Oh Magcon! - Jack Gilinsky | ✓

Hoofdstuk 11

Sarah Kroon
Zodra ik thuis aankom loop ik rechtstreeks naar de keuken. Ik zit de tassen in de gang en doe de koelkast open. Ik pak wat sla en groente en maak een simpele salade. Ik gooi er dressing doorheen en meng het. Vanessa komt ook de keuken in en pakt borden. Ondertussen zwijmelt ze over de mysterieuze man waar ze zo mee uitgaat. Het is schattiger om haar enthousiasme te zien en haar gezwijmel aan te horen. Na het eten stel ik voor om af te ruimen zodat Vanessa zich kan klaarmaken.

Ze bedankt me en rent naar boven. De jongens zijn nog steeds niet terug van hun meeting, wat me nogal teleurstelt. Ik neem mijn tassen ook mee naar mijn kamer en begin met het indelen van de kledingkast. Ook decoreer ik gelijk mijn kamer. We hebben veel leuke dingetjes gescoord en het is dan ook niet zo één, twee, drie af. Maar zodra ik klaar ben komt Vanessa binnen. Ze heeft een prachtig rode jurk aan en ze is mooi opgemaakt.

"Wauw, Vaness. Je ziet er prachtig uit!" roep ik uit. Ze begint gelijk te blozen en kijkt nog een keer in de spiegel.

"Is het niet een beetje 'too much'?" vraagt ze zenuwachtig. Ik schud mijn hoofd en verzeker haar dat ze er prachtig uitziet. Ze begint te blozen en we staan een beetje ongemakkelijk in de kamer. De stilte wordt onderbroken door de deurbel. Hij is er. Ze geeft me snel een knuffel en ik wens haar veel plezier. Nog geen minuut later heb ik het huis voor mij alleen.

Ik besluit mijn gitaar te pakken. Vanessa stond erop dat ik een nieuwe gitaar kocht. Aangezien ik vroeger veel gitaar speelde. Met de loop van de tijd is dat een stuk minder geworden. Ik stem de gitaar en pak de akkoorden erbij van 'Take Me To Church' van Hozier. Zachtjes neurie ik mee. Na het liedje hoor ik geklap en zie ik Cameron en Shawn op het balkon zitten. Ik zwaai naar ze vanaf de overkant en ze glimlachen.

Nadat we een beetje gepraat hebben gaan ze naar binnen tot mijn teleurstelling. Ik pak mijn boek erbij en begin met lezen. Het is hetzelfde boek van het vliegtuig. Zodra het donkerder begint te worden en vooral kouder, besluit ik naar binnen te gaan. Ik doe de schuifdeur dicht en ga in bed liggen en denk na over een paar dingen. Over een paar dagen moet ik alweer naar school. Ik zie er best wel tegenop ondanks dat ik een leuke studie heb.

Ik besluit nog even snel te douchen voordat ik naar bed ga. Ik pak gelijk mijn pyjama en neem een snelle douche. Vervolgens doe ik mijn gordijnen dicht en ga ik in bed liggen. Ik lig al bijna te slapen als mijn telefoon afgaat. Ik word gebeld door Johnson. Ik neem op en ik zie Johnson en Nash in beeld. Ze vragen of ik vanavond langs wil komen, aangezien ze Vanessa zagen vertrekken.

"Sorry jongens maar ik ben echt kapot. Maak je maar geen zorgen om mij!" zeg ik glimlachend tegen het tweetal. Tot hun teleurstelling eindigen we het gesprek en val ik langzaam in slaap.

EDITED