21.Bölüm

391 355 98
                                    

                                  🪐

Telefonumun çalma sesiyle uyandığımda arayan kişi Atlas'tı.

"Alo,Milena."

"Alo,kiminle görüşüyorum acaba?"

"Tanımadın sanırım. Atlas varya arkadaşın işte ben oyum." Şakayı gülmemeye çalışarak devam ettirdim.

"Maalesef Beyefendi sizi tanıyamadım. Başka bir lakabınız falan var mı?"

"Bir düşünmem lazım." dedikten sonra 5 saniye düşündü ondan sonra konuşmaya devam etti. "Müstakbel kocandım ben senin." dediğinde bu sefer gülmemi tutamadım.

"Tamam tamam hatırladım. Ama ben size kırgınım Efendim."

"Ne yaptım?"

"Benimle evlenmeden kaçıp gittiniz."

"Affet beni karıcığım. Orada bir olay vardı ondan gelemedim."

"Affettim say. Zaten çok uzun süre küs kalamıyorum."

"Beni ne kadar mutlu ettiniz anlatamam."

"Güzel o zaman."

"Hadi kalk işe gideceksin."

"Sen beni o gün sana ara dediğim için mi arıyorsun?"

"Hem evet hem de sesini duymak için."

Şimdi sesimi duymak için beni aramış olması hem mutlu olmamı hem de heyecanlanmamı sağlıyordu. Emin olduğum tek şey ise böyle devam ederse ben Atlas'a karşı duygular hissetmeye başlayacaktım.

"Teşekkür ederim."

"Yemeği ne zaman yiyelim?"

"Onu hâlâ düşünemedim ama en kısa zaman da yapalım."

"O zaman ben şimdiden hazırlıklara başlayacağım."

"Hangi hazırlıklara?"

"O gece seni baştan çıkaracağım onun için kendimi hazırlamam gerek."

Gülerek "Hee sen o konuyu diyorsun. O gece seni acaba takım elbise içinde görebilecek miyim?" dedim.

"Emin ol ki en güzel takımı giyeceğim."

"Ben ne giyeyim sence? Sakın elbise giy diyerek şaka yapma. Ben bu şakayı Lilya'ya yaptığımda kafama terlik yemiştim."

Atlas dediğime gülerek "Merak etme ben şaka yapmayı sevmiyorum zaten. Sana gelecek olursak,istediğini giyebilirsin. Ne giysen çok yakışır." dediğinde yüzümde salakça bir gülümseme oluştu.

Geçmişimin Geleceği Where stories live. Discover now