HATEM

BÖLÜM 21

Herkese selamlar🙌🏻 Ben geldim.

Beğeneceğinizi umduğum bir bölümle karşınızdayım. Sizden ricam oy vermeniz ve bol bol yorum yapmanız.

Hepinize keyifli okumalar☕️💖

Oturduğum sandalyeye iyice yerleştim. Annem yanındaki kadınla muhabbet etmeye devam ederken sonunda varlığını hatırladığım telefonumu çıkardım çantamdan. Hatem yeni yeni zihnimde yer etmeye başlamıştı. Evine çoktan varmış olmalıydı fakat yine de bir mesajla tahminimi kesinleştirmek istedim.

' Hatem nasılsın?'

'Ulaştın mı?'

Mesaj gönderdikten sonra telefonun sesini açarak çantama tekrar koydum.

"Benim kızım da okudu zaten. Eşim çağdaş bir insandır. Okutmayı da okuyanları da sever."

Annemin yanındaki kadın meraklı gözlerle anneme bakıyordu.

"Öyle mi? Ne okudu?"

"Kızım sınıf öğretmenliğinden mezun oldu."

"Aaa ne güzel. Çalışmıyor mu?"

Evet, herkesin merak ettiği o mühim soru...

"Hayır. Geçen yıl sınava girdi. Şansına Mardin çıktı. Babası kızımıza çok düşkündür. Bırakmadı uzağa gitsin."

Evet uzağa gitmeme izin vermemişti ama
bu yıl tekrar sınava hazırlanmayı düşünüyordum. Biraz yüksek puan alırsam tercih ettiğim ilk yere yerleşme ihtimalim yüksekti. Hem Hatem'in olduğu şehre atanırsam tadından yenmezdi. Tabi bu hedefim şimdilik bende saklıydı.

"Bence biraz özgür bırakın kızı. Evlenip gittiğinde ne yapacak babası?"

"Eh... onu da vakti gelince o düşünsün."

"Senin başka çocuğun var mı? Kızınla oğlun dışında?"

"Oğlum var bir tane daha. Büyük bunlardan. Evlendirdik. Torunum var."

"Aaa Allah bağışlasın. Oğlanlar okudu mu senin?"

"Amin. Büyük oğlum okudu. Vergi dairesinde memur. Şehirde yaşıyor o. Bu oğlum okumadı. Zor bir çocuktu zaten. Okutmaya gücümüz yetmedi."

Zor da bir insan...

"Okusa iyi olurdu tabi ama işi gücü varsa yeterli."

Annem gülümsemeye zorladı kendini.

"Yani çalışıyor."

"Çalışsın çalışsın... erkek adam evde oturmaz."

Annem başını salladı belli belirsiz.

Onlar konuşmaya devam ederken abimle hemşire kız yanımıza geldi. Abimin iki eli de sargılıydı.

Ayşe hemşire annemlerin yanında oturdu tüm sevecenliğiyle.

"Kızım mola bitmedi mi daha?"

"5 dakikam var daha."

Ardından anneme döndü.

"Asuman teyzecim kendinizi iyi hissediyorsunuz değil mi? Kötü hissederseniz eğer bir üst kattayım.
Yardımcı olurum muhakkak."

"İyiyim çok şükür. Sağ ol kızım."