BÖLÜM 19

59.5K 3.1K 310
                                    


Evettt ben geldim.🙌🏻
Beni özlediğinizi düşündüm açıkçası. Bu yüzden sizle hemen buluşmak istedim.

Multimedya: Nihal karakteri için düşündüğüm model.

Bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Hepinize keyifli okumalar.💓💓💓

Birkaç saat önce

Genç adam arabasını nişanlısının evinin önüne park ettikten sonra yavaş adımlarla evin kapısına kadar geldi. Kaç gündür nişanlısının tenine değmek için yanıp tutuşuyordu. Özlemişti...

Kapı üçüncü çalışta güzel nişanlısı tarafından açıldı. Geleceğine dair mesaj atmıştı ama hiçbir şekilde cevap almamıştı.

"Evde biri var mı?"

Genç kız günlerdir görmediği adama değdirdi gözlerini. Gelişine sevinmişti ama geliş amacı onu üzüyordu.

"Kimse yok..."

Bu laftan sonra genç adam içeri girip ayakkabılarını çıkardıktan sonra hızla kızı kapıya yasladı ve ardından günlerdir hasret kaldığı dudaklarına yapıştı.

Kızın dudaklarını kanatırcasına bir vahşilikle öpüyordu. Aslında buna öpmek de denmezdi tüketiyordu. Hem bedenini hem ruhunu...

Genç kız karmakarışık duygular içerisindeydi. Yine aynı şeyler oluyordu. Karşısında kendisini fütursuzca öpen adam yine her zaman yaptığı gibi kendisine sahip olup zevkin doruklarına çıkacak ve ardından bir güzel laf bile etmeyip çekip gidecekti.
Bazen kendini onun sevgilisi gibi değil de metresi gibi hissediyordu ve bu canını fazlasıyla yakıyordu. Önceden böyle değildi onunla oturup konuşuyordu hatta ailesindeki bu sevgisizliğin boşluğunu onunla dolduruyordu ama şimdi... şimdi öyle değildi. İşini halledip gidiyordu. Onu fazlasıyla sevdiği için ne yaparsa yapsın sesini de çıkartmıyordu ama yaptığı hatanın farkındaydı. Kendine yaptığı büyük saygısızlıktı.

Adamın dudakları dudaklarından ayrılıp boynuna yöneleceği sırada elini nişanlısının göğsüne koyarak hafifçe ittirdi. Genç adam bu tepkiyle kaşlarını çatarak eğdiği başını kaldırıp aralarındaki boy farkını ortaya çıkardı.

"Ne oldu Nihal?"

Genç kız bakışlarını etrafta gezdirdi. Dudakları sızlıyordu ve ayrıca ağzına metalik bir tat gelmişti.

"Annem çoktandır gitti misafirliğe ,gelir birazdan. O yüzden... olmaz. Yapamayız."

Evleri köyün dışındaydı ve genç kızın babası şehirde bir defter fabrikasında çalışıyordu. Genelde mesaiye kaldığı için eve geç gelirdi. Annesi ise evleri köy merkezine uzak olmasına rağmen her gün illa birine gezmeye giderdi. Babası yorgunluğu bir yana karısını alıp öyle eve gelirdi.

"Hızlı olurum."

Ellerini kızın kalçalarına koyup kendisine bastırdı.

Genç kız ne kadar etkileniyor olsa bile yine de geri çekti kendini. En azından çekmeye çalıştı.

"Olmaz, risk alamam."

Adam nişanlısının tedirginliğini fark ettiğinde tüm isteğine rağmen kendine söz geçirip ellerini dokunduğu bedenden çekti.

"Tamam öyle olsun. Başka zaman... yaparız."

Kız başını belli belirsiz sallamakla yetindi.

HATEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin