🪐
"Milena!" Lilya adımı tekrarladığında sandalyeden gülmemi tutmaya çalışarak kalktım.
"Milena,oğlum sen kendinde misin?İlk başta bir şey oldu sandım hemen sopayı aldım." dediğinde gözlerinde biraz endişe duruyordu.
"Fazla ses çıkardım biliyorum kusura bakma.Ben sadece makarna düşmüştü alınca kafamı masaya vurdum ona güldüm."
"Başın ağrıyor mu şu an?"
"Biraz acıyor ama bir şey olmaz ya. Hadi sen uyumaya git Lilya ben fazla uyuduğum için uykum yok."
"Yinede uyumaya çalış Milena." dediğinde gözü telefonuma kaydı. Atlas sabahtandır bizim konuştuklarımızı duyuyordu. Lilya Atlas'ın üstünün olmadığını görünce kaşlarını çatarak bana sorgulayıcı bir şekilde baktı.
"Lilya sıkıntı yok sen merak etme hadi uyumaya git."
"Yarın konuşuruz ben şimdi uyumaya gidiyorum."
"Tamam tamam hadi iyi geceler,iyi uykular,Allah rahatlık versin,yastığın yaz aylarında hep soğuk olsun." Bunları demeye başladığımda Lilya mutfaktan çıkmaya başladı.O tam çıkmadan önce liseden beridir geleneğimiz olan şeyi söyledim.
"Rüyanda beni gör Lilya."
"He görürüm görürüm Milena."
Lilya gittikten sonra Atlas'a baktım ve tutmaya çalıştığım gülmemi salıverdim ama bu sefer sessizce güldüm. Ben gülünce Atlas'ta güldüğünde sandalyeye oturdum.
"Eee Atlas napıyorsun?"
"Gördüğün üzere seninle konuşuyorum.Hem bir taraftan makarnayı yemeye devam et soğuyacak."
Zaten az kalmış ama soğumuş makarnaya baktığımda normalde yerdim ama şu an iştahım yoktu.
"Doydum ya boşver. Atlas özeline karışmak gibi olmasında sen neden hava esmesine rağmen üstüne hiçbir şey giymemişsin? Birde üstüne bir şey atmamışsın. Hasta mı olmak istiyorsun?"
"Hava aşırı sıcak ondan böyleyim.Hem şu an beni böyle görmen seni rahatsız mı etti?"
"Yok rahatsız etmedi niye etsin ki?"
"Bilmem belki olmuşsundur dedim. Olmuşsan tişörtümü giyeceğim."
YOU ARE READING
Geçmişimin Geleceği
Teen FictionMutsuzluğunuzun içinde size umut olan bir şeyi asla unutmayın çünkü umudunuz yok olursa mutluluğunuz da yok olur.
