Adalete İhanet (Stray Kids&TXT&Yn)

8. Bölüm: Yakalandın!

"Yalnız mı kaldın?" dedi küçük çocuk küçük kızın yanına otururken.

"Her zaman öyleydim ki." diye karşılık verdi küçük kız.Derin bir nefes aldı ve gözlerine baktı.

"Annen, baban yanındaydı ama." dedi güven vermek istercesine. Küçük kızın ağlamaktan kızarmış gözlerine bakarak söyledi bunu. Üzgündü, küçük kız üzgün diye üzgündü.

"Annem ve babam yanımda değildi. Sadece aynı evde yaşıyorduk. Onları sevmiyorum!" ağlamaya başladı küçük kız. Birbirlerine sarıldılar.

"Seni üzen herkesin kalbini kıracağım." dedi çocuk. Küçük kız gülümsedi.

...........................................................

Güneşin yatağımı sızması ile uyandım. Yatakta doğrulup boş gözlerle etrafa baktım. Ev çok sessizdi. Kalkıp etrafa bakmak için ilk önce banyoya gidip duş aldım. Banyodan çıkıp üzerimi giydikten sonra saçlarımı kurutup açık bıraktım ve aşağı indim.

Merdivenlerden sessiz sessiz iniyordum çünkü aşağıda iseler ve bir konu hakkında konuşuyorlarsa sessizce şahit olmak istiyordum. Amacım delil toplamaktı, onları hapise yollayacağım güne kadar durmayacaktım.

Seungmin: Hey! Önüne baksana.

Merdivenlerden inerken Seungmin'e çarpmıştım. Nasıl tepki vereceğimi bilemedim bu yüzden hızlı bir baş selamı verip koşarak aşağı indim. Arkamdan bana boş gözlerle baktığını hissedebiliyordum.

Felix: Oo yenge uyandın sonunda.

Eun: Evde yabancı biri yokken yenge demezsen sevinirim.

Bangchan: İtzy, TXT ve Twice bizim için "yabancı" olmuyor. Burada yabancı sensin.

Bangchan buraya geldiğimden beri benden hoşlanmıyordu. Benden şüphelendiği ortadaydı, her hareketimi kontrol ediyordu. Onunla rekabete girmiş gibi hissediyordum. Onun karşısında kendimi asla ezdirmeyecektim.

Eun: Bunu Minho'ya söylesene. Burada yabancı olduğumu biliyorum ve burada kalmak da istemiyorum. Senin de beni sevmediğini biliyorum. Her hamlemden korkuyorsun Chris!

Bangchan: Chris? Ahahha! Demek bizi yakından tanımaya başladın. Aslında senden korkmuyorum Eun. Beni yanlış anlamışsın. Sadece önlem alıyorum diyelim. Kardeşlerimi koruyorum diyelim.

Eun: Demekki kardeşlerine bir şey yapacağımdan korkuyorsun. Peki kardeşlerin beni yenemeyecek kadar güçsüz mü? Hani koskoca mafyalarsınız ya, herkes sizden korkuyor ya... Ben korkulacak bir şey göremiyorum.

Söylediklerim üstüne Bangchan aşırı sinirlenmişti. Belki de bu konuşmadan sonra beni göndermek için gidip Minho ile konuşacaktı. Ama umurumda bile değildi, Minho beni bu kadar yakından tanıyorsa gitmeme izin vermeyecekti.

Bangchan: Bana bak! Sen kendini ne sanıyo...

Minho: Hop hop hop... Ne oluyor sabah sabah?

Minho hızla salona gelmişti. Bugün keyfi yerinde gibiydi. Özellikle dünkü son konuşmamızdan hiç etkilenmemiş olması da beni şaşırtmıştı. Ben hâlâ o konuşmaları düşünüp dursam da o unutmuş gibiydi ya da takmıyordu. Benden iyi maske takamazdı.

Bangchan: Hepsi senin hatan! Kendi hatanı kendin düzelt Minho.

Minho: Konu ne?