Boss Baby ဟမ်းစတားလေး ဝူယိ

🐹 အခန်း ၄၆
ဝူယိလေးက အနက်ရောင်သေတ္တာတစ်ခု ရှာတွေ့တယ်

နောက်တစ်နေ့ နံနက်စောစော နေထွက်လာချိန်တွင် နျဲ့ရှောင်တို့သည် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း နံနက်စာ စားလိုက်ကြပြီးနောက် ခရီးဆက်ကြသည်။

ထိုနေ့နံနက်တွင် ရှောင်ဝူယိမှာ အိပ်ရေးမဝသဖြင့် ဟမ်းစတားလေး အသွင်ဖြင့် နျဲ့ရှောင်၏ အိတ်ကပ်ထဲ၌သာ တိုးဝင်အိပ်နေပြီး အိတ်ကပ်အစွန်းအားလည်း လက်ကလေးများဖြင့် တွဲလောင်းခိုထားသေးသည်။

နင်ဖုန်းသည် မနာလိုမှုအပြည့်ဖြင့် ခေတ္တမျှကြာအောင် ကြည့်လိုက်သည်။ သူသည်လည်း အလွန်တရာ အိပ်ချင်နေပေသည်။

“ကြိုးတံတားက အရှေ့မှာဟေ့..”

သွမ့်ဝမ်ယွီသည် သူ၏လက်ထဲရှိ မြေပုံအား ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် နှာရိုးပေါ်ရှိ မျက်မှန်ကို ပင့်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါင်းမော့ကာ ပြောာသည်။

“ဒီတံတားကို ဖြတ်ပြီးရင် ငါတို့ မင်ချန်ကို ရောက်တော့မယ်.. ဒါပေမဲ့ ဝူချင်ဖုန်းနဲ့ သူ့အဖွဲ့က အခု ဘယ်မှာရောက်နေတယ်ဆိုတာ ငါတို့ မသိရသေးဘူး..”

မောင်းသူနေရာတွင် ရှိနေသည့် ရှဲ့ကျွင်းသည် စတီယာရင်ဘီးအားကိုင်ရင်း မျက်လုံးထောင့်ဖြင့် လမ်းဘေးကိုကြည့်ကာ ပြောသည်။

“သူတို့က အတော်လေးဝေးတဲ့ မြို့တော်ကနေ လာကြတာလေ.. ငါတို့ထက် နည်းနည်းတော့ နောက်ကျလောက်မယ်.. ဒါပေမဲ့လည်း တစ်ရက် နှစ်ရက် လောက်ပါပဲ.. သတ်မှတ်ထားတဲ့ အချိန်ထက်စောပြီးတော့ ရောက်နေမယ်ဆိုရင်တော့ ပင်လယ်ကို ဘယ်လိုဖြတ်ကြမလဲ စဉ်းစားလို့ရတာပေါ့..”

နျဲ့ရှောင် ကားနောက်ခန်းတွင် ထိုင်နေရင်းဖြင့် သွမ့်ဝမ်ယွီနှင့် အခြားသူများ ပြောနေသည်ကို နားထောင်လျက်ရှိသည်။

နျဲ့ရှောင် သူ၏ အိတ်ကပ်အတွင်းရှိ ဟမ်းစတားလေးအား ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အကြံပြုလာသည်။

“ငါတို့ အရှိန်နည်းနည်း မြှင့်လိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်လို့ထင်တယ်.. ဇွန်ဘီတွေက ညဘက် မှောင်လာတဲ့အချိန် ပိုပြီးတော့ မြန်မြန်လှုပ်ရှားနိုင်ကြတယ် ဆိုပေမဲ့လည်း ငါတို့ လမ်းပေါ်မှာ ခရီးဆက်လို့ ရနေသေးတယ်လေ..”