Boss Baby ဟမ်းစတားလေး ဝူယိ

သူတို့၏ တိုက်ခိုက်စွမ်းရည်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားမည်ဆိုလျှင် ညအမှောင်ထဲ မောင်းနှင်ရန်မှာ ပြဿနာတစ်ရပ် မဟုတ်ချေ။

ရှောင်ယန်သည်လည်း နျဲ့ရှောင်၏စကားကို ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အပြင်ဘက် လမ်းမသို့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိသေးသည်။

“လမ်းတစ်လျှောက် အဆင့်မြင့်ဇွန်ဘီ နည်းနည်းလေးတောင် မတွေ့ခဲ့တာနဲ့တင် အရမ်းကံကောင်းနေပြီဆိုတာ ပြောနေဖို့တောင် မလိုတော့ဘူး..”

“တကယ် အဲလိုဖြစ်ပုံပဲ..”

နင်ဖုန်း ထိုအကြောင်းအား သေသေချာချာ စဉ်းစားကြည့်ပြီးနောက် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားမိသည်။

“အဲဒါက ကျွန်တော်တို့ အရှိန်တင်ပြီး မောင်းနေတာကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်.. ကျွန်တော်တို့မှာ လူတွေအများကြီး မပါဘူးလေ.. ပြီးတော့ အကြမ်းဖျင်း ပြောရမယ်ဆိုရင် အဆင့်မြင့်ဇွန်ဘီတွေက မြို့လယ်မှာ ပေါ်လာနိုင်ခြေ ပိုများတယ်..”

“ဖြစ်နိုင်တယ်..”

ရှဲ့ကျွင်းက သဘောတူဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ပိုင်မေ့ သူတို့၏ ဆွေးနွေးပြောဆိုနေမှုများအား တိတ်တဆိတ် နားထောင်လျက်ရှိသည်။ ခပ်သာသာ ပြုံးလိုက်ပြီး သူ၏ အကျိုးဆောင်မှုနှင့် နာမည်ကောင်းတို့ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဖုံးကွယ်လိုက်သည်။

များမကြာမီတွင် နျဲ့ရှောင်၏ အိတ်ကပ်ထဲ၌ အချိန်ကြာမြင့်စွာ အိပ်စက်နေခဲ့သည့် ဟမ်းစတားလေး နိုးလာလေသည်။ နံနက်စာ စားဖို့ရန် နေရာလွတ်ထဲမှ စတော်ဘယ်ရီသီးကြီး တစ်လုံးအား ထုတ်ယူလိုက်ပြီး သူ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ပျော်ရွှင်နေသည့် မျက်နှာလေးဖြင့် တမြုံ့မြုံ့ ဝါးနေလေသည်။

နင်ဖုန်း ဟမ်းစတားလေးအား ထိတ်လန့်တကြား ကြည့်လာသည်။

“မင်းဆီမှာ ဘာဖြစ်လို့ စတော်ဘယ်ရီ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေ ရှိနေရသေးတာလဲ..”

နျဲ့ရှောင်က ချစ်စဖွယ် အသွင်အပြင်လေးနှင့် တမြုံ့မြုံ့ဝါးနေသည့် ဟမ်းစတားလေးအား ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် ရယ်မောလိုက်မိသည်။