Set fire to the rain Chanchang

Bölüm 24

Bölümü baştan yazdım yine de sevmedim ama beklemeyin diye atıyorum iyi okumalaaarr.

˚ ༘♡ ⋆｡˚

Seo ailesinde yine ortalık küçük Seo yüzünden fazlasıyla karışmıştı. Öyle ki üç koruma ve babası peşinde koşturup küçük çocuğu yakalamaya çalışıyordu. Jisung tam tutmak üzereydi ki merdivenlerin trabzanından aşağı kayıp elinden son anda kurtuldu.

"Akira, kızıyorum artık!"

"İstemiyoyum!"

"Efendim, lütfen çıplak mı çıkacaksınız dışarı? Giyin hadi şunu."

"Annem giydiyşin!"

Changbin, elini koluna attığı an eğilip ondan da kaçtı. "Annen giydiremez sanki bilmiyorsun."

"Biliyoyum işte o yüzden diyoyum ya heheh." Hinlik pırıltıları yüzünde belli olurken sırıtarak koltuğun üstüne tırmandı. "Yetey yoyuldum!"

"Bana bak o bamyayı sallaya sallaya gezemezsin gel çabuk buraya!" Changbinin söyledikleri üzerine kafasının üstünde bir yükleniyor işareti oluşurken şaşkın şaşkın bakarak babasına döndü. "Bâmya ye demek?"

Changbin ona sorar gibi bakan oğluna bir şeyler anlatırken bir yandan da arkasındaki Minho'ya işaret veriyordu. Akira bir şey diyecekken Minho belinden yakaladığı gibi küçük çocuğu ters çevirmiş Jeongin de elindeki siyah, bol pantolonu bacaklarından geçirmişti.

"Yan! Oyuna geydim yan! İstemiyoyum işte çıkayın şunu!" Akira bacaklarını hızlı hızlı sallayıp ağlamaya başladığında dış kapı açılmış ve içeri Hyungwon ve değneklerle yürüyen Chan girmişti.

"Ne yapıyorsunuz oğluma? Neden ağlıyor?"

"Anniş! Bâbam bana kızdı!" Kollarını öne doğru uzatıp yanına gelen sarışına sarıldı sıkıca. "Neden kızdın çocuğa?"

"Hak etti o pantolon giymiyor beyefendi. Dışarı pantolonsuz çıkacak."

"İştemiyoyum işte!"

"Ama bebeğim öyle olmaz ki pantolonsuz dışarı çıkılmaz ayıp olur." Babasına sinirli sinirli bakarken başını annesine çevirir çevirmez bakışları yumuşadı. "Ayıp mı oyuy?"

"Kızlar var dışarıda özellikle onlara ayıp olur."

"Ama niye ki kışlarda yok mu?" Cümlesi odadakileri güldürürken Chan başını sağa sola salladı. "Hayır, onlar da yok. Hem uygun değil o yüzden pantolonunu giymen lazım tamam mı?"

"Tamâm! Hem ben giydim ki zaten hiç zoyluk çıkaymadım dimi bâba!"

"Hmhm aynen hiç zorluk çıkarmadın."

Chan yanağından öptükten sonra tek eli ile tuttuğu küçük bedeni koltuğun üstüne koydu. "Aferin oğluma, Neden giyindiniz böyle?"

"Önemli bir mevzu var aile toplantısına gideceğiz gelmek ister misin sen de?" Akiranın önünde eğilip gömleğini düzeltirken konuştu. Chan başını sağa sola salladı.

"Ben dinlensem daha iyi olur bacağımı zorladım zaten."

"Nasıl zorladın? Araba ile gitmediniz mi?"

"Araba aşağı taraflarda arızalandı efendim." Changbin kaşlarını çatıp konuşan korumaya döndü. "Beni neden aramadın peki?"

"Ben istemedim doktor biraz yürü demişti ama dozunu kaçırdım sanırım biraz ağrım var." Bu kez Chana dönüp çattığı kaşları ile başını sağa sola salladı. "Ara bir dahakine beni. Akira, Jisungla beraber arabaya doğru geçin anneni yatırıp geleceğim."

Akira kollarını yukarı kaldırıp bir kaç kez zıpladı. Chan hafifçe eğilip ona sarıldı ve yanaklarından öptü. Akira da bir kaç kez sertçe öptükten sonra "İyi uykulây anniş hadi şungie gidelim bâbamı bugün yeteyince kızdıydım." Gülerek koltuktan atlayıp elini tuttu Jisungun. İkisi birlikte çıktıktan sonra Changbin, "Siz de çıkın tek kalmasınlar." diyerek diğerlerini de gönderdi.

"Sen de gitseydin ya ben çıkarım kendi-" Sözlerini bir anda havalanması böldü. Elindeki değnek yere düşerken kollarını boynuna sardı. "Seni böyle bırakabilir miyim sence güzelim?" Kucağındaki sarışınla birlikte merdivenleri çıkmaya başladı. "Teşekkür ederim."

"Seni evde bırakmak hiç içime sinmiyor."

"Sorun yok evde bir sürü koruma var zaten. Hem dinlenmem lazım." Changbin onu başı ile onaylayıp odanın kapısını ittikten sonra içeri girdi. Kucağındaki bedeni yavaşça yatağa bırakıp dolgun et parçalarına yumuşak bir kaç öpücük bıraktı. "Bir şey olursa ara beni sarışın tamam mı?"

"Olur, ararım sen işlerine bak."

Changbin alnındaki saçları geriye itip alnına tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu. "Hemen döneceğiz güzelim, seni seviyorum." Duyduğu iki kelime içini kıpır kıpır yaparken yüzünü aydınlatan bir gülümseme sundu sarışın olan. "Ben de seni seviyorum."

˚ ༘♡ ⋆｡˚

"Yani demem o ki bu Japonlarla yaptığın anlaşma Akira bir dur artık!"

"Duyamam dedoş şıkıldım."

Yaşlı adam bir soluk verip tekrardan genç olanlara dönmüştü ki küçük çocuk, önündeki topa resmen abanır gibi vurduğu için hızla gelen top kenardaki vazoyu düşürdü. Yere çarpma sesi gelirken Akira dudaklarını ısırdı. "Eybah ayvayı yedim dimi Wonnie?"

"Sanırım efendim."

"Akira! Sana kaç kez durman gerektiğini söyledim şuraya bak! Büyükannen canıma okuyacak!"

Küçük çocuk büzdüğü dudakları ile yaşlı adama bakarken elini kaldırıp Hyungwon'un paçasını çekti. "Kaçıy beni hemen." Hyungwon küçük bedeni kucağına aldı. "Özüy dileyim dedoş ben kaçıyoyum!" Küçük çocuğun hareketleri odadaki herkesi güldürürken o çoktan koridora çıkmıştı.

"Changbin, Akira da bariz bir değişiklik var. Eskisi gibi uslu değil ve çok fazla konuşup şımarıyor. Bu şımarıklığını neye borçluyuz?"

Changbine yönelttiği soru üzerine siyah saçlı aklında beliren sarışın, güzel adamın yüzü ile gülümsedi. "Hahah şu gülüşe de bakın!" Babasının arkadaşı boğuk sesi ile kahkaha atarak Changbini gösterdi.

"Oğlun aşık olmuş Seo." Yaşlı olan adamlar kendi aralarında gülüp konuşurken Changbin sadece gülümsemekle yetinmişti. Ama o gülümsemesi de saniyeler içinde silinmişti.

"Akira annesini sormuyor mu?" Sakalları öne doğru uzamış, al saçlı adamın yönelttiği soruya cevap verecekken babası ondan önce davrandı. "Zaten bir annesi var." diyerek omzunu sıktı yanında oturan, ondan bir kaç yaş daha küçük olan yaşlı adamın. "Ben gerçek bir anneden söz ediyorum."

Efendim inanın bana Chris Akiranın sözde annesinden çok daha iyi bir anne. Oğlumla güzel ilgileniyor ve çok iyi bir insan. Yani," dedi ve oturduğu yerde biraz dönüp yönünü tamamen adama çevirdi.

"Onun hakkında konuşurken sözlerinize dikkat edin o böyle boş bir şekilde karalanabilecek birisi değil."

Konuştuğu adam dışında diğerleri kahkaha atıp sırıtmaya başladı. "Seo, oğlun gerçekten büyümüş ve gerçekten aşık olmuş."

"Öyle sanırım."

˚ ༘♡ ⋆｡˚

Geçiş bölümü çocuklar en kısa zamanda atmaya çalışırım ama derslerim var neyse bir şekilde halledicez öptüm hepinizi kocaman mwaaahh

Bölüm biter Beyz kaçar 🏃🏻‍♀️🤸🏻‍♀️