Fanus

53

Keyifli okumalar! 🌸

Cem arabayı çoktan çalıştırmıştı. "Lanet olsun! Nerede kaldınız?"

Biz kapıyı kapatır kapatmaz lastikler sert bir şekilde hareket etti ve sokakta büyük bir çınlama sesi meydana geldi.

Barış nefes nefese konuştu. "Çatıya çıktığımızda şehrin yarısı yanmıştı bile."

Barış arkayı kontrol ettikten sonra "Plan ne?" diye sordu. "Ne yapıyoruz?"

"Cemre Kovan'ı arayıp yardım istemiş." dedi Merve.

"Neden?" diye aordum.

"Anlaşılan Demir, Papazla anlaştı. Şimdi Papaz'a saldırdıklarına göre kalıp onlara yardım etmeliyiz."

Cem, Merve'yi onayladı. "Şimdi Kovan'a gitsek bile geri dönmek zorundayız. Burada kalıp Kovan'dakilerin gelmesini bekleyelim."

Ceketimin cebinde telefonum titremeye başladığında kalbim hızla atmaya başladı. Arayan kişinin kim olduğunu biliyordum.

"İki dakikaya geliyorum," dedim ve arabanın kapısını açtım. Bir binanın köşesinde durmuş haber bekliyorduk.

Kapıyı açmamla Barış'ın elimi yakalaması bir oldu. "Tehlikeli," dedi. İyice gerilmiştim. Hem cebimdeki telefonun durmadan titremesi hem de Barış beni darlaması iyice sinirlerimi bozmuştu.

"Farkındayım." diye bağırdım. Barış bu tepkimi beklemiyor olacak geri çekildi.

Hızla arabadan çıktım ve arkaya dolaştım. Tahmin ettiğim gibi arayan Demir'di.

Telefonu açar açmaz Demir'in telaşlı sesini duydum. "Yağmur nerdesin?" diye bağırdı. Sesindeki endişe ve sinir net bir şekilde anlaşılıyordu.

"Papaz'dayım." diye mırıldandım.

"Papaz'da olduğunu biliyorum. Lanet Papaz'ın hangi cehennemindesin!" diye bağırdı.

"Sakin olur musun?" diye sordum ama nafile. Beni dinlemiyordu.

"Gelip seni alayım?" dedi. Sakin sormuştu. Sanki beni ikna etmeye çalışıyormuş gibiydi.

"Şu an meşgul olmalısın. Ben bizimkilerin yanındayım. Kovan'dan gelenleri bekliyoruz." diye açıklama yaptım.

Birden arabnın kapısı açıldı ve Barış bana seslendi. "Acele et. Gitmememiz gerekiyorz."

"Onunla ne işin var?" diye sorduğunda yanımdaki kişiyi tanıdığını anlamıştım.

"Barış'tan mı bahsediyorsun?" diye sordum.

"Evet!" dedi sabırsızlıkla.

"Bilmşyorum. Sanırım Cem'in arkadaşı. O da bize katıldı."

"Buraya gelmek onun mu fikriydi?" diye sordu.

"Hayır," dedim hızla. "Furkanlar bu gece geleceğinizi öğrenmiş. Etrafta biraz turlamak için geldik ama işler karıştı." dedim.

"Evet Yağmur. O yüzden Kovan'da kalman gerekiyordu." Öfkeliydi. "Nerede olduğunu söyle. Gelip seni alayım."

Başımı salladım. "Kovan'daki herkes buraya gelirken benim oturacağımı mı düşünüyorsun?" diye sordum.

"Yağmur!" diye söylendi.

"Üzgünğm. Kapatmam gerekiyor."

"Bekle," dediğinde durdum. "Silahın var mı?" diye sordu.

"Evet," dedim.