Ray

Chapter(10)

ရေးလက်စစာအုပ်ကိုအဆုံးသတ်ရန်အတွက် နှိုင်းအလုပ်များနေခဲ့သည်။ထိုစာအုပ်ကိုနေ့ရောညပါ ရေးသားရင်း ပင်ပန်းနေခဲ့ရသည်။နှိုင်းက ကျန်းမာရေးချူချာတတ်သူဖြစ်တာကြောင့်ပင်ပန်းတာနှင့်နေမကောင်းဖြစ်လေ့ရှိသည်။ယခုလည်း အနည်းငယ်ကိုယ်ပူနေပြီဖြစ်တာကို နှိုင်းသတိပြုမိလိုက်သည်။

ထိုသို့နေမကောင်းသည့်ကိစ္စကိုချစ်ရသူအားမပြောပဲထားဖို့ နှိုင်းဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။မိမိကိုအရမ်းစိတ်ပူတတ်သော Rayအားအလုပ်မရှုပ်စေချင်သဖြင့် ထိုသို့ဆုံးဖြတ်မိခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ထိုခဏတွင် နှိုင်းထံသို့Rayရောက်လာခဲ့သည်။အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုခုလုပ်ပြီးအပြင်ကပြန်လာဟန်ရှိ‌သောသူမက အပေါ်ထပ်ကုတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ရင်း စားပွဲပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ထိုအင်္ကျီ၏အတွင်းဘက်အိတ်ကပ်ထဲရှိသေနတ်သည် စားပွဲ‌ပေါ်သို့ထွက်ကျလာခဲ့သည်။

Rayကနှိုင်းအလုပ်စားပွဲရှေ့ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်လိုက်ရင်း နှိုင်းကိုစကားဆိုသည်။သူမ၏ပုံစံကပင်ပန်းနေဟန်ရှိသော်လည်း နှိုင်းကိုသာစိုးရိမ်တကြီးမေးခွန်းထုတ်လာခဲ့သည်။

“အလုပ်တွေများပြီး ကိုယ့်ကလေးလေးပင်ပန်းနေပြီထင်တယ်"

“ပင်ပန်းတယ်။ဒါပေမယ့် Honeyဆီကအချစ်တွေရလို့ ပင်ပန်းတာတွေပျောက်သွားတတ်တာ သိတယ်မဟုတ်လား"

"ကိုယ်သေချာသိတာပေါ့ ကလေးရဲ့။လာပါဦး..... ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်ကို"

နှိုင်းကRayပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်ရင်း Rayကိုဖက်ထားလိုက်သည်။နှိုင်းကိုပွေ့ဖက်မိသောအခါ နှိုင်းကိုယ်လေးမှအပူဓာတ်ငွေ့ငွေ့ကိုခံစားမိသဖြင့် Rayကမေးမြန်းလာခဲ့သည်။

"ကိုယ့်ကလေးလေး ကိုယ်တွေပူနေတာလား"

"အဲ့ဒါက..."

"နေမကောင်းတာမပြောပဲနေနေတယ်လား ကလေး"

"ရှင်က ပင်ပန်းနေတာကို နှိုင်းအတွက်နဲ့ ထပ်ပြီး......"

"မင်းကို ပြောထားပြီးပြီလေ။ဘာမဆို ကိုယ့်ကိုပြောရမယ်လို့"