Unwanted Bride

CHAPTER 37

"I'm tired of acting strong, claire. My soul hurts, my mind is lost...I can't find my light I'm stuck in this fucking darkness!"

Umiling ako kasabay ng malakas kong pagtulak sa kanya dahilan para maalis sya sa pagkakayakap saakin. Napaupo sya sa malamig na semento kasabay ng mahinang pagyugyog ng balikat nya. Hindi siya umangat ng tingin sakin, nanatili lang siyang nakayuko na mas ipinagpapasalamat ko dahil ayukong makita nya ang luhang pumapatak sa mata ko.

"Don't you dare ask me to come back Drake...n-na para bang ganun lang yun kadali!"

Tumawa ako mismo sa harapan niya pagkatapos kong sabihin ang mga salitang yun. "Alam mo ba noon kung paano ako nasasaktan at umiyak sa gabi habang ikaw masayang natutulog kasama si Joy? Diba hindi! You don't know how I'm breakin' while you fall asleep, Drake!"

Kung kwento man itong buhay ko. I just wanted this story to end.

"Little do you know that I'm still haunted with the memories h-hindi mo alam kung paano ko binuo ulit ang sarili ko na para bang isa akong nabasag na baso...then now?"

"Claire..." mahinang pagtawag niya.

Huminto ang pagluha ko. Yes, back then alam ko sa sarili kong nagsabi ako na sya padin ang mamahalin ko. But everything changed. Ones that my heart is fully healed I stop loving him.

"Get up, I don't want someone to see us like this." matapang kong saad.

At bago pa siya makagawa ng kung ano mang bagay I immediately leave him. Narinig kong tinawag niya ang pangalan ko but I'm too lazy for that.

I clean myself up, ang magagawa ko lang sa ngayon ay ang isumbat sa kanya lahat ng ginawa niya sa tuwing sinusubukan niya akong ibalik sa kanya, all that i want to do now is to make him realize how painful it is, I want him to feel that he didn't deserve me. And this is not a revenge.

While I'm heading back to the venue one of my bodyguard approach me.

"Are you okay Ma'am?" He asked while handling me his cellphone.

"Yes, why?" I knotted my forehead while looking at his cellphone.

"Mr. Chase is on the line." Magalang nitong saad.

Mabilis kong kinuha sa kanya ang cellphone and I groned when I realized that I left my cellphone in my room. Sa lahat ng pwedeng maiwan cellphone pa.

Imbes na tumuloy pabalik sa venue ay mabilis akong pumaliko papunta sa hall pabalik na din to sa room ko and I decided not to go back to the party. I'm done with it nagpakita naman na ako sa birthday celebrant at baka makita ko na naman siya doon.

I signaled my bodyguards to distance a little bit at mabilis naman nila iyong sinunod.

"Hi..." Mahinang saad ko sa kabilang linya.

"Where have you been? I can't contact your phone, Claire. And why your not with them?" Napakurap-kurap ako. Gez, andami naman nitong tanong. Akmang sasagot na sana ako sa unang tanong niya pero sinundan na naman niya ng isa pa. "And why is he asking you if you're okay? What happened, Claire?" I'm wrong, dalawang tanong pa pala.

Napakamot ako sa ulo ko.

"Hey calm down, I'm okay don't worry. I'm here at the party I've been talking you about. Pauwi na din ako. And I left my phone at my room tsaka pumunta ako sa comfort room, Chase. I don't want my bodyguards to be there." Pagsasagot ko sa mga tanong niya at napakagat labi ako dahil sa huli kong sinabi.