ពិសស្នេហ៍(ចប់)

ភាគទី៩: សាតានឃ្លានស្នេហ៍

ភាគទី៩: សាតានឃ្លានស្នេហ៍

     គេងើយមុខឡើង ប្រឡេះលេវអាវចំហរទ្រូង ខាងលើ៣គ្រាប់ បង្ហាញដើមទ្រូងសុទ្ធតែសាច់ដុំ ផឺតផកតាមចង្ចាក់ដកដង្ហើមមួយៗ ព្យាយាមធ្វើចិត្តឲ្យត្រជាក់ ពេលនោះ ក៏លួចក្រលាសភ្នែកទៅមើលអ្នកដេកលក់មួយភ្លែត ប៉ុន្តែស្បថចុះ មិនត្រឹមមួយភ្លែតទេ ព្រោះស្បែកស ខ្នងតូចស្ដើងគងដូចឥណ្ឌូ ត្រកៀកងខ្ទើតមូលក្លុំសងខាង នោះ ហាក់ដូចកំពុងសណ្ដុំគេដូចមិនដឹងខ្លួន ទើបជើងសងខាងដំណើរការតាមខួក្បាលបញ្ជា ហើយវាឡើងលើគ្រែយឺតៗ  ដៃក៏ទាញកអាវដេកសាច់សាទីនឲ្យសំយេះម្ខាង ហើយអោនមុខសង្ហាចុះ សង្កត់ច្រមុះលើស្បែកសរលោងក្រអូបប្រហើរថ្នមៗ។
     <<អឺ...លោក>>
     សម្លេងតូចច្រមិចបន្លឺឡើងខ្សាវៗ ប៉ុន្តែមិនអាចបង្អាក់សកម្មភាពរបស់គេបាន។ ជីមីនបើកភ្នែកទាំងមិងមាំង បម្រាស់ខ្លួនដេកផ្ងារ សម្លឹងមើលអ្នកកំលោះទាំងក្រសែមិនយល់ ដៅអារម្មណ៍គេមិនត្រូវ កន្លះម៉ោងមុន ហៅយ៉ាងណាក៏មិនឡើងមក ប៉ុន្តែពេលនេះបែរជាត្រសុលមករកដោយខ្លួនឯងទៅវិញ ថែមទាំងធ្វើដូចអត់ឃ្លានដាច់ដាបរាប់ខែឆ្នាំណាស់អ៊ីចឹង។
     <<ខ្ញុំសុំ...សុំយប់នេះ>>
     <<លោកកើតអី?>>
     សម្លេងគេញ័រទទ្រើក ញើសផុសពេញផ្ទៃមុខ អាការៈប្លែកៗដែលផ្ទុយពីរឹកពាក្រអើតក្រទមរបស់គេ ទើបជីមីនអត់ឆ្ងល់មិនបាន ប៉ុន្តែអ្នកម្ខាងទៀតមិនគិតនឹងឲ្យឧកាសផ្ដល់ចម្លើយឲ្យ។ គេក្រសោបមុខមូលក្រឡង់ដោយដៃម្ខាង ផ្អឹបបបូរមាត់នឹងបបូរមាត់ក្រពុប បឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗ ខាំញេញបបូរមាត់ខាងក្រោមតិចៗទាល់តែពេញចិត្ត អណ្ដាតក៏គេវរឹតរួតជាមួយអណ្ដាតតូច ក្រេបយករសជាតិផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំ ចំណែកដៃម្ខាងទៀត មិនទុកឲ្យទំនេរ អូសទៅពោះរាបស្មើរ ប្រដេញឡើងមកលើ សូកចូលក្នុងអាវ ក្ដោបក្ដាប់សាច់ទ្រូង ហើយគាបគ្រាប់ផ្លែឈើរីដោយចម្វែកម្រាមដៃ ធ្វើឲ្យជីមីនញ័រខ្លួនទទ្រើក ដកដង្ហើមស្ទើរតែមិនទាន់គ្នា មានអារម្មណ៍ថារាងកាយដូចកំពុងត្រូវគេចាប់អង្រួនខ្លាំងៗ ឲ្យវង្វេងវង្វាន់ស្មារតី ស្រវាំងភ្នែក ដូចមនុស្សស្រវឹងស្នេហ៍។
     <<ហុឺ...>>
     សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរបន្លឺឡើងខ្សាវៗ ពេលបបូរមាត់រួចផុតពីបបូរមាត់កំណាច តែមិនទាន់បានដកដង្ហើមពេញពោះផង ក៏ត្រូវគេគ្រប់គ្រងសាជាថ្មីម្ដងទៀត ត្រកៀកស្អាតក៏ត្រូវលើក ពេលត្រូវបាតដៃធំត្រួតពិនិត្យស្ទាបអង្អែលច្របាច់ម្ដងខ្លាំងម្ដងខ្សោយ។
     <<ហុឹម ...>>
     អ្នកកាន់សន្លឹកបៀរធំជាង គ្រហឹមដើមក ពេញចិត្តពេញថ្លើមនឹងភាពទន់ល្មើយក្រអូបផ្អែមលើសស្ករ។ គេធ្លោយខ្ញាំសក់ខ្លី ទន់ដូចសរសៃសូត្របង្គាប់ឲ្យងើយមុខទទួលស្នាមថើបរបស់គេ ជីមីនក៏សហការណ៍បានយ៉ាងល្អ ទើបការថើបរបស់គេទៅជាខ្លាំងក្លា ពោរពេញដោយការទាមទារ និងរំញោចអារម្មណ៍ស្រាវស្រើប។
     គេថើបយកងាប់យករស់ ជក់ចិត្តនឹងកាយវិការថើបតបរបស់អ្នកខ្លះ ប៉ុន្តែត្រូវកាត់ចិត្ត ថយចេញពីបបូរមាត់ស្អាតក្រពុំ ព្រោះដឹងថាអ្វីផ្សេងកំពុងរងចាំគេប៉ះពាល់ វាផ្អែមជាងនេះរាប់សិបដងឯណោះ។
     ច្រមុះស្រួចសង្កត់លើថ្ពាល់រលោងសងខាង ហើយអូសចុះក្រោម ថែថើបកញ្ចឹងកសខ្ចី ស្រស់ក្លិនក្រអូបប្រហើរ ប្រើធ្មេញខាំត្រដុសតិចៗទាល់តែលេចស្នាមជាំឲ្យឃើញ ទើបផ្លាស់ទីមកថើបឆ្អឹងជំនីរ ខណៈរាងកាយធំមាំវាឡើងទ្រោបពីលើរាងកាយតូចល្អិត ញែកជើងស្រឡូនសងខាន នាំខ្លួនឯងចូលប្រលោះជើង ឲ្យរាងកាយបានណែបនិត្យគ្នាដោយភាពស្និតស្នាល។
     <<អុះ...អូយ...>>
     ជីមីនដកដង្ហើមដង្ហក់ ការថើបដ៏ក្ដៅគគុករបស់គេ ហាក់ដូចចង់ស្រូបយកវិញ្ញាណ ធ្វើឲ្យអ្នកត្រូវពង្វក់ ទៅជាទន់ខ្លួនល្អូក អស់កម្លាំងរលីងពីក្នុងខ្លួន កម្រើកដៃជើងមិនកើត ថ្វីឃើញគេកំពុងចាប់ការសម្លៀកបំពាក់លើដងខ្លួនគេចោល តាមដោយខោអាវដំណេករបស់ខ្លួន ក៏គ្មានកម្លាំងនឹងហាមឃាត់ បានត្រឹមបើកភ្នែកពព្រឹម ក្រវីក្បាលពេញពូក ចង្កេះពត់ពែនតាមចង្វាក់បោសអង្អែលរបស់គេ ដូចមនុស្សទន្ទឹមការលេបត្របាក់ស្រេកឃ្លានតណ្ឌា។
     <<អ៎ា...>>
     ជីមីនស្រែកម្ដងទៀត ប្រាថ្នារុញច្រានមុខដែលកំពុងលូនមកថើបជញ្ជក់ដើមទ្រូង តែធ្វើមិនបានសូម្បីតែលើកដៃ រាងកាយទន់ជ្រាយ ទៅជាអន្ទះអន្ទែងនិងក្ដៅដូចភ្លើង ពេលបាតដៃធំគ្រើមរបស់សូហ្កា ទាំងច្របាច់ ខ្ញាំ ឈ្លី ដើមទ្រូងម្ដងខ្លាំងម្ដងខ្សោយ រហូតដល់ភាពស្រៀវស្រើបសាយពេញពោះ ជួបនឹងភាពវេតនា ដល់ថ្នាក់ត្រូវរមួលខ្លួន ចំហរមាត់ ងើយក្បាលទៅក្រោយ ពើងចង្កេះឡើងលើផុតពីពូក បណ្ដោយឲ្យអ្នកកំលោះស្ទាបអង្អែលតាមចិត្ត។
     សូហ្កាលូកដៃចូលក្រោមខ្នង ហើយចាប់ស្មាតូចស្ដើងជាប់ បន្ទាប់មកងើបមុខឡើង សម្លឹងមើលមុខស្រស់ស្អាត ដោយក្រសែភ្នែតមុតមាំ ពោរពេញដោយភ្លើងប្រាថ្នា។
     <<មើលមុខខ្ញុំ...ជីមីន...មើលភ្នែកខ្ញុំ>>
     គេចេញបញ្ជា ដោយសម្លេងស្អកៗ ទើបជីមីនមិនអាចគេចបញ្ជាមិនបាន ត្រូវងាកមុខមើលគេ ប៉ុន្តែមិនហ៊ានសម្លឹងចំៗដូចដែលគេសម្លឹងខ្លួន។
     <<ជីមីន!>>
     គេបញ្ជាក់ម្ដងទៀត ត្រឹមប៉ុណ្ណឹងកូនចាបក្នុងកណ្ដាប់ដៃក៏ញ័រខ្លួនទទ្រើក សម្លឹងមើលកែវភ្នែកខ្មៅក្រិបភ្លាម ហើយខណៈពេលនោះហ្នឹងឯង ជីមីនក៏ស្រែកស្ទើរបែកកណ្ដើត រាងកាយរឹងកព្រឹសព្រោះភាពឈឺចាប់។
     <<អូយ...>>
     ភាពមហិមា ជ្រែកចូលក្នុងខ្លួនដោយមិនផ្ដល់ដំណឹងឲ្យមុន ធ្វើឲ្យជីមីនឈឺសឹងតែប្រះបែកខ្លួនជាពីរ នឹងព្យាយាមប្រឹងរើបម្រាស់គេចពីគេ ដូចត្រីត្រូវវៃក្បាល។ សូហ្កាបែកញើស-សស្រាក់ ថ្នាំកាន់តែបញ្ចេញរិទ្ធ  ប៉ុន្តែទោះចង់លុកលុយ សុីឲ្យកាងពោះប៉ុន្មាន ត្រឹមឃើញទឹកភ្នែករហាមអ្នកក្រោមកាយហើយ ក៏ត្រូវខាំមាត់ទប់ចិត្តទប់អារម្មណ៍សិន។
     <<ហុឹក...ឈឺ...ចេញទៅ...ចេញ>>
     ជីមីននិយាយដោយសម្លេងញ័រ ដៃទាំងរុញច្រាន ទាំងក្ដិចខ្ញាំ តែគេមិនព្រមដកថយ នឹងមិនកម្រើកខ្លួន បន្ដនៅសង្ងុំស្ងៀមៗបែបនោះ មុខមាត់សង្ហាអោនមុខជ្រុបនឹងកញ្ចឹងក-សខ្ចី ដកដង្ហើមដង្ហក់ បញ្ជាក់ពីអាការៈគេក៏មិនខុសពីជីមីនប៉ុន្មានដែល។
     <<ថយ...ហុឹក>>សម្លេងជីមីនកាន់តែខ្សោយ។
     <<ជីមីន...>>
     សូហ្កាច្រត់កែងដៃសងខាងឃាំងរាងកាយទន់ល្មើយក្រោមដើមទ្រូង ទប់ខ្លួនងើប យកថ្ងាសទល់នឹងថ្ងាសអ្នកខាងក្រោម ទោះមិនកម្រើក តែក៏មិនដកថយអ្វីដែលជីមីនសុំជាដាច់ខាត។
     <<ជួយខ្ញុំ...ជីមីន>>
     <<លោកធ្វើបាបខ្ញុំ>>
     <<ខ្ញុំមិនបានធ្វើបាប>>
     <<លោកធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺ>>
     <<បន្ដិចទៀត គង់តែបាត់>>
     សូហ្កានិយាយដោយសម្លេងមុឺងម៉ាត់ ហាក់ដូចស្បថស្បែ ថាជីមីននឹងទទួលបានក្ដីសុខពីគេ។ បន្ទាប់មកក៏អូសបបូរមាត់ទៅខាំទងត្រចៀកជីមីន ដោយការជន្លជន្លេញ តាមដោយការថើបត្រង់ថ្គាម បន្ដមកឈប់នៅត្រង់បបូរមាត់សិចសុី ហើយថើបថ្នមៗ ខណៈចង្កេះបាវខ្សាច់ ចាប់ផ្តើមកម្រើកចលនាតិចៗ បន្លំនឹងអារម្មណ៍រវើរវាយរបស់ជីមីន តាមរយៈការថើបនោះ។
     គ្រប់ការប៉ះពាល់របស់គេថ្នាក់ថ្នម ទន់ភ្លន់ មិនកាចសាហាវដូចពេលដំបូងចាប់ផ្ដើម ហើយមិនយូប៉ុន្មាន ជីមីនក៏ភ្លេចអារម្មណ៍ឈឺចាប់ដូចស្លាប់អស់រលីង ថែមទាំងអែនទ្រូងទៅរក ស្រវ៉ាអោបគេណែនដៃ ជើងស្រឡូនលើកមកគៀវនឹងសាច់កំបេះគូទហាប់ណែន នឹងរបូតសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរ ពេលដែលសូហ្កាកម្រើកត្រកៀកមករកជាប់ប្រកិត ជាចង្វាក់ខ្លីៗ មិនបង្កភាពឈឺចាប់។
     <<អូ...>>
     បបូរមាត់ក្រមុបខាំចូលគ្នា ពេលចង្វាក់ដែលយឺតៗ ប្រែក្លាយទៅជាលឿនញាប់រន្ធាន់ ទាល់តែចំណុចសើមរបស់ខ្លួនមានសំណើម ក្ដៅគគុកដូចភ្លើង។
     មុខជីមីនក្រហមងាំង ស្រវ៉ាអោបគេណែនដៃលើសដើម ខ្ញាំទាញសក់ស្រឡូន ខណៈជើងក៏ប្រឹងគៀវត្រកៀកមាំមួន ដែលកំពុងធ្វើចលនាយ៉ាងអង់អាច គួរឲ្យសរសើរ កម្រើកដោយភាពក្ដៅគគុកណែបនិត្យជិតគ្នា។ ពេលនេះ ជីមីនមានអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបយ៉ាងខ្លាំង ស្ទើរតែទ្រាំមិនបាន ពេលគេជ្រៀតជ្រែកចូលមកយ៉ាងព្រៃផ្សៃ។
     <<អឺ...អ៎ា>>
     ជីមីនស្រែកអស់សម្លេង ប្រឹងឡើងរឹងខ្លួនស្ដូក ពេលកម្ដៅឡើងខ្ពស់ ធ្វើឲ្យស្រវាងភ្នែក ត្រចៀកឡើងហឹង តែអាចស្ដាប់ល្ហេវៗ ពេលឮគេស្រែកហៅឈ្មោះខ្លួនផ្ទួនគ្នាជាច្រើនដង ហើយមិនយូភាពតានតឹងក៏ចូលមកដល់។
     <<អូ...>>
     សូហ្កាគ្រហឹមដើមកឮខ្លាំងៗដូចសត្វខ្លារងរបួស ខណៈត្រកៀកនៅតែក្រលែងទៅរក ទោះអ្នកខាងក្រោមរឹតរួមស្ទើរតែផ្ទុះក៏ដោយ ប៉ុន្តែគេសុខចិត្តនៅទ្រាំ បន្ដចលនាលឿនញាប់ស្មេរ ទាល់តែទ្រាំលែងបានមែនទែននោះហើយ ទើបសង្ងុំនៅស្ងៀម ឲ្យរាងកាយកន្ដ្រាក់ដោយភាពរឹតរួតរបស់ជីមីន និងប្រគល់គ្រប់យ៉ាងឲ្យមិនសោកស្ដាយ ហួងហែង ហើយទម្លាក់ខ្លួនទៅលើ ព្រួសខ្យល់ដង្ហើមឮខ្លាំងៗដាក់ នឹងមិនយូប៉ុន្មាន ក៏អារម្មណ៍ក្ដៅម្ដងទៀត ទើបក្រលែងអង្រួនត្រកៀកចូលសាជាថ្មី ត្រូវការជីមីនបំពេញបន្ថែម ព្រោះអំណាចថ្នាំមិនទាន់អស់ ចាប់ការបង្រៀនក្ដីសុខដាក់ជីមីនម្ដងហើយម្ដងទៀត ច្រើនកាយវិការ ច្រើនក្បួនក្បាច់ ទម្រាំតែភ្លើងប្រាថ្នារលត់ ធ្វើឲ្យចំណាយពេលអស់ច្រើនម៉ោង ជីមីនសន្លប់ភ្លាមៗ ពេលដែលមេរៀនប្រាថ្នាដែលគេបង្រៀន ដល់មេរៀនចុងក្រោយល្មម។
     អ្នកកំលោះទម្លាក់ខ្លួនទៅលើរាងកាយសុតតែញើស ព្រមទាំងថើបថ្ពាល់ខ្សឺត អូសមុខសង្ហាទៅថើបជ្រួលជ្រុលប្រលោះក និងនាំភាពមហិមាចេញពីរាងកាយតូចល្អិតទាំងសោកស្ដាយ ហើយប្រែខ្លួន ដេកផ្អៀង ទាញជីមីនមកអោប ឲ្យខ្នងស្រឡូន ពិតនិងដើមទ្រូងសុទ្ធតែសាច់ដុំរបស់គេ អោបចង្កេះតូចស្ដើងដោយការហួងហែង នឹងចុងក្រោយក៏ថើបសក់ក្រអូបទន់ល្មើយមួយដង្ហើមវែង មុននឹងបិទភ្នែកដេកតាមដែល ដោយសារការអស់កម្លាំង មិនយូប៉ុន្មានក៏លុងលក់ទៅតាមគ្នាដែល។