayanan siyang maging malakas, kailangan niya pa rin ng taong aalalay sa kan'ya. She's independent but when she's vulnerable, kailangan niya ng taong makakapitan niya. I hope wherever she is, nasa payapang lugar siya upang iclear ang isip niya sa negative thoughts. Alam kong ayaw mo na ako sa buhay mo pero naniniwala akong babalik ka Erin. Aasa akong babalik ka. Kahit hindi na para sa akin, basta makita lang kitang maayos at buo ulit.

I'm the one who destroy you but you didn't give me a chance to fix you. May you fix yourself in the middle of the process. She's always in my prayers since day one, that's the best thing I can do right now.

Gusto kong magliwaliw but alcohol can't erase my problems. I want to go in a place where it filled with flowers, there's a sea and sunset. A place where I can heal myself and found a peace. Always be my unpaid therapist.

Sa hindi ko namamalayan, kasama ko na ngayon si Klev papunta sa pangarap kong destinasyon. He told me na sadya niya raw ay puntahan ako because he heard a news that I resigned. Ewan ko lang kung bakit sobrang aga niya nagpunta rito. Yes, tumigil ako sa work because I don't want to meddle my personal issues. After din ng nangyari sa amin ni Erin ay puno ang mga kaibigan namin sa akin ng mga katanungan, hindi ko na masyadong pinalawak at sinabi ang reason ng nangyari sa amin at sabi ko ay it's all because of private matter, I'm good dahil naintindihan naman nila ito. They also respect my decision about resigning. Sa kabila ng lahat may mga tao pa ring andiyan para sa akin, pero kay Erin wala. Mas pinili niyang mag-isa. Sana worth it ang lahat.

Dinala ako ni Klev sa isang garden.

The ambiance of the place is so mesmerizing, it calms my soul. Ang mga bulaklak ang nagpapakita sa akin na sa kabila ng pagkalanta maari ka ulit bumangon bilang ibang bulaklak to bloom and repair again. Just like how colorful the flowers were, so was life as well.

"Ang ganda" wika ni Klev

Ayokong lumingon dahil baka sa akin siya nakatingin.

"Sobrang ganda" ulit nito

Nakuha nito ang atensyon ko and nakita ko siyang nakatingin ng diretso sa dulo ng garden na ito. Nag-assume lang pala ako.

There we can see clearly the sea.

Hinila ni Klev and kamay ko at sabay kaming tumakbo tahak ang daan papunta sa dulo ng garden kung saan mayroong dagat tanaw ang napakagandang pagsikat pa lamang ng araw.

"Sense of calmness" I whispered

Pinanood namin ng taimtim ang paglubog ng araw, simbolo ng pagtatapos ng isa na namang araw.

I close my eyes again listening to the waves of the ocean and feeling the wind brushing in my skin.

"Bakit kaya palagi ka na lang sumusulpot sa buhay ko tuwing ganito ang nangyayari" iminulat ko ang mga mata ko sa biglang realization sa natanong ko

Ang random kasi ng naiisip ko. He's been there about sa papa ko and now andito na naman siya kung kailan about naman sa amin ni Erin.

He is the key that unlocks the door of uncertainty, siya ang nagsilbing daan upang matunton ko ang tamang kasagutan sa malaking piraso ng buhay ko.

"Alam mo ba, nagsisisi ako sa lahat. Sana nakuntento na lang ako sa kung ano ang meron ako at naniwala na lang ako sa kung ano 'yong alam ko. I wish I didn't expect for more, hindi sana ganito ang nangyari. I wish I could turn back the time para itama ang lahat, but it's too late. Kasalanan ko ang lahat, I deserve a cruel punishment for everything I've done" open up ko kay Klev

Disregarding our past, he's someone who you can share everything dahil pagdating sa kan'ya safe magkwento. It's his will to listen and that's what I adore on him. Hindi siya tipo ng tao na makikinig lang dahil kailangan, makikinig siya dahil gusto niya at bukal sa puso niya.

"Ang bigat pa rin pala, even this place where I can breathe ay hindi kayang labanan ang bigat. Ang hirap, sobrang sakit to the point na wala na akong maiiyak, but the heaviness inside I can't fight it. Akala ko tuloy tuloy na 'yong kasiyahan sa pagtuklas ko sa papa ko, akala ko magiging kumpleto na ako, akala ko sa pagkamit ko ng kasiguraduhan ng pagkatao ko ay tuloy tuloy na. I am disappointed in myself. Do you think there's still a reason for me to stand up again when I can't even feel my self?

"There will always be a reason, Raiah. Don't put all the blame on yourself, because no one wants this. Hindi mo rin ginusto ang nangyari; it just happened with one click. You don't deserve that cruel punishment, na sinasabi mo. Despite all the bad circumstances, you deserve the kindness of the world. Don't live with regrets, dahil mas lalo ka lang hindi makakaahon; help yourself to accept everything. Accepting everything doesn't mean you're a coward. Kaakibat ng pagtanggap ang paggawa ng panibagong action para sa susunod, mas better na, mas okay na. Get up again," he said

Sobrang lawak ng mindset niya, sa lahat ng sinabi niya ay tila nasapol ako roon. He's right, sobrang linaw ng point niya.

I think, this is the right time para ungkatin ang rason na meron din siya. I am ready to face everything with a strength.

"By the way, Klev. About what happened so many years hmm?"

"Thank you for opening it up,I think this time tapos na ako sa pagiging duwag. Hear me out" wika nito