ခိုးလုပ်နေရသဖြင့် ပိုအရသာရှိသည်ဟုလည်း ထင်နေကြသည်။
ညအမှောင်ကလည်း လုပ်ချင်တဲ့အရာတွေ၊ စေ့ဆော်နေတဲ့အရာတွေကို လုပ်ဖို့တွန်းအားပေးနေသလို။
သူမ သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ဖြေလျော့ပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက်ခွင့်ပြုချက်ရသွားသည့်အသား ဦးဖေလက်တွေက ခါးမျော့ကြိုးမှတစ်ဆင့် သူမစပ်ပတ်ဆီ လာရောက်စတင်ပွတ်သပ်နေသည်။
အတွင်းခံ ဝတ်မလာမိတာက ပိုခရီးတွင်အောင် လုပ်မိလိုက်သလိုပင်။
သူ့လက်ဖဝါးတစ်ခုကို သူမစပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတစ်ခုလုံးကို ကောင်းကောင်းအုပ်မိုးနိုင်သည်အထိ။
သူ့လက်ချောင်းတွေက စပ်ပတ်ကြားဆီ အကြောင်းလိုက်ပွတ်ဆွဲသည်။
နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဆုံရာထိပ်က မအင်္ဂါစေ့ကိုလည်း မလွတ်စေရ။
ပွတ်သပ်ဆော့ကစားပြန်သည်။
ထိုမျှမက။
သူ့လက်ချောင်းတွေက သူမစပ်ပတ်အတွင်းသားတွေအထိ နှိုက်ကစားသေးသည်။
ဦးဖေ က မိန်းမအတွေ့အကြုံရှိလို့လားမသိ။
သူလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း သူမ သာယာသည်။
ကြက်သီးထရသည်။
ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ရသည်။
နာကျင်မှုဆို ဝေလာဝေးစွ။
တကယ်ဆို အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဆီမှာ သူမ စပ်ပတ်အနှိုက်ခံနေရခြင်း ဖြစ်သည်။
နှိုက်သူကတည်း သူမမေမေယောကျ်ား (ဝါ) သူမပထွေးဖြစ်သူ ဦးဖေ။
အရာအားလုံးက မသင့်တော်မှန်း နားထဲ အချက်ပြသော်လည်း သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက အထိအတွေ့တွေအောက်မိန်းမောနေသည်။
ဤကဲ့သို အခြင်းအရာတွေကပဲ ကာမမီးကို လောင်စာဖြည့်ပေးနေတာလား။
မတော် မေမေအိပ်ခန်းမှ ထွက်လာခဲ့ရင်တောင် သူမတို့နောက်ကျောကိုသာမြင်လျှင် ရိုးရိုးတန်းတန်း တီဗွီကြည့်နေကြသည်လို့သာ ထင်မည်။
တကယ်တော့ အဲလိုမှမဟုတ်ပဲ။
သာယာခြင်းတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေသည့်၊ ရုန်းဖို့ခက်သည့် ကာမအမိုက်မှောင်ကို ပျော်ပျော်ကြီး ခုန်ဆင်းနေသည်ပဲ။
သူမ ပါးစပ်ဟပြီး အော်မြည်းငြီးငြူပစ်လိုက်ချင်သော်လည်း ထိုကဲ့သို့လုပ်ခွင့်မသာပေ။
"အင့်.....အင့်.......ဟ.....အင့်"
အသံက ထွက်သည်ဆိုရုံလောက်သာ ထွက်ရဲသည်။
ဦးထေလည်း သူ့လက်ချက်နဲ့မိန်းမောနေသည့် ရတီကို အဆုံးစွန်ထိခံစားနိုင်ရန် အရှိန်တင်လိုက်သည်။
လက်တွေ၏ အရှိန်ကို ပိုမြှင့်တင်လိုက်သည်။
စပ်ပတ်ဆီက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေဆီက သိနေသည်။
ရတီ ထိုင်နေရင်းတန်းလန်း ခြေချောင်းလေးတွေ ကွေးကောက်ပြီး တချက်တွန့်သွားတာ သိလိုက်သည်။
"အင့်.........ဟင့်......ဟင့်......ဟင့်"
စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေက ရှုံ့ချည်၊ ပွချည်နဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေကို ညှစ်ယူနေသည်။
သူမ သာယာမိန်းမောနေသည်။
ရုပ်သံက ဘောပွဲလည်း သူတို့ဂရုစိုက်မမိအားတော့။
မန်ယူလည်း ပက်ပက်စက်စက်ရှုံးနေသည်။
ခုနစ်ဂိုး ဇီးရိုးနဲ့။
ဦးဖေလည်း ခဏက စိတ်တိုနေတာတွေဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ။
သူ့လက်ချက်အောက် သူ့ကိုလာစသော ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို သူပြန်ပြီး ပညာပြနိုင်ခဲ့သည်မဟုတ်လား။
ရတီ မိန်းမောပြီးသွားသည်နှင့် ဦးဖေကို ကြည့်လိုက်တော့ သူမစပ်ပတ်ကိုနှိုက်ထားသော သူ့လက်မှာ အကျိအချွဲတွေနှင့်။
သူမဆီက ထွက်ကြထားတာတွေနှင့် ပိုတူသည်။
ပြီးတော့ ဦးဖေလုံခြည်အောက်ကနေ ထောင်မတ်နေသော အရာတစ်ခု။
သူမ ဦးဖေကို ပြန်လည် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်သည်။
ထိုစဉ်
"မောင်ရေ........မအိပ်သေးဘူးလား"
အပိုင်း(၃၉)
Start from the beginning
