Last Chance

Closure

TORI'S POV

Hi Tori, sorry our bad we're not looking at the road... Can we talk for a while?

Finally, the closure that I want to have. Though I forgot my feelings for him a long time ago since busy sa acads, it's time to talk.

He apologized to me many times about sa ginawa nya sa akin, he is confused daw about his feelings noon, he likes me very much daw until he saw someone from the gym na ngayon nga ay ang boyfriend nya.

I was afraid to tell you before. I don't know kung paano ako makakabawi sayo and I never will. All I can say is I'm sorry...

Pinatawad ko na naman sya. Matagal na yun. And happy ako for him kasi he's out, he is sure about his feelings and tanggap sya ng family nya. Though si Stefany may tampo parin sa kanya for dumping me kasi gusto daw nya ako for him. He actually invite me sa isang bar na may drag... I don't know basta yung mga nag susuot ng magarbong outfits, hindi kasi ako familiar, kasali daw ang boyfriend nya doon and um-oo agad ako since I'm curious. Pinakilala nya na rin sya sa akin, and he is Victor. What a coincidence! Tumawa na lang kami and we bid our goodbyes.

--

It's my last day of OJT na. Hay salamat, konti na lang matatapos na ang paghihirap ko!

After shift, nagpa dinner party ang manager at may-ari ng agency sa akin. Super grateful ako na dito ako nag training sa kanila. Lahat sila mabait and generous from knowledge to eat-outs. As much as they want to absorb me, ang sabi ko I will try to apply for FA.

Basta Victoria, kung mababakante ka ng matagal, dito ka muna sa amin, kung kailan mo gustong bumalik, just give me a call, okay?

Ihahatid na sana nila ako sa bahay pero sabi ko wag na lang since malayo pa ang uuwian ko kaya hinatid na lang nila ako sa sakayan. Nakita ko from afar si Marius, sinamahan nya ako sa pila.

Dito ka din pipila? Tiga saan ka ba?

Sinabi ko kung saan ako nakatira. Sabi nya pupunta sya sa grandparents nya na along the way sa amin ang daan kaya eto, may kasabay ako sa byahe.

Nothing's new, nag usap lang naman kami everything under the sun. Nauna na syang bumaba sa akin and not for long, nakauwi na rin ako.

Bukas ko na lang gagawin yung mga kulang sa documentation. It's time to celebrate, nairaos ko din lahat! I freshen up, grab drinks and snacks, at nagpatugtog ng music hanggang sa nakatulog na lang ako sa sala.

--

After a few but looong months, ewan ko ba ang tagal ng mga araw after I passed my final project, graduation na! I'm a cum laude, I feel so proud of myself. After all ng nangyari sa akin, hindi ako nagpatinag at nag aral pa ako ng mabuti. Kahit na almost every weekend nasa inuman ako, hindi ako nagpabaya. Yes, I maybe affected, but hindi naman makakatulong kung nagmukmok lang ako. Sarili ko lang ang makakatulong sa akin.

After graduation rites, mama and dad parted ways. Hinatid lang ako ni mama sa bahay and she left, next time na lang daw kami mag celebrate. They just gave me a large sum of money for a job well done.

I called Nanay Melda, sakto wala syang ginagawa ngayon since wala naman sa bahay sila ate Cheese. I surprised her with my medal at pinagluto pala nya ako ng favorite kong puto!

Inaya ko si Nanay na lumabas at kumain sa mall to celebrate. Nanood din kami ng movie since sabi nya, almost two decades na rin syang di nakakapag sine.

Anak, parang ako ang nag graduate dahil sa paglilibre mo sakin. Salamat ha?

I am more thankful to her for standing as my 2nd parent, mas parent nga sya kesa sa biological parents ko. Don't get me wrong, grateful ako sa kanila. Hindi ako makakapag tapos without their financial support. But mas grateful ako kung nandito sila, if they set aside their differences to have celebratory lunch na kumpleto kami... Kahit sandali lang, kahit isang oras lang. But anywho, masaya ako kasi masaya si Nanay, she celebrated my victory and I celebrated her happiness.

Inabot na kami ng gabi and hinatid ko na si Nanay sa kanila then pumunta ako sa convenience store to grab drinks and snacks, need to stock ng konti and to celebrate with my own na din.

A little while after ko umuwi, I heard a familiar voice. I tried not to understand what they're saying and I turned off the light to pretend na matutulog na ako. Nakikiramdam na ako kung wala na sila at bumaba ako, turned on the dim light sa kusina at doon nag inom with the very low volume ng speaker.

Finally, graduate na ako, going na to new chapter in life...

Mag isa lang ako kaya hindi ko maiwasang maiinggit sa mga classmates ko na kasama ang family na sabay-sabay kumain to celebrate a new milestone sa buhay ng mga anak nila. Bakit kaya hindi man lang nila naisip yun? Porket matanda na ako? Kahit nga ang mga nakakatanda hinahanap padin ang mga magulang, ako pa kaya?

--

Fast forward, natanggap ako sa isang airline! I am beyond grateful! Nakuha ko yung goal ko na maging 1st job ang FA. Since naging close na kami ng may-ari ng agency where I trained, sinabi ko yun sa kanya at nilibre nya ako for lunch after final interview. Nakakatuwa na nakakalungkot, sana kahit isa lang sa mga parents ko ang kasama ko sa achievement ko na to. I texted them and they said

Good job, you deserve it!

I can't join you to celebrate, I'll just transfer to your account, reward for your job well done.

Thank you parin Ma and Dad, I get to save because of you.