လွန်ခဲ့သော5နှစ်အကြာက ROYAL ANNE ကုမ္ပဏီအစည်းအဝေးအခန်းတစ်ခုတွင်
"ခင်သီရိမောင်ကအသက်ပြည့်တာမှန်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့သူကကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်လေ"
"မမလေးကအိမ်ထောင်လဲမရှိတဲ့အတွက်ေနာက်မျိုးဆက်အတွက်ကမသေချာဘူး"
ထိုသူနှစ်ဦးသည် သီရိ ဖခင်၏ရန်သူများဖြစ်လေသည်။ ထိုကုမ္ပဏီအားအပိုင်သိမ်းချင်ကြသူများဖြစ်သည်။
"ဒါပေမဲ့ ခင်သီရိမောင်ကငါ့သမီးပဲ အဲ့တော့ဒီကုမ္ပဏီကသူ့အပိုင်ပဲ"
"ကျနော်ယုံကြည့်တယ်မမလေးလုပ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့"
"မမလေးက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပေမဲ့လုပ်နိုင်မှာပါ"
"အိမ်ထောင်မရှိလဲနောက်တစ်ချိန်ယူလို့ရတာပါပဲ"
"ဟုတ်ပါတယ် သဉေး"
"ခင်သီရိမောင်ကိုအမွေဆက်ခံသူအဖြစ်ကြောညာလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါသဉေး"
~~~
ဦးမင်းမောင်သည် စားပွဲခုံအားလက်သီးပြင်းပြင်းဖြင့်တစ်ချက်ထုကာ
"ဒါ..မင်းအသုံးမကျလို့ဖြစ်တာ"
"ကျနော်တောင်းပန်ပါတယ်သဉေး"
"အနုနည်းမရရင်တော့ အကြမ်းနည်းသုံးရမှာပဲ"
"ဘယ်လိုနည်းလဲသဉေး.."
"ခင်သီရိမောင်ကို...လူ့လောကထဲကထွက်သွားအောင်လုပ်ရမှာပေါ့..ဟားဟား..."
ဦးမင်းမောင်၏ရယ်သံသည်အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်
~~~
"တီချယ်ခင်ရေ.."
"ရှင့်"
"ညနေတစ်နေရာသွားရအောင်"
"ရတာပေါ့ တီချယ်သီရိရဲ့"
သီရိလည်းပြောပြီးသည်နှင့်အတန်းချိန်ဝင်ရန်ထွက်သွားလေသည်။
သဇင်သည် သီရိနှင့်တွေ့ရန် မွန်လုံချည်နှင့်အင်္ကျီအဖြူအားဝတ်ဆင်ကာ ကျောလယ်ခန့်ရှိသည့်ဆံပင်အားချထားလေသည်။ မိတ်ကပ်မထူမပါးလေးလိမ်းကာ ဧည့်ခန်းထဲတွင်ဖုန်းသုံးရင်းထိုင်စောင့်နေလေသည်။
