Embracing Certainty

Chapter 17

I heard a noise outside, andito na sila. Dali dali akong lumabas at kitang kita ko kung paano hirap na hirap si Alen sa pagalalay sa kaibigan ko.

"Eh kung tulungan mo kaya ako, nagestatwa ka pa diyan" hinihingal na sabi ni Alen

Kinuha ko ang isang kamay ni Erin at inakbay ito sa akin.

Habang naglalakad sana papasok ay napatigil kami sa harap ng pintuan.

"W-where am I? Don't do bad things to me po, my life was fill of it na, I can't definitely take it po, be kind po ha?" anito habang inaaninag ang mga mukha namin ni Alen ng namumungay niyang mata.

Yes Erin, we don't do bad things because you deserve all the best in this universe.

"Shhh don't worry our love, we're here to protect you okay? you'll be safe here with us" sabi ni Alen sa napaka- napakaa- nakapalambing na tinig habang hinahaplos ang mukha ni Erin gamit ang kabila niyang kamay.

OH MY GOD bakit may pa 'love' na agad. Next time 'yan "my love" na ahhhh cutie!!!

Ipinasok na rin namin si Erin sa loob, sa kwarto ko na siya indiretso para makapagpahinga na.

"Sincerely, thank you so much Alen" sabi ko rito

"Anytime, Raiah. Anyways, don't forget to ano uhmm" hindi niya maituloy ang sasabihin niya

"Uhmm? what?"

"I mean alam ko namang hindi mo siya papabayaan, monitor her baka kasi magvomit. If ever man na magising, inom din siya ng tubig para mahimasmasan" bilin nito

Concern siya, iba na 'yan Alen. Iba na 'yong pagcare mo sa kaibigan natin.

"Noted po, boss Alen" wika ko rito

"Thank you rin, Raiah. Una na ako" sabi nito at tumango na lamang ako.

Tinabihan ko na rin si Erin, ang nasunod ko lang sa bilin ni Alen ay 'yong monitor ko si Erin. Ang sarap na rin kasi ng tulog niya, hindi na siya gumising. Dire diretso na ang tulog niya kaya naman ay natulog na rin ako.

It's already Sunday and tulog pa ang kaibigan ko, baka may hangover pa 'to. Balak ko sana siyang yayain lumabas mamayang lunch, if she wants to escape and I am willing para samahan siyang magescape. Atleast for a little way ay maramdaman niyang hindi niya kailangan solohin lahat ng bigat, hindi siya nag-iisa.

Nagprepare na lang ako ng breakfast namin, I just cooked pancake and for drink ay magwater na lang muna para pangpatagal hangover.

Nagising na rin naman si Erin kaya kumain na kami. I told her my plan for today and agree naman siya.

Kailan ba tumanggi 'to.

Nagprepare na lang kami ng sarili namin and we'll travel. Ang gara lang kasi kakain lang naman sana kami sa labas pero gusto ni Erin sa Tagaytay kami but I don't know the exact place ng pupuntahan namin.

Nang makarating ay nakakamangha, napakaganda ng view at sobrang presko talaga. Tanaw namin ngayon ang bulkang taal, we're in the open area restaurant.

We ordered so many foods na kala mo talaga napakarami ng kakain eh dalawa lang naman kami. Kahit naman mayaman si Erin, kahit kaya niyang bilihin lang ng gusto niya she deserve to be treated pa rin 'no. Buti na lang hindi siya nagpipigil, kapag libre ko hindi na siya papalag kasi bihira lang din naman ako makapaglibre.

We ate peacefully habang dinadama ang hangin sa paligid. Full na kami pero ang dami pa ng food kaya naisipan muna naming magpahinga ng sandali. Ipadigest baga ang mga kinain.

"Wala akong maalala na nangyari kagabi" panimula ni Erin

"Huwag mo na alalahanin baka magsisi ka" emeng sabi ko

"Wehh? as in for real?, paano ako nakauwi? wait- omg don't tell me may nag-uwi sa akin?" anito

Sayang nga hindi ka pa inuwi, malay mo next time ikaw na mismo uuwi ng kusa sa kan'ya gzvzvsgxgs

"Don't worry about it, safe naman ang nag-uwi sa'yo. Si Alen nakakita sa'yo sa club, buti na lang talaga. Bakit ka ba kasi uminom ng mag-isa? No, bakit ka uminom? not good, not solution Erin" saad ko na nakataas ang kilay

"Don't worry about it din, safe rin ako oh look" nakangiting wika nito

She's still not comfortable to talk about her problems pa rin talaga, time will tell na lang talaga.

Nabasa ko si Erin, may gusto pa siyang sabihin pero hindi niya siguro alam paano simulan.

"Go ahead, Erin. Tell me, what it is?"

"Actually, I have some personal issues need to handle. My mother called me, I need to go there" tila malungkot nitong sabi

"You already booked your flight na?"

"Yes, friday ang flight ko. I'll go there while my Daddy andito sa Philippines but hindi ko pa siya nakikita, maybe pagbalik ko na lang. Isn't it funny salisi haha" she gave me a fake laugh

"Uhmm I don't know the story behind everything but know that I'm always here ha? You can always lean to me, I'm all ears. I'll help you carry all those baggage hmm?" sabi ko Kay Erin habang hawak ang kamay niya

"You're going to make me cry naman eh, thank you so much, Raiah. With all my life, you're the best ever happened. I'll be back. Kain na tayo ulit, hindi na ako full" nageenjoy nitong wika

I  always pray to God that your life will be much kinder to you, Erin.