Boss Baby ဟမ်းစတားလေး ဝူယိ

နျဲ့ရှောင်သည် ဆန်မုန့်လုံးလေး၏ စိတ်အခြေအနေအား အာရုံခံမိသဖြင့် ခေါင်းအုံးပေါ်ရှိ အကောင်ပေါက်ကလေးအား ကြည့်လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသည့် ညအချိန်တွင် သူ၏အသံမှာ ညင်သာနူးညံ့လျက်ရှိသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ ချုံပေါင်.. ရှူရှူးပေါက်ချင်လို့လား..”

ဟမ်းစတားလေးသည် နျဲ့ရှောင်အား စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူ၏ လျှို့ဝှက်ချက်ကလေးကို နျဲ့ရှောင်အား တစ်နေ့လုံး ဖုံးကွယ်ထားခဲ့မိသဖြင့် ရုတ်တရက် အပြစ်ရှိစိတ် ဝင်လာလေသည်။ အမွေးလုံးလေးသည် ချစ်စဖွယ်အော်သံလေး ပြုကာဖြင့် သူ၏ဒယ်ဒီအား ပြောပြရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“ချိ..!” ဒယ်ဒီရေ.. ပေါင်ပေါင်းမှာ ဒယ်ဒီ့ကို ပြဖို့ ပေါင်ပေ့အကြီးကြီး ရှိနေတာ..

နျဲ့ရှောင် : “…”

“မဆူနဲ့ကွာ..”

နျဲ့ရှောင် ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင် ဟမ်းစတားလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်ပိစိလေးအား လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ပေးပြီးနောက် ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။

“လိမ္မာနော်.. စောစောလေး အိပ်တော့.. မနက်ဖြန်ကျ ဒယ်ဒီတို့မှာ လုပ်စရာတွေ အများကြီးရှိနေတယ် မဟုတ်ဘူးလား..”

ဟမ်စတားလေးသည် “အလိုအလျောက် လူသားလက်ဝါး အနွေးခြုံထည်” ဖြင့် ဖုံးအုပ်ခံလိုက်ရပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပိုက်ထွေးခံထားရကာ သေးသေးလေးမျှပင် လှုပ်ရှားနိုင်ခြင်း မရှိချေ။ ခြုံထည်လေးအား ကန်ထုတ်ကာ သူ၏ ဗိုက်ဗိုက်လေးအား အေးသွားစေရန်မှာ လုံးလုံးလျားလျား မဖြစ်နိုင်ချေ။

နျဲ့ရှောင် မျက်လုံးမှိတ်ကာ အိပ်တော့မည်ကို မြင်လိုက်သည့်အတွက် ဟမ်းစတားလေးမှာ ချက်ချင်းပင် စိုးရိမ်ပူပန်လာသည်။ နျဲ့ရှောင်၏ လက်ခုပ်ထဲမှ မလွတ်နိုင်သည့်အတွက် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် လူပုံစံသို့ ပြောင်းလဲလိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင် နျဲ့ရှောင်သည် သူ၏လက်ဖဝါးအောက်မှ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲမှုအား ခံစားလိုက်ရပြီး မွေ့ရာတစ်ဘက်မှာလည်း အိကျသွားလေသည်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သူ၏အရှေ့မှ ဖြူဖွေးတောက်ပနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်လေးကြောင့် မျက်စိကျိန်းသွားရသည်။