" ဘာကိုလဲ ငါဘာလုပ္မိလို႔ လာေအာ္ေနရတာလဲ"
ေမာင္က ကိုယ့္အက်ႌေကာ္လံကို အားနဲ႔ေဆာင့္ဆြဲလာသည္။
" ကုမၼဏီေခါင္မိုးထပ္အထိတက္လာၿပီး ဟိုေကာင္နဲ႔
အၾကည္လာစိုက္ေနတာကိုေမးေနတာေလ။ ဘာလုပ္မိလို႔လဲဆိုၿပီး ငါကိုျပန္ေမးေနရေအာင္ အတိတ္ေမ့ေနတာ ငါလား
မင္းလား "
" ဘာကိုအၾကည့္လာစိုက္ေနလို႔လဲ။ ဒီေနရာကို ငါ့သာဘာငါအရင္လာေနတာ။ သူကသိၿပီးလိုက္လာတာ။ စကားေျပာတာ စည္းမလြတ္နဲ႔ေနာ္ ေမာင္ ။လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ေျပာ "
" ေအာ္ ေဟာ္!!! ေအးပါ မင္းကယဥ္ေက်းသူႀကီးေပါ့
ဟုတ္လား! ဒူးေထာက္ၿပိ္ီး ဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္ေပးတာကို ပိီတိျဖာ
ေနတာဘယ္အေကာင္လဲ။ ငါ့မ်က္စိနဲ႔ျမင္ထားတာ ဒါနဲ႔ဆိုႏွစ္ခါ႐ွ္ိေနၿပီ။ ပထမတစ္ခါကလဲ မုန္႔လာေပးတယ္။ အဲတုန္းကလဲ မင္းေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးယူထားတာပဲေလ။ မဟုတ္ဘူးလို႔
ျငင္းရဲလား ျငင္းရဲရင္ျငင္းလိုက္စမ္း ။ငါကိုဘာမွမသိတဲ့
ေစာက္တံုးေကာင္လို႔ထင္ေနတာလား ေစသုတ်ာ "
အဲတုန္းက ေမာင့္အတြက္အရင္လာေပးတာလို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမည့္ ကိုယ့္ကိုမေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္ဖက္ကို စိတ္လည္သြားမွာေၾကာက္လို႔ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါ ။
" ႏွစ္ခါမကလို႔ ဆယ္ခါ႐ွိ႐ွိ ငါျမႇဴဆြယ္လို႔ျဖစ္တာမွမဟုတ္ တာ။ ေမာင္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အျပစ္ကင္းေနလို႔လဲ ။႐ွင္းသန္႔လင္းကိုစၿပီးပတ္သက္တာ ေမာင္ေလ ။
ေမာင္ေရာဘာသေဘာနဲ႔ သူ႔နားကပ္ေနတာလဲ "
" ငါကပတ္သက္တာနဲ႔ပဲ မင္းလဲလိုက္ပတ္သက္မယ္ေပါ့ဟုတ္လား ေစသုတ်ာ "
စကားေတြကထပ္ျပီးေျပာေလ ေဒါသထြက္စရာေတြကပိုျဖစ္လာေလ ျဖစ္ေတာ့မွာကိုသိေနတာနဲ႔ ဒီကိစၥဒီမွာပဲရပ္လိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္ပါေတာ့သည္ ။
" ဒီကိစၥကို ဒီမွာပဲေတာ္လိုက္ရေအာင္ ေမာင္။ ရံုးခန္းထဲျပန္ေတာ့မယ္ "
ကိုယ္ကေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း အခန္းအျပင္ထြက္ဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။
" ငါစကားမဆံုးေသးဘူး ေစသုတ်ာ ။မင္းေျခလွမ္းေတြကို အခုရပ္ဆိုရပ္ေနလိုက္ "
YOU ARE READING
သု တျာ ( သုတ်ာ ) Uni+Zaw ( Completed)
Fanfiction" မမေ့ပါနဲ့နော်အချစ် မောင်က မင်းမရှိရင် ရပ်တည်ဖို့မလွယ်တာကိုလေ ကျေးဇူးပြုပြီး အဲဒါလေးတစ်ချက်ကို မမေ့လိုက်ပါနဲ့နော် " " မေမ့ပါနဲ႔ေနာ္အခ်စ္ ေမာင္က မင္းမ႐ွိရင္ ရပ္တည္ဖို႔မလြယ္တာကိုေလ ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲဒါေလးတစ္ခ်က္ကို မေမ့လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္ "
