BÖLÜM 7

67.8K 3.5K 770
                                    


Herkese selamlar🙌🏻
Yeni bir bölümle karşınızdayım.
Kitabıma göstermiş olduğunuz yoğun ilginiz için hepinize teşekkür ederim.
Oylarınız ve yorumlarınız beni motive ediyor, daha çok yazma isteği uyandırıyor.

Lütfen oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Herkese keyifli okumalar.☕️💋



"Birini sevmeyi başarabilirsem temas etmeyi de severim belki. Deneyimlemek lazım."

Bu sözle gülümseyişime engel olamadım.

"İnşallah başarırsın o zaman."

Gülümseyerek çayından bir yudum aldığında konuşmama devam ettim.

"Yengem, seni evlendirmeyi düşünüyormuş. Biliyor muydun?"

"Bu konuda pek konuşmadık. Genel olarak fazla konuşmuyoruz zaten."

O böyleydi. Hatem kendimi bildim bileli kimseyle doğru düzgün konuşmazdı. Belki onu bu kadar konuşmaya zorlamasam benimle de iki kelam etmezdi ama sesini duymaya benimle konuşmasına ihtiyacım vardı.

"Annemlere söylerken duydum. Yaşının geldiğini söylüyor. Bence haklı biraz."

Kaşları anlık olarak kalkıp tekrar eski haline döndü.

"Ben pek öyle düşünmüyorum."

"Nasıl yani? Evlenmeyi düşünmüyor musun?"

"Bilmiyorum, bu konuya çok uzağım."

Biraz burukluk yaşıyordum ama toparladım kendimi hemen.

"Ama annen çoktan kız bakmaya başladı sana. Hatta şey dedi. Esmer kızlardan hoşlanıyormuşsun."

"Öyle miymiş?"

"Değil mi?"

"Görüntünün bir önemi yok."

Ondan hiçbir şekilde net bir cevap alamıyordum. Bu can sıkıcıydı.

"Daha deminki kız bir adaydı mesela."

"Farkındayım."

"O kızı beğendin mi peki?"

Benim için ne kadar acıklı bir soruydu.

Sorumla eş zamanlı yüzü ciddileşti. Ardından ayağa kalktı.

"Biraz dolaşacağım."

O benden bir cevap dahi beklemeden giderken ben arkasında yitik bir haldeydim.

Galiba o kızı beğenmişti. Demin söylediği
' birini sevmeyi başarabilirsem' dediği o biri kimdi? Boşuna mı üstüme alınmıştım o sözü?
Ama madem o kızdı neden hiç yüz vermemişti? Bilmiyordum. Belki de yanlarında olduğum içindi o soğuk davranışları.

Düşünmekten beynim uyuşmuştu. Ne düşüneceğimi ne hissedeceğimi şaşırmıştım.

Hep böyle oluyordu. Biraz umutlansam ardından hep dibe vururdum. Yorulmuştum artık. Onu sevmekten de mücadele etmekten de yorulmuştum.

Ellerimle gözlerimdeki yaşları sildim. Yüzümün kızarmış olma ihtimali nedeniyle bir süre bekledim.

Biraz sakinleşip rahatladığımda kendimi toparlayıp içeri geçtim.

HATEMWhere stories live. Discover now