Boss Baby ဟမ်းစတားလေး ဝူယိ

“ကျွတ်.. အဲနှစ်ကောင်က အိပ်ရာထဲ ပျင်းရိနေကြမှာပေါ့..”

ကျန်းချိုးသည် ဟမ်းစတားလေး၏ အမူအရာကို ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ပြီးနောက် သူတွေးမိသည့်အရာမှာ အမှန်ဖြစ်လောက်သည်ဟု စဉ်းစားမိလေသည်။

ထိုစကားအားကြားသည့်အခါ သွမ့်ဝမ်ယွီ မရယ်ဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ။

“အဲဒါဆိုလည်း အပေါ်တက်ပြီး သွားခေါ်ကြမယ်..”

သို့သော်လည်း သွမ့်ဝမ်ယွီ ခြေမလှမ်းရသေးခင်မှာပင် အိပ်ခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ ချစ်စဖွယ် ကောင်ငယ်လေးနှင့် နျဲ့ရှောင်တို့ တစ်ဦးပြီးတစ်ဦး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာကြသည်။

တစ်ဦးမှာ လွန်စွာတက်ကြွကာ အားအင်အပြည့် ရှိနေပြီး ကျန်တစ်ဦးမှာ မျက်ကွင်းများ ညိုမည်းကာ လေးလံထိုင်းမှိုင်းနေလေသည်။

ထိုမြင်ကွင်းအား မြင်ရသည့်အခါ လူတိုင်း၏ စိတ်ထဲတွင် “ကလေးများနှင့် မသင့်လျော်” ဟု စာတမ်းထိုးထားသည့် ဒရာမာကားများကို မြင်ယောင်မိကြလေသည်။ ထိုခဏတွင် သူတို့နှစ်ဦးအား ကြည့်ကြသည့် အကြည့်များမှာ ထူးဆန်းလာလေသည်။

အိ.. ပါးစပ်အပြည့် ဖရဲစေ့တွေ ဖရဲစေ့တွေ..

သူ၏ပေါင်ပေါင်းသည် မွေးမိဘများအကြောင်း ညလုံးပေါက် ပြောနေခဲ့သဖြင့် နျဲ့ရှောင်မှာ အိပ်စက်ခွင့် မရခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း လူတိုင်း၏ စူးရှသည့် အကြည့်များနှင့် အကြည့်ခံလိုက်ရချိန်တွင် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး နေမထိတော့ချေ။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရှောင်ဝူယိသည် အနည်းငယ်မျှပင် သတိမထားမိဘဲ ပျော်ရွှင်တက်ကြွစွာဖြင့် လူတိုင်းအား “ဂွတ်မောနင်း” ဟု နှုတ်ဆက်လေသည်။ ထို့နောက် ကျစ်ဟွေ့ကွမ်ဆီသို့ ပြေးသွားကာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သည့် လည်ပင်အား ဖက်လိုက်သည်။

ကျားကြီးမှာ “လည်ပင်းညှစ်” ခံလိုက်ရမည်ဟု မမျှော်လင့်ထားချေ။ နှစ်စက္ကန့်မျှ ကြောင်အသွားသော်လည်း ရုန်းကန်ခြင်း မရှိ။ ကောင်ငယ်လေးအား သေသေချာချာ အနံ့ခံကြည့်ပြီးနောက် နျဲ့ရှောင်၏ ရနံ့များ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ကပ်တွယ်မနေသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှသာ စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် တိတ်တခိုး သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။