Adalete İhanet (Stray Kids&TXT&Yn)

14. Bölüm: Kaçış

"Onu kaybettim," oğlan patronunun verdiği görevi yerine getirememişti. Patronundan gelecek o şiddetli tepkiyi eli kolu bağlı bir şekilde bekliyordu. Çok mu kızardı ona? Evet, çok kızardı. Ama onun bir suçu yoktu ki! Chae'nin sesini duymuştu sanki, heyecanlanmıştı, kaybetmişti dolayısıyla.

"Nasıl olur da küçücük çocuğu kaybedersin?" bende çocuğum demek istiyordu. Haykırmak istiyordu bunu. Fakat daha fazla kardeşini kaybetmeye dayanamazdı.

"Dikkat edemedim, özür dilerim." Suçu yokken özür diliyordu. O bu küçük yaşta karşısındaki patronundan çok daha zekiydi. En azından küçük bir çocuğa bunların yaşatılmamasını biliyordu.

"Chae'nin seni bu kadar etkileyeceğini bilseydim onu daha önceden kendi ellerimle öldürürdüm!" İşte bu onun için son damlaydı. Patronuna boş gözlerle bakıp yavaş adımlarla ilerledi. Patronu, Minho'nun onun önünde eğileceğini düşünüp başını yukarıya kaldırmış, küçük çocuğa karşı üstünlük sağlamaya çalışıyordu. Fakat Minho... O çok zekiydi.

Patronunun önünde eğiliyormuş gibi yapıp bir anda tüm gücüyle patronun bacağına tekme attı. O yaşta bile çok güçlüydü, patronunun canını yakmıştı. Daha fazla dövmek için patronuna yaklaşınca kenardaki korumalar onu tuttu. Kurtulmaya çalıştı fakat başaramadı.

"En üstteki odaya götürün onu. Cezasını ben veririm."

"Chae'nin adını ağzına almayacaksın. Yoksa tekrar döverim!" Çocukların kalbi temizdir derler, bir çocuk ne yaşamış olursa olsun. Peki ya ışığını kaybetmiş çocuk? Chae, onun ışığı değil miydi? Peki Minho ışığını kaybettiği için büyük bir karanlıkta hissetmiyor muydu kendini? Hissediyordu tabiki de! Çok net hissediyordu. Fakat intikam nasıl alınır biliyordu.

______________________________________

Chaeryoung'dan...

Hastane koridorunda nereye gittiğimi bilmeden ağlayarak uzaklaşıyordum. Etraftaki insanların acılı çığlıkları beni daha çok bunaltıyor, etrafın daha çok bulanıklaşmasına neden oluyordu. Başımın dönmesiyle kendime yaslanacak bir yer aradım. O anda biri beni elimden tutup çekmişti.

Minho: Nereye?

Chaeryoung: Minho, yardım et. Çok kötü hissediyorum.

Minho: Chaeryoung seni uyardım. Böyle düşünmemelisin dedim. Kendini yıpratıyorsun!

Chaeryoung: Eun, Eden, yaşananlar... Bir anlam veremiyorum.

Minho: Sakinleş. Gel aşağıdan bir su alıp odaya geri dönelim. Yoksa Eun senin için endişelenecek.

Minho'yu onayladım. Koluna tutunarak yavaşça ilerledim.

~Soobin'den...

Soobin: Başka neleri seversin?

Eun: Çikolata!

Yaklaşık 15 dakikadır Eun ile sevdiğimiz konular hakkında tartıştık. Sevdiklerinden bahsederken arada heyecanlanıyor, gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Bu tatlı hâli beni mutlu ediyordu.

Soobin: Bende! En sevdiğin çikolata?

Eun: Reklam olur şimdi, söylemeyeyim.

Eun'un söylediği üzerine gülmeye başladık.

Eun: Minho ve Chaeryoung nerede kaldı?