13. Bölüm: Bekleyiş

461 46 132
                                    

"Chae..." dedi oğlan ağlayarak. Dayanamıyordu, bir şey yapması gerekiyordu. Peki ne yapabilirdi? Çoktan o beden toprağa hazır hâle gelmemiş miydi? Yapacağı tek bir şey kalmıştı: Eline küreği alıp mezar kazmak...

Kendini ilk defa güçsüz gördü. O an bıraktı sırtındaki yükleri bir kenara. Hiç kimseyi düşünmedi sadece Chae vardı aklında. Chae'nin öldüğünü kabullenemiyordu.

"Chae, lütfen uyan. Uyan ki sana dünyayı güzelleştireyim. Uyan ki senin için her şeyi kenara atıp sadece seninle ilgileneyim. Senin için her şeyi yapmaya hazırım. Yeter ki uyan..."

Chae'nin gerçekten gözlerini açıp cevap vermesini bekledi. İstediğini alamayınca tekrar sinirlendi, kendini yıprattı. Kapıya koşup tekmelemeye başladı. Artık yapabileceği pek bir şey yoktu. Son bir şey istiyordu: Chae'nin en azından bir mezara sahip olması...

"Açın kapıyı!" Var gücüyle bağırıyordu. En sonunda kapı açıldı ve ağlayarak kenara çekildi.

"Ne oluyor burada?" patronu gelmişti. Biliyordu, patronu onu böyle ağlarken görse ona ceza verirdi. Ama umurunda değildi, Chae'yi kaybetmişti, alacağı cezayı düşünmüyordu.

"Chae, öldü..."dedi ama göz yaşlarını tutamadı. Patronu sinirlendi, çocuğa bakabilmek için yere eğildi.

"Sana ağlamamanı söylemiştim. Savaşçılar güçlü olmalı, duygusal olmamalı!" Patronunun bağırmasıyla geri çekildi. Chae'nin bir mezarı olması için patronunun dediğini yapmalıydı. Göz yaşlarını sildi.  Patronu ona gülümsedi.

"Şimdi tekrar söyle evlat, ne olmuş?" patronunun bu rahat haline ne kadar sinirlense de bunu Chae için son kez yapacaktı.

"Chae öldü..." dedi duygudan yoksun bir sesle. Patronu bunu beğenmişti. Çocuğun elinden tutup o cansız, küçük ve soğuk bedene yaklaştı.

"Güçsüz bir savaşçıydı zaten. Boşver evlat." Oğlan patronuna belli etmeden gözlerini sımsıkı kapattı. Sonra Chae için son isteğini patronuna söylemek üzere gözlerini açtı.

"En azından ona bir mezar yapsak patron. Sonuçta bizden biriydi. İlgilenmemek yakışmaz bize." Oğlan başka bir şekilde isteseydi patronu kabul etmezdi. Bu yüzden patronunu överek istedi. Bize yakışmaz dedi... Oysa bu küçük çocuğun katili de patron değil miydi? Bu katil adama yakışmayan şey sadece mezar kazmamak mıydı?

Patronu çocuğa gülümseyerek baktı ve başıyla onayladı. Çocuğun elinden tutup odadan çıkardı. Boş koridorlarda yankılanan sakin adım sesleriyle, çocuğun elini bırakmayarak ilerledi. Çocuk son kez Chae'nin cansız bedenine bakmak istedi ama yapamadı. Patronu ile birlikte Chae'yi yerde bırakarak ilerledi.

Bir zamanlar yanından ayırmaya korktuğu kızı şimdi en zor zamanındayken arkasında bırakmıştı. Hayatına nasıl devam edecekti? Her gününü her anısını birlikte yaşadığı bu kız hayatında olmadan nasıl rahat nefes alacaktı? Ona söz vermişti, hayatındaki engelleri kaldıracağım, seni mutlu yaşatacağım, canına zarar gelmesine izin vermeyeceğim demişti. Sözünü tutamamıştı...
Chae ona kızmış mıydı?

Erkenden büyümüştü o. Bir çocuk için bu kadar cesurluk fazlaydı. O gün ondaki hırs büyüdü, büyüdü...
İntikamını alacaktı, ne kadar uzun sürerse sürsün Chae'yi öldüren adamı yaptığına pişman edecekti.

"En kısa sürede yanına geleceğim Chae, korkma..."

______________________________________

Adalete İhanet (Stray Kids&TXT&Yn)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin