အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

ပိုင်မိန်ရဲ့စံပါယ်ပင်လေးမရှိတော့ဘူး

ပိုင်လီက ဒီကောင်လေးက အရမ်းဖြူဖျော့သွားတဲ့ထိ လန့်သွားလိမ့်မယ်မထင်ခဲ့တာကြောင့် သူက အသေးလေးတွေကို ခဏဘေးချလိုက်၍ ရေတစ်ခွက်အပြေးသွားယူပေးလိုက်ကာ လက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ပြီး...

"ရေသောက်လိုက်နော် ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဝက်ဝံတွေကအရမ်းရှားတာလေ ဒီလောက်ရတာပုံမှန်ပါပဲ ဒါတောင် ကိုယ်တို့က မြို့တော်မှာမဟုတ်လို့ မဟုတ်ရင်ဧကရာဇ်ကိုဆက်သလို့ရတယ် ဒါဆို ဒီထက်တောင်ပိုရဦးမယ်"

ရှောင်ဟန်က ရေတစ်ခွက်လုံးသောက်ပြီးနောက်မှ သူအရမ်းအတွေးလွန်သွားမှန်း သဘောပေါက်သွားကာ စိတ်ငြိမ်သွားပြီး အနည်းငယ်စဥ်ခြင်နိုင်သွားခဲ့သည်။ ရုတ်တရက် သူက သူ့ကိုယ်သူ ဘာဖြစ်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး။ အဲဒါက နည်းနည်းရှက်စရာကောင်းသလိုပဲ။

ပိုင်လီက သူ့ရှေ့ကကောင်လေးက ချက်ခြင်းပြောင်းလဲသွားကာ မျက်နှာနီရဲလာတာမြင်မှ စိတ်ချနိုင်သွားခဲ့သည်။ ရှောင်ဟန်ဘာဖြစ်သွားတာလဲဆိုတာ သေချာမသိပေမယ့် သူနည်းနည်းတော့ရိပ်မိပါတယ်။

ဒါ့ကြောင့်သူက မမေးချင်ဘူး။ အဲဒီအစား သူကဒါကိုကျော်သွားဖို့ ကြိုးစားလိုက်ကာ....

"ကောင်းပြီ ဝက်ဝံကြီးရလာလို့ အဆင်ပြေသွားတာပဲ ကိုယ်တို့တွေနောက်နှစ်မှာ အိမ်အသစ်ဆောက်ဖို့ပူစရာမလိုတော့ဘူးလေ ကိုယ့်ဆီမှာနည်းနည်းရှိသေးလို့ အဲဒီထဲကထုတ်သုံးစရာလိုမှာမဟုတ်ဘူး မင်းသေချာသိမ်းထားလိုက်နော်"

ဒါကိုကြားတော့ ရှောင်ဟန်က စိတ်လျော့လိုက်ပြီး "ဟုတ်ကဲ့ပါ" ဟုသာပြန်ပြောနိုင်တော့သည်။

ဒါပေမယ့် သူ့မိသားစုမှာ ငွေအများကြီးရှိနေတဲ့ အံသြစရာခံစားချက်ကိုတော့ သူရနေတုန်းပါပဲ။ နောက်တော့ သူက ဒီငွေတွေကို ပိုင်လီအရမ်းမသုံးနိုင်အောင် ဘယ်လိုတားသင့်လဲဆိုတာကို စတွေးလာပြီး မနက်ကျရင် ပိုင်အမေကိုပြောသင့်မပြောသင့်ကိုလည်း စဥ်းစားနေခဲ့တော့သည်။

ပိုင်လီက ခင်ပွန်းတစ်ယောက်လုပ်သင့်တဲ့ ဇနီးသည်ကိုငွေအပ်ခြင်းတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်အပြီးမှာ အခုချိန်ထိမအိပ်သေးတဲ့ ဇီးကွက်လေးတွေကို သိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သော်လည်း ထိုကောင်လေးတွေက ပတ်ပြေးနေပြီး မောသွားကာမှ ပိုင်ရှောင်ဖူက တစ်ခုခုကိုသတ်ရပုံနှင့်အော်ဟစ်လာခဲ့၏။