"အု....အု.....အု"
သူမအော်သံကြားတော့ ဦးဖေက သူမပါးစပ်က သူ့လက်ဝါးကြမ်းကြီးနှင့် လျှင်မြန်စွာ ပိတ်ပင်လာသည်။
သူ့လီးကတော့ အလိုးမပျက်။
သူမစပ်ပတ်ကလည်း လာနေကျဧည့်သည်ကို နူးညံ့သည့် အထိအတွေ့နဲ့အတူ ကြိုဆိုဆဲ ကြိုဆိုမြဲ။
"အု......ဟု.....အု.......အု"
"ဖြောင်း....ဖတ်.........ဗြတ်...ဖတ်.............ဖလတ်....ဖလတ်.............ဖတ်..........ဗျစ်.....ဗြတ်...."
လီးနဲ့ စပ်ပတ်တွေ့ဆုံမှု၏ အသားပွတ်တိုက်မှုက သံစုံတီးဝိုင်းလိုနှယ်။
"ဗျစ်"တွေ၊ "ဗြတ်" တွေ၊ "ဖတ်" တွေ မျိုးစုံထွက်နေသည်။
ရတီဆီကတော့ ဦးဖေလက်ဝါးတွေက သူမပါးစပ်ကို ပိတ်ကာထားသဖြင့် "တအုအု" မျှသာ ထွက်နိုင်တော့သည်။
အရင်ကလို အားပါးတရ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မအော်ရတော့ဘဲ ခပ်မျှင်းမျှင်းသာ ငြီးရုံ။
"အ"
အောက်ထပ်က နုငယ်က အိပ်မက်ဆိုးမှ တရေးနိုးလာသည်။
ခရီးပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားလို့နှင့်တူသည်။
အိပ်မက်မကောင်းလှ။
အိပ်မက်ထဲ ဘာမှန်းမသိသော အရာတစ်ခုက သူမနောက်တောက်လျှောက်လိုက်ဖမ်းသဖြင့် သူမ အသည်းအသန် ပြေးလွှားနေမိသည်။
လွတ်မြောက်ခြင်းလည်း မရှိ။
အရာအားလုံးဟာ ထပ်ကာတလဲလဲနှင့် ပြန်ပြန်ဖြစ်နေသည်။
သူမ တချက်လေး "အ" ဟု ယောင်ပြီး နိုးလာသည်။
ဘေးမှာ ယောကျ်ား ဖြစ်သူရှိမရှိ သူမ ကြည့်လိုက်သည်။
ဟင်......
ကိုသက်ငြိမ်လည်း မရှိပါလား။
ညကြီးအချိန်မတော် ဘယ်သွားပါလိမ့်။
အခန်းထဲက Toilet က မီးဖွင့်လျက်သားကြီး။
ညက သူမလင်တော်မောင် အပြန် သူမ ကြိုးစားပမ်းစားစောင့်နေရှာသေးတယ်။
ကိုသက်ငြိမ်တို့ အလုပ်က တချို့ရက်တွေဆို ညနက်သည်အထိ အလုပ်များကြသည်။
မနေ့ကလည်း သူတို့အလုပ်များသော နေ့တစ်နေ့ ဖြစ်လိမ့်မည် ထင်သည်။
ကိုသက်ငြိမ်ကို စောင့်ရင်း သူမမှေးကနဲ့ အိပ်ပျော်သွားမိသည်။
ပြန်လာမှန်းတော့ သိလိုက်သည်။
သူမ နှုတ်ဆက်မိလိုက်သလားလို့။
ထို့နောက် ပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်ပင်။
အခု အိပ်မက်ဆိုးကနေ နိုးလာတော့ အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်နေသည်။
သူမ ရေဆာလှပြီ။
ရေသောက်ရန် ထမင်းစားခန်းရှိ ရေခဲသေတ္တာဆီ သွားရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။
"ဖတ်........ဖတ်........ဖတ်.....ဖတ်....ဖလတ်.......ဗျစ်....ဖလတ်.....ဖတ်"
အပေါ်ထပ်က နှစ်ယောက်ကတော့ ကာမနွံထဲ မျောပါတုန်း။
ရတီအပျိုခန်းလေးထဲ ဦးဖေနှင့် အားရပါရ တဝကြီး ချစ်နေရှာသည်။
အချစ်တွေကို အားသွန်ခွန်စိုက်ကြိုးစားမှုအဖြစ် ဦးဖေက သက်သေပြနေသည်။
သူမကတော့ ဦးဖေ၏ နွားသိုးကြိုးပြတ်လိုးချက်တွေအောက် မျောပါမသွားအောင် မနည်းထိန်းကျောင်းနေရသည်။
"ချလပ်"
နုငယ် အခန်းတံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။
"ဟင်"
အပိုင်း(၇၉)
Começar do início
